Διέξοδος στα θαύματα

Επιβεβαίωση

Έφτασαν στο σπίτι. Ήταν μόνες τους. Η Ελένη με τον Λάμπρο είχαν πάει στο συνεταιρισμό. Η Δροσω την κοιτούσε, δεν ήξερε τι να πει ή τι να κάνει. Η Ασημίνα κάθισε στην καρέκλα και απορροφήθηκε στις σκέψεις της. Έβαλε να φάνε κι οι δύο και για πρώτη φορά έβλεπε την Ασημίνα να τρώει κανονικά. Τα έχασε! Μάλλον φοβήθηκε σκέφτηκε από τη λιποθυμία της και προσπαθεί να φάει. Εκείνη είχε ξαφνιαστει με τον εαυτό της που έτρωγε αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Είχε μέσα της μια νεα ζωή! Είχε μέσα της το παιδί του και αυτό έπρεπε να το φροντίσει. Όταν τελείωσαν σηκώθηκε να μαζέψει το τραπέζι.
- Άστα θα τα κάνω εγώ, της είπε η Δροσω
- Όχι δεν χρειάζεται, θα σε βοηθήσω.
-Άσε Ασημίνα, πήγαινε να ξαπλώσεις.
- Δροσω θέλω να σου πω κάτι αλλά δεν ξερω πως θα το πάρεις.
- Τι είναι βρε Ασημίνα; Με τρομαζεις!
- Δροσω η Ριζω μου είπε γιατί έχω εμετούς και ζαλάδες και που οφείλεται η λιποθυμία μου. Με εξέτασε και μου είπε.
- Τι σου είπε δηλαδη; την ρώτησε τρομαγμένη
- Δροσω...είμαι...είμαι έγκυος!
- Τι; Τι πραγμα; Θέλω να πω εσύ...εσύ δεν μπορείς...εσύ...,προσπαθούσε να πει αλλά δεν έβρισκε λόγια
- Το ξέρω! Αυτό της είπα κι εγώ αλλά εκείνη ήταν σίγουρη, της έλεγε καθώς έπεφταν τα δάκρυα της.
- Τότε θα πάμε σε ένα γιατρό τη Δευτερα να σε εξετάσει και να σιγουρευτούμε, της είπε και την αγκάλιασε.
- Ναι αυτό σκέφτηκα κι εγω. Θα πάω την Δευτέρα στο γιατρό να δω τι θα μου πει.
- Μαζί θα πάμε και ό,τι κι αν γίνει μαζί θα το περάσουμε!
- Μου λες αληθεια; τη ρώτησε κλαίγοντας πια με λυγμούς
- Αλήθεια! Και μην μου κλαις! Δεν κάνει να ταράζεσαι! της είπε στοργικά και την έσφιξε στην αγκαλιά της.

Δεν περίμενε αυτή την αντίδραση από την αδερφή της. Νόμιζε πως θα αντιδράσει άσχημα εκείνη όμως θα τη βοηθήσει. Πόσες τυψεις ένιωσε για το τρόπο που της φέρθηκε! Προσευχόταν να φτιάξουν οι σχέσεις τους και τώρα έβλεπε ξανά τη μικρή της αδερφή και αυτό της έφερνε μεγάλη χαρά. Δεν είπε τίποτα στην Ελένη και στον Λάμπρο. Τον κράτησαν κρυφό και οι δυο. Μόνο για τη λιποθυμία είπαν.

Η Ελένη δεν έβλεπε καθόλου καλά την αδερφή της τελευταία. Όταν της είπαν για τη λιποθυμία έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. Την καθησύχασε όμως η Ασημίνα λέγοντας της πως τώρα νιώθει πολύ καλύτερα. Το Λενιω όμως ανησυχούσε πολύ. Ήξερε ότι η αδερφή της αγαπάει ακόμα τον Νικηφόρο παρόλο που δεν το παραδεχόταν και την είχε πονέσει πολύ ο χωρισμός τους. Αλλά αυτό δεν το είχε ξαναδεί από την Ασημίνα. Να μην τρώει, να μην κοιμάται, να κλαίει κάθε βράδυ και πολλές φορές και κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν νόμιζε ότι κάνεις δεν τη έβλεπε. Έπρεπε να την είχα βοηθήσει σκεφτόταν συνέχεια. Μα πως; Κι αυτή δεν πέρασε λίγα. Όταν άκουσε ότι η Δροσω την απείλησε με την αλήθεια για το φόνο του Σεργιου έγινε έξαλλη. Δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους της ότι οι αδελφές της είχαν φτάσει σε αυτό το σημείο. Και τώρα που τις έβλεπε και πάλι μαζί, η Ασημίνα έδειχνε άρρωστη και αυτό της προκαλούσε μεγάλη ταραχή.

