Διέξοδος στα θαύματα

ΑΝ...

- Λοιπόν Ρίζω;
- Είχες δίκιο Ασημίνα μου! Είσαι έγκυος!
- Αλήθεια;
- Αλήθεια κοκόνα μου!
Δεν μπορούσε να πίστεψει στα αυτιά της. Θα έφερνε κι άλλο παιδί στο κόσμο. Θα έκανε επιτέλους αυτή τη μεγάλη οικογένεια που ονειρευόταν. Ήθελε να το πει στον Νικηφόρο αμέσως αλλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή. Τον πήρε τηλέφωνο στη μπουάτ εκεί που ήταν το πρωί και του είπε ότι τον θα περιμένει στη ρεματιά. Εκείνος δεν κατάλαβε γιατί η γυναίκα του ήθελε να πάνε εκεί αλλά είχε μεγάλη περιέργεια. Παρακάλεσε την Δρόσω να κρατήσει τα παιδιά και κατευθύνθηκε προς το σημείο που άκουσε για πρώτη φορά την καρδιά της να χτυπάει.
Έφτασε πρώτη και τον περίμενε για να του πει τα νέα. Εκείνος έφτασε εκεί αμέσως! Μόλις την είδε τα έχασε! Ήταν τόσο όμορφη! Όπως τότε που δέχτηκε να γίνει γυναίκα του, τότε που την είδε για πρώτη φορά να κανακεύει τον γιο τους, τότε που κατέβαινε από το σταμιρέικο για να πάνε στο γιατρό να την εξετάσει για την εγκυμοσύνη της.
Πλησίασε κοντά της και έτρεξε αμέσως στην αγκαλιά του μόλις τον είδε.
- Τι έγινε; Γιατί μου είπες να συναντηθούμε εδώ; τη ρώτησε γεμάτος περιέργεια κρατώντας την στην αγκαλιά του.
- Γιατί εδώ είχα ονειρευτεί να σου το πω αλλά με τα δύο προηγούμενα ήρθαν αλλιώς τα πράγματα, του είπε όλο νόημα.
- Ποια δύο προηγούμενα; Δεν καταλαβαίνω!
- Νικηφόρε... είπε και έκανε μια παύση.
- Είμαι έγκυος! συνέχισε.
- Τι πράγμα; ρώτησε εντελώς χαμένος ο Νικηφόρος.
- Είμαι έγκυος αγάπη μου! Περιμένουμε το τρίτο μας παιδί! φώναξε ενθουσιασμένα.
- Το τρίτο! Το τρίτο! έλεγε και εκείνος και την πήρε στην αγκαλιά του και άρχισε να τη γυρίζει γύρω γύρω.
- Πρόσεχε καρδιά μου! Το μωρό! του υπενθύμισε η Ασημίνα.
- Ναι το μωρό! είπε και ακούμπησε την κοιλιά της.
- Δεν το πιστεύω! συνέχισε.
- Κι όμως είναι αλήθεια! Το πρωί με εξέτασε η Ρίζω και μαζί με τις ζαλάδες και τις ανακατωσούρες που έχω...
- Τρία παιδιά αγάπη μου! Τρία!
- Ναι Νικηφόρε μου! Σ' αγαπάω!
- Κι εγώ σ' αγαπάω!
Και τότε φιλήθηκαν! Εκεί στη ρεματιά έκαναν όνειρα για το νέο μέλος της οικογένεια τους.

Την ίδια κιόλας μέρα το ανακοίνωσαν στο Σέργιο μιας και η Ανέτ ήταν ακόμα πολύ μικρή για να καταλάβει.
- Σέργιε έχουμε κάτι να σου ανακοινώσουμε, είπε ο Νικηφόρος με σοβαρό ύφος.
- Τι πράγμα μπαμπά; ρώτησε ο μικρός παραξενευμένος.
- Η μαμά..., έκανε μια παύση και κοίταξε την Ασημίνα που χαμογελούσε και χάθηκε στα μάτια της.
- Τι έπαθε η μαμά; Μανούλα! είπε ο Σέργιος και έτρεξε στην αγκαλιά της.
- Τίποτα δεν έπαθα αγάπη μου! Απλώς μέσα στην κοιλίτσα μου έχω ένα μωράκι! είπε η Ασημίνα συγκινημένη.
- Μωράκι; Δηλαδή όπως είχες την Ανέτ;
- Ναι αγοράκι μου! Θα αποκτήσεις κι άλλο αδερφάκι! είπε ο Νικηφόρος συγκινημένος και τον πήρε στην αγκαλιά του.
- Ναιιιιι!!! Θα έχω κι άλλο αδερφάκι! φώναζε ο Σέργιος χαρούμενος και χοροπηδούσε σε όλο το σπίτι.