Την επόμενη ημέρα ξύπνησα σχετικά αργά εφόσον δεν θα πήγαινα στο κλαμπ. Ετοιμάστηκα γρήγορα φορώντας ένα μαύρο κολλητό φόρεμα με ραντάκι στον ένα ώμο σε συνδυασμό με μαύρα ψηλά πέδιλα. Ίσιωσα τα μαλλιά μου και ήμουν έτοιμη να φύγω μα ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου και ήταν ο Ντάνιελ. Τι ηλίθια που ήμουν, ξέχασα να τον ενημερώσω.
-Ναι. Είπα μονολεκτικά.
-Που είσαι Έμμα; Ρώτησε.
-Δεν θα έρθω σήμερα συγγνώμη που δεν σε ενημέρωσα νωρίτερα. Είπα.
-Μπορώ να ξέρω τον λόγο;Με ρώτησε.
-Έχω μια σοβαρή δουλειά. Απάντησα.
-Ελπίζω όντως να είναι κάτι σοβαρό γιατί ειλικρινά αν με αποφεύγεις Έμμα... Είπε και σταμάτησε.
-Δεν σε αποφεύγω, αν προλάβω θα περάσω αργότερα. Είπα και το έκλεισα.
Μπήκα στο αμάξι μου και πήγα γρήγορα στο μαγαζί της Τίνα.
-Καλημέρα Τίνα. Της είπα χαμογελώντας.
-Κάτσε κάτω κυρία μου και πες τα μου όλα. Είπε.
-Δεν ξέρω τι να σου πρωτοπώ. Αρχικά έμαθες τι έγινε εχθές; Την ρώτησα.
-Σχεδόν όλοι μάθανε για αυτό και πραγματικά απορώ με τα κότσια σου Έμμα. Είπε.
-Αχ όχι και εσύ. Έχω ακούσει τα ίδια και τα ίδια από όλους. Κυρίως από τον Ντάνιελ. Είπα.
-Σχετικά με αυτόν... Γιατί τον αποφεύγεις; Θα έπρεπε να είσαι ευγνώμων γιατί σχεδόν σε έσωσε. Μου είπε.
-Πίστεψε με τον ευχαρίστησα και με το παραπάνω. Είπα κοιτώντας κάτω.
-Δεν μιλάς σοβαρά. Το κάνατε; Είπε σχεδόν φωνάζοντας.
-Τίνα όχι. Απλώς έγινε κάτι άλλο και από εκείνη την στιγμή τον αποφεύγω. Απάντησα.
-Σεξουαλικού περιεχομένου να φανταστώ αν και κάπου πάει το μυαλό μου. Είπε.
-Αφού πάει κάπου το μυαλό σου μην με φέρνεις σε άβολη θέση Τίνα por favor (σε παρακαλώ). Της είπα.
-Να ξέρεις ότι εφόσον εσύ το προκάλεσες δεν στέκει να τον αποφεύγεις. Πρέπει επιτέλους να μιλήσετε Έμμα για όνομα του Θεού. Είπε.
-Εντάξει Τίνα εντάξει. Είπα.
-Επίσης ποιος ήταν ο τύπος χθες; Με ρώτησε.
-Τον λένε Αλεξ και με βοήθησε να κάνω τον Ντάνιελ να ζηλέψει, τίποτα παραπάνω. Είπα.
-Ώρα να μιλήσουμε για δουλειά. Δείξε μου ποια ρούχα σου θα ήθελες να πουλάω και να κανονίσουμε την συνεργασία και τον τρόπο που θα πληρώνεσαι. Μου είπε.
YOU ARE READING
Forever Your's
Short Story-Ελπίζω αυτό το φόρεμα να μην είναι απο τα αγαπημένα σου. Είπε και ήρθε ακριβώς μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. -Και γιατί ρωτάς; Ρώτησα καρφώνοντας τα μάτια μου στα δικά του. -Για αυτό... Ειπε και ένιωσα τα χέρια του με μια μόνο κίνηση να σκίζου...