Όταν έφτασα στο σπίτι μου κάλεσα τον αμέσως τον Ντάνιελ για να έρθει λέγοντας του πως πρόκειται για κάτι επείγον. Δέκα λεπτά αργότερα ήταν σπίτι μου και του άνοιξα την πόρτα.
-Έμμα τι συμβαίνει; Με ρώτησε ανήσυχος.
-Κάθισε σε παρακαλώ. Του είπα.
-Άσε τις ευγένειες και πες μου τι συμβαίνει. Τι επείγον έγινε; Με ρώτησε.
-Καθώς πήγαινα στο αμάξι μου όταν έφυγα από το κλαμπ με πλησίασε κάποιος. Είπα.
-Λέγε Έμμα... Είπε νευριασμένος πλέον.
-Ήταν ο αδερφός του Μάικλ και είπε πως θέλει να μου μιλήσει. Εγώ φοβήθηκα, τον κλώτσησα στο ευαίσθητο σημείο του και έφυγα αμέσως. Είπα.
-Θα τον σκοτώσω. Είπε σφίγγοντας το σαγόνι του από τα νεύρα.
-Δεν θα κάνεις τίποτα. Είναι όλα υπό έλεγχο, δεν θα με πειράξει. Είπα προσπαθώντας να ηρεμήσω τον Ντάνιελ.
-Φυσικά δεν θα σε πειράξει γιατί αν τολμήσει ορκίζομαι πως θα... Είπε και τον σταμάτησα.
-Δεν θα μπλεχτείς μαζί του ούτε εσύ ούτε ο Μιγκέλ. Δεν τον παίρνει να κάνει κάτι ενώ ο αδερφός του είναι ήδη στην φυλακή. Είπα.
-Θέλω να σταματήσεις να έρχεσαι στο κλαμπ για λίγο καιρό. Δεν θα σε βάλω σε κίνδυνο για κανέναν λόγο. Μου είπε.
-Δεν θα αφήσω την ζωή μου εξαιτίας τους. Ας γίνει ότι είναι να γίνει. Αν χρειαστεί θα βάλω προστασία ακόμα και τώρα και ας μην λειτουργεί το κλαμπ ακόμα. Την ζωή μου όμως δεν θα την αφήσω πίσω εξαιτίας τους. Είπα.
-Είσαι ξεροκέφαλη το ξέρεις; Είπε.
-Πήρα και κάτι από τον μπαμπά μου. Απάντησα.
-Τι θα έλεγες να ακυρώσουμε το σημερινό; Μέχρι να χαλαρώσουν λίγο τα πράγματα. Ας μείνουμε εδώ. Οι δύο μας θα είμαστε και πάλι. Είπε.
-Εντάξει, εντάξει όπως θέλεις. Ξενέρωτε. Είπα.
-Πως με αποκάλεσες μόλις; Είπε και ήρθε κοντά μου.
-Όπως σου αξίζει. Είπα παιχνιδιάρικα.
-Τώρα θα σου δείξω αν είμαι ξενέρωτος. Είπε και με έριξε στον καναπέ.
Ήρθε αμέσως πάνω μου άρχισε να με φιλάει έντονα που δεν μου άφηνε χώρο να αναπνεύσω. Στην συνέχεια μου έβγαλε τα ρούχα και άρχισε να μου φιλάει και να μου γλείφει όλο το σώμα ώσπου έφτασε κάτω χαμηλά ανάμεσα στα πόδια μου. Με κοίταξε έντονα στα μάτια και ξεκίνησε να με γλείφει. Είχε βάλει την γλώσσα του μέσα μου και με έκανε να φωνάζω τόσο δυνατά που ορκίζομαι πως αν δεν είχα ηχομόνωση θα είχαμε πρόβλημα.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Forever Your's
Conto-Ελπίζω αυτό το φόρεμα να μην είναι απο τα αγαπημένα σου. Είπε και ήρθε ακριβώς μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. -Και γιατί ρωτάς; Ρώτησα καρφώνοντας τα μάτια μου στα δικά του. -Για αυτό... Ειπε και ένιωσα τα χέρια του με μια μόνο κίνηση να σκίζου...