Hij ging zitten en stak zijn hand naar me uit. 'Hee ik ben Vince' zei hij. Ik pakte nu ook zijn hand en zei verlegen: 'Silke'. Hij zei dat ik een leuke naam had en ik blooste en zei dat hij ook een leuke naam had 'hoor je niet vaak!' Hij knikte. 'Ik ben zestien en jij?' Vroeg hij. Ik zei dat ik vijftien was. 'Maarehh waarom ben je hier eigenlijk?' Vroeg ik. 'Ik ben op mijn linkerarm gevallen' zei hij en vroeg precies hetzelfde aan mij. Ik zei dat er met mij hetzelfde was gebeurt maar dat ik ook met mijn hoofd tegen srry kast ben gevallen. Meteen zag Vince de blauwe plek op mijn voorhoofd en ik begon te huilen. Hij ging dichter bij me zitten en gaf me een knuffel. Hij vroeg wat er was en ik vertelde het hele verhaal over mama. Hij begon medelijden te krijgen en vroeg wat voor ziekte ze had. 'Ze heeft longkanker en het gaat niet goed met haar' zei ik. Toen werd mijn naam geroepen. 'Silke de Zwart? Is Silke de Zwart aanwezig?' Vince vroeg of ik alleen was en ik zei dat papa over vijf minuutjes terug zou komen. Vince zei dat hij wel even mee ging voor die vijf minuutjes. Hij gaf me een hand en zo liepen we hand in hand naar binnen.
JE LEEST
Red ze het wel!?
RandomDit verhaal heet: Red ze het wel? Het gaat over de 15 jarige Silke. Haar moeder (Lies) heeft longkanker... Ze woont samen met haar 2 jarige zusje Lizzy en haar vader Jan in één huis. ze beleeft veel dingen en dan onrmoet ze een leuke jongen: Vince...
