The coach

Κεφάλαιο 1ο

7.30
Μαρία's pov
Το ξυπνητήρι άρχισε να βουίζει και μου διέκοψε τον γλυκό μου ύπνο.
Ξύπνησα πιο νωρίς σήμερα γιατί η προγραμματισμένη προπόνηση είναι στις 9.30. Συνηθίζουμε να κάνουμε απόγευμα προπόνηση αλλά ο αδερφός μου άλλαξε το πρόγραμμα. Ώρες ώρες νιώθω ότι το κάνει επίτηδες! Είναι διευθυντής και νομίζει ότι είναι κάποιος θεός της μυθολογίας... αχ Νίκο τι μου κάνεις.

Αφού πλύθηκα, άρχισα να κάνω τα μαλλιά μου. Καθώς χτενιζόμουν σκεφτόμουν διαφορά.
Δεν περίμενα να φτάσω εδώ πού είμαι. Ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. Να όμως που τα πράγματα ήρθαν όπως τα ήθελα. Μετά από μια καλή θητεία στην Ντόρτμουντ τώρα πια προπονήτρια στην αγαπημένη μου ομάδα. Θέλεις που τα πήγα καλά στη Γερμανία, θελεις που ο Μάνταλος και ο Μπακάκης είναι κολλητοί μου και πρότειναν το όνομα μου στον τεχνικό διευθυντή;; Δεν ξέρω!! Πάντως ότι και να ήταν τώρα βρίσκομαι εδώ! Στην Αθήνα! Στην ΑΕΚ!

Έκοψα τις φαντασίες και αφού ετοιμάστηκα συνειδητοποίησα ότι... πεινούσα. Κλασικό για εμένα γιατί μου αρέσει να τρώω ειδικά τα αγαπημένα μου τραγανά πρωινά. Μου αρέσει να τρώω αλλά και να μαγειρεύω, κάνεις δεν μπορεί να ξεπεράσει το επίπεδο μαγειρικής μου! Έφτιαξα τέσσερα τοστ με αβοκάντο και αβγό και τα απόλαυσα.

Μετά από αυτό ξύπνησε ο Στίβεν. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα πράγμα που τον έκανε πιο γλυκούλη από ότι είναι.

Μ: Καλημέρααα
Σ: καλημέρα πριγκίπισσα, τι έφτιαξες και μου μυρίζει;
Γέλασα με την αντίδραση του και του σέρβιρα τα άλλα δύο τοστ. Πρέπει να είναι φιτ ο άνθρωπος! Όταν τελείωσε με ευχαρίστησε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο. Του έχω αδυναμία!

Πήγε 9.00 και αφού ετοιμαστηκαμε και ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας ξεκινήσαμε για γήπεδο. Εμείς πάμε πιο νωρίς γιατί εγώ έχω να κάνω καταλόγους και προγράμματα ενώ τον καημένο τον Στίβεν τον φέρνω μισή ώρα πιο νωρίς. Ευτυχώς δεν τον πειράζει αλλά το μόνο κακό είναι ότι εφόσον ερχόμαστε πιο νωρίς είναι πάντα εκεί ο αρχηγός... ο Πέτρος ο πρώην μου, και πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε όταν είμαστε μόνο εμείς οι τρεις ενώ εκείνος σχολιάζει συνέχεια τον Στίβεν στον οποίο εκείνος αντιδρά και δεν έχουμε συχνά καλά αποτελέσματα. Όταν μπαίνουμε στο γήπεδο όμως, δεν υπάρχει τέτοιου είδους διαμάχη γιατί άλλο είναι η προσωπική ζωή και άλλο η απόδοση στο παιχνίδι. Χαίρομαι που και οι δύο το καταλαβαίνουν και περισσότερο ο Μάνταλος γιατί δείχνει ιδιαίτερο σεβασμό στο παιχνίδι.
Πάλι σκέψεις άρχισαν να με γεμίζουν. Αυτό που μου αρέσει στον Στίβεν ειναι το στυλ του. Πότε δεν θα τον δεις με πρόχειρα ρούχα. Και πριν και μετά την προπόνηση πρέπει να φοράει ρούχα που είναι... για γάμο. Έτσι του λέω! Στη διαδρομή μου έλεγε για τις κλίσεις της Εθνικής. Μου έλεγε ότι ότι Πογέτ έκανε σε γενικές γραμμές καλές κλίσεις, αλλά αυτό που έπρεπε να αποφύγει ήταν... ο Μάνταλος!
Σ: Νομίζω δεν έπρεπε να καλέσει τον Πέτρο. Ο Λάζαρος και ο Γιώργος ήταν αρκετοί.
Μ: Αγάπη μου, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε, ο Πέτρος είναι κατά τα άλλα καλός παίκτης. Και δυστυχώς δεν έχουμε την δυνατότητα να επεμβαίνουν στην δουλειά του.
Ένευσε θετικά και μου χαμογέλασε και συνέχισε να οδηγεί.

