Hoofdstuk 7

6 0 0
                                    

Hij blooste en gaf antwoord dat...
hij mij ook heel leuk vond maar hij wou mij beter leren kennen. De dokter was klaar met de instructie voor papa en begon in mijn arm te knijpen. Het deed pijn maar ik liet er niks van merken. Vince keek mij aan alsof ik gek was en niks voelde zelfs hij voelde de pijn dat zag ik aan zijn ogen. Ook papa keek mij verbaast aan maar ik bleef flink maar van binnen verging ik van de pijn. Een tijdje later toen de dokter klaar was deed hij er nog gekleurd gips omheen.
Vince was zo aan de beurt maar ik moest mama gewoon zien! Ik gaf hem een dikke knuffel en wenste hem succes. Toen hij bijna aan de beurt was zei ik dat ik bij mama was en als hij klaar was dat hij best met papa en mij mee kon rijden.
Maar toen we op de kamer waren bij mama lag ze er niet meer!

Red ze het wel!?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu