Red ze het wel!?

Hoofdstuk 19

Ik wou meteen naar mama toe. Het was half twaalf... uhm mama zal vast al aan het slapen zijn. Morgen dan. Nu maar hopen dat mama's hart vanavond goed doorklopt. Ik moest van papa snel gaan slapen. Ik wist zeker dat ik nachtmerries zou gaan krijgen dus sliep ik die nacht bij papa. Ik kon gewoon helemaal niet slapen, ach jaa alles beter dan nachtmerries! Het was vier uur 's ochtends. Lizzy was al heel vroeg wakker, ze liep papa's kamer binnen. 'He lizzy, doe maar zachtjes papa slaapt nog het is pas vier uur in de ochtend schatje.' 'Kom nog maar even slapen naast mij.' Zei ik aardig. Nou jaa ik probeerde aardig te doen, want ik had een enorm pest humeur! Ik was waarschijnlijk gwn chaggo, omdat ik niet had geslapen. Lizzy was lekker in slaap gevallen. Ik kon wel uren naar haar blijven kijken, ze leek zo erg op mama. Er rolde een traan over mijn wang, was mama maar nooit aan die stomme ziekte gekomen! Ik pakte Lizzy stevig vast ik gaf haar een dikke knuffel. Met Lizzy in mijn armen viel ik voor zeven uurtjes in slaap. Ik werd om elf uur namenlijk wakker gezoend door Lizzy met haar lekkere kwijlzoenen. 'Zo jij ook goedemorgen kwijlerd!' Zei ik met een slaperige, maar toch lachende stem. Lizzy deed haar best om op haar beste Nederlands te praten: 'Goedemorgan Mevroew Silke de Zwert!' 'Hahah goedemorgen Mevrouw Lizzy de Zwart!' Zei ik terug. Ze had zo'n leuk accentje. Vandaag zouden we naar mama gaan. Wie weet zou mama vandaag overlijden je weet het maar nooit... We zaten in de auto naar het ziekenhuis. Het was al een lange tijd geleden dat mijn gips erop werd gezet. Morgen zou het er af mogen. Vandaag was ik alleen maar in het ziekenhuis voor mama, voor niks anders geen jongen ofzz, alle tijd zou ik besteden aan mama.
We liepen naar binnen. Het liefste wou ik gaan rennen, maar ik moest rustig doen van papa. Ik zag aan hem dat hij verdrietig was, ik natuurlijk ook maar dat liet ik niet zien. Ik knuffelde hem. Het komt wel goed pap, samen komer we er doorheen. Lizzy en ik liepen hand in hand. Ze was vrolijk aan het huppelen. Was ik haar maar, geen problemen noppes nada. Lizzy had zich over mama ook niet druk gemaakt. Ze was er wel aan gewend zo'n leven zonder mama.