Σε πέντε λεπτά είχαμε φτάσει και ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο μπροστά στον Πέτρο. Μας χαμογέλασε; είδα καλά; Κάτι έχει γίνει και μας χαμογελάει! Ή απλά γελάει με ένα ένα τα κρύα αστεία του που αφορούν τον Στίβεν. Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του.

Ελπίζω μόνο να είναι για καλό!! Κάναμε κι εμείς ένα νεύμα και οι δρόμοι μας χώρισαν. Με τον Πέτρο είχαμε ενωθεί στην Ισπανία όταν ήμασταν με την Εθνική για τις υποχρεώσεις των προκριματικών του Μουντιάλ. Ήταν μία μέρα πολύπλοκη εκείνη. Δεν ξέρω πώς καταλήξαμε μαζί. Άρχισα να θυμάμαι παλι τα παλιά... καθώς ο Στίβεν με οδηγούσε στο γραφείο μου. Πριν μπω μέσα μου ψιθύρισε κάτι στο αυτί.
Σ: Γιατί μία φορά δε γίνεται να έρθουμε πρώτοι ρε αγάπη μου;; Τι γίνεται με αυτόν τον άνθρωπο;;
Δεν του απάντησα τίποτα. Ανασήκωσα μόνο τους ώμους μου. Πριν φύγει μου έδωσε ένα φιλί και χάθηκε στον διάδρομο.
Μπήκα στο γραφείο. Εκεί με περίμενε μία σοκολάτα. Ήμουν σίγουρη ότι την έφερε ο Κώστας! Όμως ένα χαρτάκι κάτω από το ρόφιμα άλλαξε τις σκέψεις μου. "Ελπίζω την απολαύσεις, όπως απολαμβάνω εγω εσένα..."
Ο Κώστας δεν ήταν και ούτε πρόκειται ποτέ να είναι τόσο... ρομαντικός;; Και ούτε θα το έλεγε για εμένα... Ποιος όμως;; Αποφάσισα να μην την πιω, αλλά το χαρτάκι το κράτησα. Το άφησα στο συρτάρι και έπιασα τα συστήματα, γιατί αύριο έχουμε αγώνα με τον Ολυμπιακό. Φοβάμαι...
Τοκ τοκ... Τρόμαξα!! Ήμουν απορροφημένη στις σκέψεις μου..
Μ: Περάστε!!
Ξαφνικά μπήκε μέσα ο Λάζαρος. Δε συνηθίζει να έρχετε και η παρουσία του, με τάραξε παρά με ενθουσίασε.
Λ: Συγγνώμη Μαρία, απλά πρέπει να σου μεταφέρω κάτι... και πριν πεις το οτιδήποτε... ναι δεν είναι καλό.
Άρχισαν διάφορα να κατεβαίνουν στο κεφάλι μου.
Λ: Ο Πέτρος άρχισε να λέει διάφορα στα αποδυτήρια για τον Στίβεν. Ο Στίβεν δεν άκουσε τίποτα, αλλά και πάλι το αποτέλεσμα μετράει. Μίλησέ του!!
Μ: Και για πες μου, τι να του πω;; Άστον να λέει ό,τι θέλει. Απλά ο Στίβεν δεν πρέπει να μάθει τίποτα!! Εντάξει;;;
Λ: Ναι αλλά..-
Μ: Τέλος!! Κάποτε είχες πει ότι τον τελευταίο λόγο τον έχω εγώ. Θυμάσαι;;
Λ: Θυμάμαι...
Μ: Ετοιμάσου, σε 10' ξεκινάμε!!
Και κάπως έτσι, ο Λάζαρος, έφυγε από το γραφείο με κατεβασμένο κεφάλι..

Μετά από μία κουραστική προπόνηση και την ανακοίνωση της αποστολής, φύγαμε για Πειραιά.