Forever Your's

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

-Εμ... Ξέχασες την τσάντα σου στο αμάξι του Μιγκέλ και την πήρα για να στην δώσω αύριο αλλά υπέθεσα πως ίσως την θέλεις για αυτό σου την έφερα τώρα. Είπε κοιτώντας με από πάνω μέχρι κάτω.

-Σε ευχαριστώ πολύ δεν χρειαζόταν να κάνεις τον κόπο. Σε λίγες ώρες θα με έβλεπες. Είπα.

-Ορίστε λοιπόν. Ειπε δίνοντας την μου.

-Θέλεις να περάσεις για λιγο; Είπα.

-Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα. Είπε.

-Όπως θέλεις. Είπα και πήγα να κλείσω την πόρτα.

-Ω γάμα το. Είπε και πέρασε μέσα.

-Θα ήθελες κάτι να πιεις; Τον ρώτησα.

-Μόνο αν πιεις και εσύ μαζί μου. Είπε και έβαλα δύο ποτήρια κρασί.

-Λοιπόν μίλησες με τους εργάτες; Τον ρώτησα.

-Ναι είναι όλα υπό έλεγχο. Απάντησε.

-Υπέροχα. Απάντησα.

-Έμμα τι κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο; Με ρώτησε.

-Σχεδιάζω ρούχα... Είπα και εκείνος χαμογέλασε.

-Αυτό ήταν το όνειρο σου και τότε. Πολύ χαίρομαι που τα κατάφερες. Μου είπε.

-Δεν έχω φτάσει εκεί που θέλω αλλά προσπαθώ. Μπορεί να πουλάω κάποια ρούχα αλλά θέλω δουλειά ακόμα. Είπα.

-Με όλο το θάρρος αλλά θα ηθελα να σου πω κάτι. Μου είπε.

-Σε ακούω. Είπα και σήκωσα το φρύδι μου.

- Έχεις αλλάξει πολύ. Από έφηβη έχεις γίνει μια γυναίκα. Μια πολύ όμορφη και... Είπε σταματώντας.

-Και; Είπα στεκόμενη μπροστά του.

-Και γοητευτική γυναίκα. Είπε κάπως δειλά.

-Θα το εκλάβω ως κοπλιμέντο. Είπα και κάθισα σταυρώνωντας τα πόδια μου ώστε να φανεί ελάχιστα το πόδι μου.

-Μπορείς να μην το κάνεις αυτο; Είπε.

-Δεν κάνω κάτι. Απάντησα αλλάζοντας το σταυροπόδι.

-Νομίζω πως πρέπει να φύγω. Είπε.

-Πολύ νωρίς δεν ειναι; Είπα πηγαίνοντας μπροστά του.

-Τι θέλεις Έμμα; Με ρώτησε.

Τον κοίταξα έντονα στα μάτια και πήγα ακόμα πιο κοντά του ώστε να νομίζει ότι θα τον φιλήσω.

-Έμμα αν παίζεις μαζί μου σου το ορκίζομαι ότι... Είπε και σταμάτησε.

-Ότι τι; Ρώτησα σχεδόν σε απόσταση αναπνοής.