Kabanata 2

1.7K 50 1
                                    

Kabanata 2

Trust

Marahan niyang hinalikan ang aking labi. Hindi ako kumilos, natulala ako habang sinasakop niya ang labi ko. Ito ang sinasabi niyang practice namin. Nandito kami sa bedspace niya at ginagawa namin ito. Magkaharap kami at nakaupo sa kanyang sofa. Mulat ang mga mata ko at nakikita ko ang kanyang mukha. Pikit ang mga mata, patuloy na hinahalikan ang labi ko.

Humiwalay siya at lumayo ng kaunti sa akin. Napalunok ako at huminga ng malalim. Iyon ba ang halik na sinasabi nila? Ganoon ba ang lasa ng labi? Bakit parang wala akong nalasahan? Labi niya lang naman ‘yon e! Pero hindi ako marunong humalik. At alam kong siya rin yata. Base sa halikan kanina, kinakain niya lang naman ang labi ko at sinisipsip ang dila ko.

“Ganoon na ba ang halik?” tanong ko.

Ngumiti siya at pungay na pungay ang mata.

“Yes. Pareho tayong hindi marunong kaya siguro ganoon ‘yon. Ulitin ko?” he asked.

I swallow hard. Dahan-dahan akong tumango at bumuntonghininga. Lumapit siya at muling sinakop ang labi ko. Hindi katulad sa nauna, mas kakaiba ito ngayon. Mas malalim, mas may laman, at mas feel ko ang kanyang malambot na labi. Binaon niya ang dila sa loob ng bibig ko. Nanlaki ang mata ko, naramdaman kong hinahanap niya ang dila ko. When he found it, agad niyang sinipsip kaya napanganga ako.

Jusko, ano ‘tong ginagawa niya? Ba’t nangsi-sipsip siya ng dila? Bampira ba ‘to? Pagkatapos niyang sipsip ang dila ko’y sumunod ang ibabang labi. Hindi na maubos ang pagkatanga ko dahil sa kanyang ginagawa. Kinagat-kagat niya ‘yon kaya mahina kong natulak ang kanyang dibdib palayo.

Goodness, hindi ko alam ang kanyang ginagawa. Bakit ang sarap? Bakit nakikiliti ako? Bakit ganito ang kanyang ginagawa sa akin? Tumigil siya at mabilis na lumayo sa akin. Basang-basa ang kanyang labi, pulang-pula kaya naramdaman ko ang pagpula ng pisnge.

He sighed. Nakita ko rin kung gaano namula ang kanyang leeg, at ang kanyang adams apple ay walang tigil sa pagtaas-baba.

“I’m sorry.” he said manly.

Napalunok ako at huminga ng sobrang lalim. Hindi ko maintindihan ang kanyang ginagawa. Bakit parang marunong siya? Bakit parang master na siya sa larangan ng paghalik? Base on his performance, I think he knows how to kiss!

“Marunong ka yatang humalik e!” I accused.

Ngumuso siya at umiling sa akin.

“I’m not. Natutunan ko lang din ngayon.” sagot niya.

I protruded my lips. I swallow. Siguro tama siya. Sinabi niya naman sa akin na hindi rin siya marunong humalik kaya nga nandito kami at nagpa-practice. Hindi naman siguro siya nagsisinungaling sa akin? Ayoko pa naman ng sinungaling! I hate liars!

“Make sure that you don’t lie! Ayoko sa taong sinungaling, Leyandrius.” mahina kong sabi.

Nakita ko ang kaunting takot sa kanyang mata ngunit agad siyang umiling at ngumiti sa akin.

“Of course not, Doreen. I’m not lying. Totoo ang sinasabi ko. I don’t know how to kiss. I don’t know how to touch. Siguro kapag dumating tayo sa point na may mangyari, baka ma-disappoint ka lang sa akin dahil hindi ako marunong sa ganoong part.” sagot niya.

What? May mangyari sa amin? Seriously? Iyon agad ang kanyang iniisip? Hindi ko pa nga siya sinasagot e! Pero paano nga kung umabot kami sa point na ‘yon? Paano kung hindi rin siya ma-satisfied sa akin? Baka maghanap ‘to ng iba. Baka matulad sa ibang mga lalaki na kapag hindi kontento naghahanap ng iba.

Ngayong panahon, maraming lalaki na ganoon. Maraming mga babae na umiiyak at nasasaktan dahil sa mga lalaki. Maraming biktima na mga classmates ko. Kapag nasa room ako, walang araw na hindi nasasaktan ang mga kaklase kong babae dahil sa mga kasintahan nila. Nung una, hindi ko alam kung bakit hinahayaan nila ‘yon. Kung bakit hinahayaan nilang saktan sila ng mga lalaki? Bakit hinahayaan nilang umiiyak sila dahil lang sa lalaki?

Costiño Series 13: Till the Last End (HANDSOMELY COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon