Hatsukoi

Chapter 19:

“Okay, time’s up, put your pencils down and pass your papers forward.” Professor Miriam strictly stated to her students and they all passed their papers forward to her. Nakahinga na nang maluwag ang mga mag-aaral dahil ito na ang huling pagsusulit nila sa kanilang midterms.

The second day of the examination period had gone to a success, Leni and Bongbong both answered the best for their papers. Even though they doubt that they’ll pass or barely not, it wasn’t a matter of choice but it’s just the destiny’s will.

Inunat ni Leni ang kaniyang mga kamay matapos niyang naipasa ang kaniyang papel, nakangiti siyang bumaling kila Pia at Sara na ngayon ay tameme nang dahil na rin sa nakaraang exams. She frowned for a second and asked those two what’s wrong.

“Uy, anong nangyari sa inyong dalawa? Bakit para kayong binanliang talakitok diyan?” she jokingly asked. Sinamaan naman sila ng tingin ng dalawa at parehas nitong inumpog ang kanilang mga ulo sa kani-kanilang mga lamesa.

“Magpapaalam na talaga ako sa allowance ko!” Sara sobbed while still banging her head slightly on her table, Pia was doing the same.

“Mawawala yata ako sa top ngayong semester, mapapagalitan ako nila Mama at Papa.” Pia also wept, napahagikgik naman si Leni sa kanilang dalawa.

“’Yan, pa-ice cream-ice cream pa kayong dalawa ha. Napapala niyo, siguro naggala nanaman kayo sa night market sa kabilang bayan ’no?” Hindi sila nakasagot, Leni rolled her eyes and she took a deep breath.

“Sinasabi ko na nga ba, ’yan, napapala niyo.” Napatawa na lamang siya at nagpatuloy siya sa pagsisinop ng kaniyang mga ginamit sa exams. Ang iba namang mga istudyante ay lumalabas na ng kanilang classroom.

Nang palabas na si Leni ay nakita niya si Bongbong na nagsisinop pa rin ng gamit sa kaniyang lamesa, napahinto siya sa paglalakad nang sumagi ang binata sa kaniyang mga mata. Lumapit si Isko at Ping kay Bongbong upang kausapin ito.

“Bongbong, hang-out naman tayo oh!” Inakbayan ni Isko si Bongbong.

“Occupied, may club activity pa ’ko today.” Bongbong refused Isko’s invite.

“Ako nga rin pala, maybe some other time.” Napakamot si Ping sa kaniyang ulo at kapwa kunot-noo naman silang tinapunan ng tingin ni Isko

“Talaga nga naman! Ayaw niyo gumala bago mag-exams tapos ngayong tapos na ayaw niyo pa rin. Ang to-toxic ninyo.” Reklamo ni Isko sa kanilang dalawa.

“Wala ka kasing club eh, try mong mag-join, extra points din ’yon.” Ping changed the topic.

“Club annoys me, just look at you two now. Wala na kayong oras para sa mga sarili ninyo.” Isko once again insisted.

“Sige na kasi, let’s hang out together kahit ngayon lang!” pamimilit pa ni Isko. Napatawa na lamang si Ping dahil sa sobrang despirado na ito.

“Kung gusto mong mag-hang out, bakit ’di mo yayain si Gracia para sumama sa ’yo? Isko talaga oo.” Isko pouted when he heard it from Ping.

“She has club also, kaya nga kayo na lang ang niyayaya ko ngayon eh. Tapos ayaw niyo rin naman kaya heto’t mag-isa nanaman ako.” Tila ba magpapaawat si Isko sa tono ng kaniyang pananalita.

“Sige na kasi!”

“Hindi nga p’wede.”

“Sige na, makapamili man lang bago mag-school trip oh!”

“Bahala ka nga Isko!”

Suddenly, Bongbong noticed that Leni is looking at him. Ilang segundong nagtagal ang kanilang pagtitinginan bago ito mapitol nang marinig ni Leni na may tumatawag sa kaniya mula sa kaniyang likuran.

“Leni, mauna na kami sa field.” Napalingon ang dalaga sa mga nagsalita at namataan niyang si Sara iyon. Ngumiti siya at tumango.

“Sige, susunod na ’ko sa inyo.” She smiled, nauna na ngang naglakad sila Pia at Sara patungo sa kanilang practice.

“Bili lang tayo ng snacks.”

“Hindi nga p’wede may club pa ’ko.”

“You can skip...”

“I can’t, ano!”

“Come on, just this once!’

“I can’t miss a day right now, masyado kaming busy.”

Hindi na pinakinggan ni Bongbong ang kaniyang mga kaibigan dahil natuon ang kaniyang atensiyon Kay Leni, kalaunan ay tumayo siya at iniwan na lang ang dalawa niyang kaibigan na patuloy pa rin sa pagbabangayan.

***

“I can finally run in peace, wala nang gagambalang alalahanin!” Leni stretched her hand while they’re going out of the corridors in their P.E uniforms for their track and field practice.

“Mabuti nga ikaw wala ka nang aalalahanin, kami ’di namin alam kung sa’n kami pupulutin ’pag lumabas na ’yong resulta.” Nakasimangot nang nagsalita si Pia. Sumabad naman si Sara na ngayon ay umiinom ng juice na nakalagay sa isang cup.

“True, ngayon susulitin ko na ang allowance ko kasi paniguradong puputulin na ’yon ni Tatay Digs ’pag nalaman niyang bagsak ako this midterms.” Tanggap ni Sara na babagsak siya ngayong quarter, bagama’t tanggap niya na ang tingin niyang  magiging resulta ng kaniyang pagsusulit ay ganoon pa rin naman siya nadidiskaya.

“Itatapon ko lang ’tong cup, antayin niyo ’ko.” Nagpaalam siya sa kanila.

“Sige.” Simpleng tugon nilang dalawa, huminto sila sa paglalakad at pinagmasdan si Sara habang patungo sa basurahan.

Just then, Sara noticed a boy walking alone at the other side of the corridor. When she sharpened her eye, she recognized that it was Bongbong. She suddenly wore a smile and shouted like a child seeing a helicopter at the sky for the first time.

“Oy, Ferdinand! Oy!” she rejoiced. Dahan-dahan naman siyang binalingan ni Bongbong at nanlaki ang kaniyang mga mata nang makita niya hindi si Sara—si Leni, sa likuran ni Sara.

Bongbong blushed because of what he saw, nandon kasi si Leni kaya hindi niya alam ang kaniyang gagawin. His heart is once again racing, pero hindi niya iyon ipinahalata sa kanilang tatlo. She smiled to them and he waved, he ran to the second floor right after.

“Kahit kailan talaga.” Sara took a deep breath and drank the last bit of her juice, inilaglag niya sa basurahan ang plastic cup na pinalagyan ng juice.

“Magkaibigan na kami ngayon.” Ngiti ni Sara at lumapit muli kila Leni at Pia, nanlaki naman ang mga mata ni Leni sa narinig. She was intrigued so she asked further.

“Talaga?” Iyon lamang ang naitugon niya, tumango lamang si Sara at nakangiti siyang tumugon dito.

“You chatted me once that Ferdinan’s cool, so I thought we could be friends.” Ngiti ni Sara, tumango-tango naman si Leni at kalaunan ay naalala niya nga ang kaniyang sinabi kay Sara noon bago ang intramurals.

“Oo nga, nasabi ko nga sa ’yo.” Bahagya siyang napahagikgik, but little did Pia and Sara know that behind that laugh is something they can’t even imagine Leni will think.

Leni is worrying.

~After Errands.