𝘼Ç𝙇𝙄𝙆 Ç𝙀𝙆𝙀𝙉𝙇𝙀𝙍 (ᖽᐸᗅᖻᓿᕿ ᑤᙍᘉᘉᙍᖶ)

Açık Masa Toplantısı(Kalıplaşmış 50. Bölüm dalga geçme töreni)

(KİTAPLA İLGİLİ DEĞİL!)

Büyük kırmızı perde açıldı ve uzun saçlı adam, beyaz kunduralarıyla sahneye koşmaya başladı. Sırtına düşen uzun saçlarını arkadan toplamıştı. Üzerinde şık bir siyah takım elbise vardı.

"MERHABA SAYIN KONUKLAR. HEPİNİZ ELLİ BÖLÜMDE BİR YAYINLANAN AÇIK MASA TOPLANTISINA HOŞ GELDİNİZ."

Bir sürü sandalyenin arasından sadece birkaç tanesinde oturan seyirci somurtarak alkışlamaya başladı.

"BUGÜN YİNE YAZAR VE KARAKTERLERİN KONUŞMALARINI İZLEYECEĞİZ. ŞİMDİDEN HEPİNİZE İYİ EĞLENCELER."

Adam hafif eğilerek sahneden ayrıldı. Şimdi ışıklar kocaman, yuvarlak masayı aydınlatıyordu. Masanın yanına dizilmiş sandalyelerin üzerinde oturan insanların sayısı artmıştı. Yaşlısından çocuğuna birçok insan vardı. Yine aralarında bir tane adam yarı çıplak havlusuyla oturuyordu.

(Küçük Mete): "Seneler geçti ve hala tatil mi yapıyorsun?"

Yeşil gözlü küçük çocuk somurtarak karşısında oturan beyaz saçlı yarı çıplak adama bakıyordu.

(Ulu Ata): "Sende hala bücür bir veletsin. O kadar sene geçti ve hala büyümedin mi?"

(Yazar): "Didişmeyin! Burada kurgu yapıyorum."

Beyaz saçlı adam kafasını çevirerek başka tarafa baktı. Konuklar arasından bir çocuk durmadan gökyüzüne şaşkınca bakıp duruyordu.

(Yazar): "Evet anladım. Güneşi ilk kez görüyorsun. Uzatma artık."

Çocuk konuşmadan azarlanmanın etkisiyle utanarak arkasına yaslandı.

(Yazar): "Neyse! Bugün yeni bir ana karakter aramıza katıldı. Ona bir merhaba deyin. İsmi Baran. Şuradaki kısa saçlı çocuk."

Masada oturanlar kafasını sallamakla yetindi.

(Yazar): "Neyse arkadaşlar. Bugün ki konumuza gelelim. Durumunuzdan hiç memnun değilim. Mete böyle giderse vampir ya da mafya hikayesine atanacaksın."

(İzabella): "HA HA HA HA! BEN SÖYLEMİŞTİM."

(Yazar): "Sessiz ol İzabella! Sende onunla gidiyorsun."

(İzabella): "Ne! Ben ne yaptım. İki senedir ortalarda bile yokum."

(Yazar): "Bakın böyle olmaz! Mete'yi büyüttük ama hala tık yok. Önceden çocukça şeyler yapıyordu ama şimdi büyüdü ama bir şeyler eksik."

(Rasa): "Ben biliyorum."

Kırmızı gözlü küçük bir kız elini kaldırdı. Gözleri gibi saçları da kırmızıydı.

(Yazar): "Sen kimdin?"

(Rasa): "Önceki kitaptan Rasa... Nasıl unuttun beni?"

(Yazar): "Kusura bakma üniversite falan yordu beni. Ekonomi de kötü. Neyse ne söyleyecektin?"

(Rasa): "Üniversite mi? Neyse... Bence Yeni ana karakter ben olmalıyım. Hem vampir hem de mafya kızı olabilirim. Hem gözlerimde kırmızı kimse anlamaz. İsmi de... Vampir ve Mafya der geçeriz. Ne diyorsun?"

(Yazar): "Hm... Mantıklı. Olabilir."

(Küçük Mete): "OLMAZ! ANA KARAKTER BENİM!"

Küçük yeşil gözlü çocuk sinirle konuşmaya başlamıştı.

(Küçük Mete): "SEN BENİM BÜYÜK HALİMSİN! BİR ŞEYLER DESENE!"

Büyük Mete sessiz bir şekilde yerinde oturuyordu.