Διέξοδος στα θαύματα

Φωτιά

Έμειναν αγκαλιασμένοι μέχρι που άκουσαν τον Φανουρη να έρχεται και να φωνάζει ότι το χωριό έπιασε φωτιά.
Βγήκαν έξω να δουν τι συμβαίνει. Ο Λάμπρος και ο Κωνσταντής πήγαν στις φωτιες. Εκείνος έμεινε μαζί τους να τις προσέχει. Μέσα της ένιωθε μια ανακούφιση που δεν πήγε μαζί τους, κοντά του ένιωθε ασφάλεια. Όταν όμως ήρθε ο Μιλτιάδης έπρεπε να φύγει.
- Να προσέχεις, του είπε, σε παρακαλώ!
Εκείνος με ενα νεύμα του την καθησύχασε.

Και συνέχισαν εκείνη νυχτα να ζουν μες στο τρόμο και τον φόβο. Ο Νικηφόρος με τον Κωνσταντή πάλευαν με τις φωτιές όλη τη νύχτα. Κόντεψαν να χάσουν τη ζωή τους αλλά τελικά τα κατάφεραν και βγήκαν νικητές.
Από την άλλη οι τρεις αδερφες και ο Μιλτιάδης έζησαν τον δικό τους εφιάλτη. Τους ξεγέλασαν οι Αβαντες μπήκαν στο σπίτι και προσπάθησαν να τους σκοτώσουν. Ο Αχιλλέας μαχαίρωσε τον Μιλτιάδη και τα πρωτοπαλίκαρα του προσπάθησαν να πνίξουν τα κορίτσια. Τις χτυπούσαν και τις είχαν πιάσει από το λαιμό. Την Ελένη μπροστά από το τζάκι, την Ασημίνα, αφού τη χτύπησε με όλη του τη δύναμη στον τοίχο και στη πόρτα της καμαρης, την έριξε στο κρεβάτι και τη Δροσω πάνω στον πάγκο της κουζίνας. Και οι τρεις προσπαθούσαν να σώσουν τη ζωή τους. Όμως ο Μιλτιάδης όπλισε το όπλο του και έσωσε και τις τρεις κοπέλες από τη μανία τον Αβαντων. Σαν να του όπλισε το χέρι ο Γιώργης και ο Γιάννος, οι δύο άνθρωποι που δεν άφηναν ποτέ να πάθουν κάτι τα κορίτσια και τους πρόσεχαν από εκεί ψηλά.

Όταν ξεψύχησε και ο Αχιλλέας, η Ασημίνα κάθισε στο πάτωμα και προσπαθούσε να καταλάβει αν είναι καλα το μωρο της.
- Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, έλεγε μες τους λυγμούς της.
- Έλα Ασημίνα μου, μια χαρά θα είναι το μωράκι μας, προσπαθούσε να την καθησύχασει η Ελένη.
Η Δροσω κοίταξε το εσώρουχο της.
- Ασημίνα μου είναι καθαρό δεν εχεις αιμα ,της είπε κοιτάζοντας την στα μάτια.
Αλλά εκείνη δεν άκουγε τίποτα.
Ο Μιλτιάδης που κατάλαβε τι συμβαίνει, πήγε κοντά της
- Μην ανησυχείς κορίτσι μου, μια χαρά θα είναι το μωρο σου, της είπε καθησυχαστικά, πήγαινε βρες τη Ριζω.
- Μιλτιάδη είσαι τραυματισμένος πρέπει να πας στο νοσοκομείο, του είπε η Ελένη τρομαγμένη.
- Καλά είμαι εγώ μην ανησυχείτε! Το μωρό της Ασημίνας έχει προτεραιότητα, είπε αποφασιστικά.
Πήρε την καραμπίνα και έφυγε. Ούτε ήξεραν που πήγε. Ούτε κι εκείνος είχε στο μυαλό του που πήγαινε. Θα τον οδηγούσε το ένστικτο του.
Τα κορίτσια έφυγαν και πήγαν στο χωριό να βρουν τη Ριζω να εξετάσει την Ασημίνα. Μόλις μπήκαν στο καφενείο και τις ειδαν όλοι τα έχασαν. Ήταν και οι τρεις χτυπημένες και η Ασημίνα μες τα αίματα αφού την είχε χτυπήσει στο κεφάλι.
- Ασημίνα μου, κορίτσι μου ποιος σου το έκανε αυτο; ρώτησε η Ριζω τρομαγμένη αφού ήξερε την κατάσταση της Ασημίνας.
- Μας επιτέθηκαν Ριζω, της είπε η Δροσω και συνέχισε, αλλά δεν έχει σημασία αυτό. Εξέτασε την αδερφή μου δεν αιμορραγεί αλλά πρέπει να εξεταστεί.
- Περάστε μέσα στο καμαράκι που έχω , είπε η Βιολετα που δεν καταλάβαινε γιατί τα κορίτσια ήταν τόσο ανήσυχα.