Καθώς γυρνούσα σπίτι μου ήρθε μια τρομερή ιδέα σχετικά με την λειτουργία του κλαμπ και αμέσως πήρα τηλέφωνο τον Ντάνιελ για να του το πω.
-Έμμα, τόσο πολύ σου έλειψα; Είπε με βαριά φωνή.
-Μην γελιεσαι. Σκέφτηκα κάτι σχετικά με το κλαμπ και ήθελα να δω αν συμφωνείς. Απάντησα.
-Εε ακούω λοιπόν. Ειπε.
-Λοιπόν σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τα εγκαίνια την νέα χρονιά έτσι ώστε να αλλάξει ο χρόνος και ο κόσμος να ειναι εκεί τι λες; Προλαβαινουμε; Ρώτησα.
-Θεωρητικά ναι, πρακτικά δεν ξέρω. Είναι Ιούλιος και οι αλλαγές είναι πολλές. Είπε.
-Ωραία μπορούμε να πιέσουμε τους εργάτες δίνοντας διπλή αμοιβή. Δουλεύοντας σε βάρδιες κάποιοι πρωί κάποιοι απόγευμα νομίζω πως θα τα καταφέρουμε τι λες; Ρώτησα.
-Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι και που τελικά έχεις πάρει πιο ζεστά το θέμα. Θα μιλήσω σημερα στους εργάτες και θα σου στείλω μήνυμα να σε ενημερώσω. Είπε.
-Ωραία λοιπόν, τα λέμε. Είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.
Σιγά σιγά έφτανα στο ξενοδοχείο και θυμήθηκα πως δεν έχω κάτι να βάλω για το βράδυ οπότε αποφάσισα να ζητήσω από την Τίνα να μου φέρει κάτι και έτσι της έστειλα μήνυμα. Στέλνοντας το μήνυμα έλαβα μια κλήση που με χαροποίησε ιδιαίτερα.
-Ναι; Απάντησα.
-Αγαπημένη μου ξαδέρφη αν πληροφορήθηκα σωστά από τον θείο έχεις γυρίσει πίσω για τα καλα; Είπε ο Μιγκέλ.
-Ε ναι λοιπόν γύρισα. Είσαι εδω ή στο Μεξικό; Τον ρώτησα.
-Είμαι στο αεροδρόμιο και πηγαίνω προς το σπίτι σας. Η μαμά σου δεν θα με άφηνε με τίποτα να φάω έξω. Θα έρθεις να σε δω; Με ρώτησε.
-Δεν θα προλάβω σήμερα αλλά έχω να σου κάνω μια πρόταση. Του είπα.
-Το βράδυ θα πάω με την Τίνα και το αγόρι της σε κάποιο κλαμπ για να διασκεδάσουμε και να τον γνωρίσω. Εφόσον δεν έχω συνοδό θελεις να έρθεις; Του πρότεινα.
-Πολύ ευχαρίστως αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. Μου είπε.
-Και ποιο είναι αυτο; Τον ρώτησα.
-Το ξέρεις ότι ο Ντάνιελ είναι ο κολλητός μου και θα ήθελα να δω και εκείνον. Ήλπιζα λοιπόν πως θα σε έβλεπα τώρα και έτσι κανόνισα να βγω το βράδυ μαζί του οπότε αν δεν σε πειράζει θα ήθελα να έρθει και εκείνος έτσι ώστε να σας δω και τους δύο διότι θα κάτσω για πέντε μέρες. Είπε.
CZYTASZ
Forever Your's
Krótkie Opowiadania-Ελπίζω αυτό το φόρεμα να μην είναι απο τα αγαπημένα σου. Είπε και ήρθε ακριβώς μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. -Και γιατί ρωτάς; Ρώτησα καρφώνοντας τα μάτια μου στα δικά του. -Για αυτό... Ειπε και ένιωσα τα χέρια του με μια μόνο κίνηση να σκίζου...