Red ze het wel!?

Hoofdstuk 30

'Er is niks fout aan Melvin, maar dan ken je dat kreng wat steeds bij hem loopt nog niet!' Zei Thomas. De lessen waren afgelopen. We liepen naar de gang en bleven nog even op school hangen. 'Wat is haar naam!?' Vroeg ik. 'Misschien ken ik haar nog van de basisschool. Is het soms Chelsea Spark?' Ik keek hem met grote ogen aan. Hij knikte. 'O nee! Ik weet nog wel dat ik vroeger in groep vijf een verjaardags feestje gaf en toen had ik mijn beste vriend Joey uitgenodigd. Precies op dezelfde dag vierde Chelsea ook haar feestje en zij had Joey ook uitgenodigd. Hij mocht zelf kiezen en raad eens waarom!?' Vroeg ik. 'Dat verhaal ken ik al Silke. Maar begrijp je nu waarom ik niks gezegd heb.' Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. 'Dat komt omdat Chelsea de hele dag naast Melvin loopt en ze gaat niet weg als ik dat vraag.' Zei hij. 'En als ze dat wel doet gaat ze ergens staan waar ze ons alsnog kan horen praten, vandaar' Ik knikte begrijpelijk. 'Ik snap m, maar die Chelsea behoort toch bij de populiarste van de school?' Vraag ik dan. Thomas knikt. 'Waarom gaat ze dan met Melvin om?' Vraag ik weer. Pff volgens mij word hij gek van mij. 'Nou waarom niet...?' Antwoord hij. 'Omdat ik zijn vriendin ben misschien.' Zeg ik. 'Er is niks mis aan jou, jij bent mijn coole en stoere nicht.' Zegt Thomas een hij geeft me een knipoog. In mijn ooghoek zie ik Melvin. 'Ook nog een knipoog, ik weet niet of je het doorhebt maar het is wel MIJN vriendin!' Zet Melvin boos. 'Melv er is niks aan de hand dit is...' 'Niks aan de hand! Nou nu anders wel!' Zegt hij en hij stompt Thomas in zijn buik.