Red ze het wel!?

Hoofdstuk 18 (cliffhanger& extra lang)

'VINCE WAT DOE JIJ HIER!' 'MAAK DAT JE WEG KOMT!' Zei ik boos. 'Silke ikkee... er was nogal wat onduidelijkheid over onze kus en tsjaa ik wilde er nog even over praten.' Zei hij stotterend. 'JAA MAAR NU NIET VINCE!' Zei ik nog bozer. 'Wat doe je raar is er soms iets dat ik moet weten. Heb je al een vriendje ofzo!?' 'NEE EN NEE' 'WAAR BEMOEI JIJ ERMEE GA GEWOON WEG VINCE!' ik deed de deur dicht, telde tot tien en deed de deur weer open. Vince stond er nogsteeds en tien keer raden wie er naast hem stond. Jaa Melvin dus! 'Wie is dit' riepen ze tergelijkertijd. 'Pfff jongens sirri, jullie lijken wel kleine baby's' zei ik geirriteerd. 'Maar Vince ik heb jou net iets gevraagd of niet soms!' Zei ik. Ik keek hem boos aan. 'Je hebt dus wel een vriendje he!' 'Geen wonder dat je zo raar doet!' Zei hij verdrietig. Melvin schrok. 'Hohoho wacht ik begrijp je niet... ik en Silke een stel? Denk jij dat sirrieus!' Zei Melvin lachend. 'Kijk gast je lijkt me echt heel aardig, maar doe eens rustig tegen haar!' 'Ze is ziek en je moet niet zo opgefokt tegen haar praten.' 'Als Silke en ik iets zouden hebben, dan had ze dat vast al tegen jou gezegd hebben... of niet soms Sil?' Vroeg hij en hij keek me met schattige oogjes aan. 'Jaa dat zou ik echt wel tegen je gezegd hebben Vince!' 'En nu jullie er toch zijn zal ik iets zeggen en dat lijkt onmogelijk maar het is wel zo!' Zei ik met de gedachten dat ik het nu moest zeggen dit zou geen geheim moeten blijven. 'Ik vind jullie allebei heel leuk jongens...' zei ik spijtig. Ze keken mij verschrikt aan. 'Kom alstjeblieft allebei even mee naar binnen, ik begin het koud te krijgen' zei ik rillend. Dit was echt raar, wat zouden ze nu denken... We liepen naar boven. Wat moest ik nu zeggen, dit was zo raar. Toch kwam er dit uit mijn mond: 'uhh jullie begrijpen me verkeerd.' 'Ik bedoel eigenlijk dat ik jullie allebei heel leuk als vrienden vind niet meer...' voordat ik mijn zin afmaakte stoomde dit door mijn hoofd: WAT ZEG IK NU ALLEMAAL. Ik begreep mezelf even niet meer. 'Aah zo' zei Melvin hij keek best wel sip. 'Ik heb je toch nooit leuk leuk gevonden' mompelde Vince en ik zag dat hij het niet meende dus ik gaf hem een koekje van eigen deeg: 'Uhh ik had mijn zin nog niet afgemaakt hoor..., want ik zie Vince echt alleen als een vriend en Melvin jou vind ik meer dan vrienden echt leuk. Melvin werd rood. 'Wacht Silke meen je dit nou!' Zei Melvin alsof hij mij al jaren leuk vond. 'Jaa Melv ik meen het!' Zei ik en ik knipoogde naar hem. 'Maar....ik vind jou...' hij kon zijn zin niet afmaken, want papa kwam binnen met een dienblad met koekjes en wat drinken. 'Zo gaat het een beetje goed hier?' Vroeg hij vriendelijk. 'Ja-ha pap tuurlijk!' Zei ik met een wil-je-please-even-weg-gaan-stem. 'He eehhh deze jongens vallen je niet lastig he anders schop ik ze het huis uit' hij knipoogde naar de jongens. 'Nee hoor grapje gasten.' Zei hij. 