Hatsukoi

Special Chapter #1:

“Pagod na ’ko, Isko, let’s break up.” Huminga nang malalim si Grace nang sabihin niya ’yon kay Isko, sila ngayon ah nakaupo sa isang bench sa park ng Epiphany Christian Academy habang nagmemeryenda.

Isko took a deep breath also, napangiti siya at uminom siya sa hawak niyang juice, naubos niya iyon sa isang inuman lamang. He nodded at Grace and he stood up the bench, iinapon niya ang cup na pinaglagyan ng juice sa basurahan sa tabi ng bench na inuupuan ni Grace.

“Fine by me, if you wanted to break up with me, then go.” He smiled at Grace, nanlaki naman ang mga mata ni Grace at kaagad na napatayo sa upuan. Mabilis pa sa kidlat, sinunggaban niya ng sampal si Isko.

But, Isko is even faster than Grace’s hand, he countered the slap as he held Grace’s wrist tightly. Pinigilan ni Isko ang sarili niya na saktan pa si Grace dahil sa higpit ng pagkakahawak nito sa kaniyang palapulsuhan.

“You wench! So gano’n-gano’n na lang lahat ng ’yon?! You wanted to break up with me sa unang sabi ko pa lang?! Hindi mo lang ba ’ko pipigilan, Isko? Like... mahal mo ba ak—” hindi na naituloy ni Grace ang sinasabi niya nang biglang sumabad si Isko.

“Mahal kita, Grace, I love you so much but you don’t seem to know na nage-effort ako sa relasyon natin. I’ve tried everything to just please you, I’ve tried everything to make you happy but... you just don’t wanna be!” Mula sa pagngiti kanina ay naging seryoso ang muka ni Isko.

“Mahal kita kaya pababayaan kitang bumitaw, mahal kita dahil alam kong hindi ako enough para sa ’yo. I’ll let you go if that’s what you want, because mahal kita eh.” Mapait siyang ngumiti kay Grace.

“Other girls sees me as this perfect and boyfriend material kind of guy, pero alam ko namang marami rin akong flaws. Pero nag-effort naman ako sa relasyon natin eh, sana maisip mo rin na nahihirapan din akong pasayahin ka.” Dagdag pa nito.

“Eh kung nahihirapan ka, mas nahihirapan din ako. Kasi hindi sapat eh, gusto kita no’n kasi akala ko sasaya ako sa piling mo. It turns out that you like me too, I was happy back then, Isko.” Nang sabihin iyon ni Grace ay napaiwas siya ng tingin.

“Pero nitong mga nagdaang buwan, napansin kong wala kang oras para sa ’kin, puro mga kaibigan mo lang ang kasama mo. Maging no’ng school trip, isang beses lang tayong gumala nang magkasama.” Hindi na napigilang lumuha ni Grace.

“Takot akong papiliin ka dahil baka piliin mo sila, takot akong papiliin ka dahil baka kapag pumili ka ay mawala ako sa ’yo. Natatakot ako dahil baka ’yong kaunting oras na kasama kita ay mabawasan pa, napaka-hirap na, Isko.” Grace wiped her tears when she said those words.

“Kaya ngayon, nagdesisyon akong mamili. Dahil napapagod na ’ko. Pagod na ’kong ako lang ang pupuntahan mo kapag wala ang mga kaibigan mo, pagod na ’ko dahil ni minsan sa relasyon natin ay ’di ko naranasang tratuhin mo ’ko bilang girlfriend mo.” Dagdag pa nito, tumingin siya nang diretso kay Isko at mapait niya rin itong nginitian.

“Francisco Moreno Dumagoso, let’s end this worthless relationship.” After hearing that from Grace, Isko nodded and he smiled bitterly.

“Yes, Mary Grace Natividad Sonora Poe, let’s end this worthless relationship because you deserved much better. You don’t deserve me and nor am I with you.” Ngiti ni Isko, matapos niyang bitawan ang mga salitang ’yon ay tumalikod na siya kay Grace at tuluyan na nga siyang lumakad palayo.

Naiwan si Grace na nakatayo lang roon, ilang segundo pa ay natauhan siya nang marinig niyang tumunog ang bell hudyat na pagsisimula na ng klase. She smiled but she couldn’t seem to get off the pain, patuloy pa rin ang pagbagsak ng kaniyang luha.