Έφτασε η Δευτέρα και πρωί πρωί πήγαν στο γιατρό για την εξέταση.
Πήγαν μαζί στο γιατρό όπως της είχε υποσχεθεί. Μπήκε μέσα για να την εξετάσει ο γιατρός. Η Δροσω απ'έξω στεκόταν αμίλητη. Δεν ήξερε τι να σκεφτεί. Κι αν η Ριζω έκανε λάθος, πως θα το πάρει η Ασημίνα; Αν κάτι πήγαινε στραβά; Αν έπρεπε να... Όχι έδιωξε αυτές τις σκέψεις από το μυαλό της και περίμενε υπομονετικά στο γραφείο του γιατρού μέχρι να έρθουν.
Βγήκε από το δωμάτιο εξετάσης πρώτα ο γιατρός.
- Λοιπόν γιατρέ; τον ρώτησε με κομμένη την ανάσα.
- Πράγματι κυρία Σταμιρη η αδερφή σας είναι έγκυος. Είναι μέσα και ντύνεται. Ας την περιμένουμε να σας τα πω και στις δύο.
Μόλις της το είπε ο γιατρός ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της ασυναίσθητα. Αμέσως όμως κατέκλυσαν το μυαλό της μαύρες σκέψεις. Κι αν πάρουν πάλι το παιδί και φύγουν; Οχι δεν θα το έκαναν αυτό. Τώρα πια είχαν μαζί την επιμέλεια. Τώρα πια είχαν έρθει κοντά μετά από πολύ καιρό, δεν θα της έκανε κάτι τέτοιο. Έδιωξε αμέσως αυτές τις σκέψεις μόλις την είδε να βγαίνει από το δωμάτιο με ενα χαμόγελο στα χείλη και με ενα παραπονο στο βλέμμα. Πήγε κοντά της και την αγκάλιασε.
- Όλα καλα θα πανε, της είπε χαμογελώντας της.
- Λοιπόν κυρία Σεβαστου, είπε ο γιατρός, από ό,τι είδα στην προηγούμενη διάγνωση δεν αποκλείοταν το ενδεχόμενο της εγκυμοσύνης. Απλά ήταν δύσκολο να συμβεί, οχι όμως ακατόρθωτο. Και θέλω να σας επισημάνω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις παίζει ρόλο και η ψυχολογία της γυναίκας.
- Δηλαδή γιατρέ θα πανε όλα καλά, ρώτησε η Ασημίνα συγκινημένη.
- Ναι κυρία Σεβαστου, την καθησύχασε ο γιατρός, αν προσέχετε όλα θα πάνε κατ' ευχήν.
- Εντάξει γιατρέ, ευχαριστούμε! είπε η Ασημίνα.
- Και μην ανησυχείτε γιατρέ θα την προσέχουμε, είπε η Δροσω που καθόταν αμίλητη τόση ώρα, ακούγοντας προσεκτικά τον γιατρό.
- Καλά θα κάνετε να με επισκεφτείτε την επόμενη εβδομάδα, τους πρότεινε ο γιατρός.
- Φυσικά και θα έρθουμε, του επιβεβαίωσε η Δροσω και πήρε την Ασημίνα και έφυγαν από το νοσοκομείο.

Σε όλη τη διαδρομή δεν είπαν λέξη. Μόνο κρατούσε η μια το χέρι της άλλης, καθησυχαζοντας η μια την άλλη πως όλα θα πάνε καλά.

Έφτασαν στο σπίτι κι εκεί είδαν τον Νικηφόρο.
- Νικηφόρε τι θες εδώ; Έπαθε κάτι το παιδι; ρώτησε η Ασημίνα ανήσυχη
- Όχι όχι το παιδί είναι μια χαρά, την καθησύχασε, εσένα έψαχνα πήγα από το μοδιστραδικο αλλά δεν ήσουν εκεί.
- Ναι είχαμε πάει στη Λάρισα, του είπε με κατεβασμένο το κεφάλι.
- Εγώ να σας αφήσω, είπε η Δροσω και ανέβηκε στο σπίτι.
- Λοιπόν τι με ήθελες;
- Είχα ένα κακο όνειρο και ήρθα να δω αν είναι όλα καλά.
- Μην ανησυχείς μια χαρά είμαι, του είπε.
- Το...το βιβλίο το διάβασες; τη ρώτησε.
- Ναι, του είπε κοιτάζοντας τον στα μάτια, το διάβασα και...Είναι υπέροχο! Είναι πραγματικά σπουδαίο Νικηφόρε! Παρά τον τρόμο και τον φόβο που μου προκάλεσε στην αρχή.
- Κοίτα να δεις, χαμογέλασε ο Νικηφόρος.
- Κατι άλλο θέλεις; τον ρώτησε
- Όχι! Να προσέχεις!
- Κι εσύ να προσέχεις!
Κι έτσι ο ένας έφυγε για τη Λάρισα και η άλλη ανέβηκε στο σπίτι της, κρύβοντας του κάτι πολύ σημαντικό.