'Pap zo maak je echt geen vrienden, dus wil je nu please even weg gaan.' Vroeg ik met puppyogen. 'Ik doe alles voor jou prinsesje' zei hij en hij verliet de kamer met de koekjes en drinken. 'Papa je vergeet het dienblad hier te laten!' Hij deed de deur open en zette met een rood hoofd het dienblad op mijn bed. Hij liep de kamer uit en ik zuchtte. 'Pff vaders...' zei ik. Melvin kreeg traanogen. 'Melv wat is er!?' Vroeg ik bezorgd. 'I...ik m.m..moest eve...nn..nn de...denken aa...aan m..mm..ijn ..va..va..der.' zei hij huilend. Ik ging dicht bij hem zitten sloeg mijn arm om hem heen. 'Wat is er met je vader dan?' Vroeg ik. Hij haalde diep adem. 'Hij is al t..twwee jaar dd....ddd...ood.' en hij pakte me vast en gaf mij een knuffel. 'Sorry Melv ik wist niet dat...' Hij onderbrak mijn zin: 'Maakt niet uit kan jij niks aan doen, jij kon het ook niet weten.' 'Uhm sterkte Melvin' zei Vince en hij wreef met zijn hand over zijn rug. Dat was echt wel lief van hem. Ik keek naar Vince en gaf hem een knipoog, hij glimlachte terug. 'Nouwee ik ga maar eens...' zei Vince. 'Uhh ik bel je vanaaf nog wel fftjes Sil.' 'Jaa is goed' zei ik. En Vince verliet de kamer.
Een tijdje later toen Melvin weer wat blijer was maakte hij zijn zin af. 'Wat ik net wou zeggen was dat ik jou ook leuk vind maar niet op die manier...' sorry Sil. 'Maakt niet uit hoor, volg je hart.' Ik vind hetgoed dat je eerlijk tegen mij bent. Hij blooste. Toch vond ik het wel apart dat hij blooste terwijl hij me niet leuk vond.
Ik heb wel Vince gekwetst... en ik vind Vince wel leuk ik heb gewoon gelogen. Richting de avond ging mijn mobiel. 'He Vince, sorry van vandaag. Ik heb tegen jullie allebei gelogen. Ik vind jou juist wel leuk... En ik heb echt spijt dat ik jou heb gekwetst. Melvin vertelde me net dat hij mij niet leuk vond en toen pasbesefte ik dat ik bij jou nog kans had en jij eigenlijk de enige bent waarvoor mijn hart klopt. Ik zag aan je dat je het niet meende en ik weet zeker dat jij ook iets voor mij voelt.' Zei ik en ik had echt heel veel spijt. 'Fijn om dit te horen Silke ik heb ook tegen jou gelogen ik vind je wel leuk, maar jij vind Vince dus leuk en mij niet hoe kun je... Ik dacht dat wij iets konden hebben in de toekomst, maar blijkbaar is Vince de enige waar jou hart voor klopt' MAAR DAT WAS NIET VINCE MAAR MELVIN. WAT STOM WAT VRESELIJK STOM ER STOND EEN NUMMER OP MIJN SCHERM EN NIET DE NAAM VAN VINCE! Melvin...' 'Niks Melvin ik wil hier over na denken Silke doeii!' Zei hij en hij hing op. Ik stuurde precies hetzelfde berichtje naar Vince, van wat ik eigenlijk aan de telefoon zei tegen Melvin. Vince gaf me gelijk, hij loog idd tegen me en hij vond me wel leuk.
Ik was in slaap gevallen op de bank en het was half elf. Papa kwam binnen hij schudde me wakker. 'Silke Silke Silke!!!!' Zei hij huilend Ik schoot overeind. 'Pap wat is er!!!???' Zei ik met een geschrokken stem. 'Het is mama...ze heeft nog een paar dagen te leven!!' Zei hij en we barstte samen in huilen uit.