The coach

Κεφάλαιο 8ο

Maria's pov

Τους άκουσα να έρχοντε. Ξεκλείδωσαν την εξώπορτα αλλά πάτησαν το κουδούνι για να μπουν μέσα. Μα τι στο καλό; Πλησιασαμε εγώ και ο Κώστας τη πόρτα και την άνοιξα. Ο Τάσος κρατιόταν από την Πολυξένη για να μπορέσει να περπατήσει. Η ίδια ήταν χάλια! Είχε μαύρους κύκλους, κόκκινα μάτια αλλά αυτό που με τρέλανε ήταν ότι είχε σημάδια στον λαιμό της.. μα τι γίνετε; Όσο αφορά για τον Τάσο είχε αρκετές γρατζουνιές και ματωμένα χείλη. Και εκείνος είχε κόκκινα μάτια. Μα τι έχουν πάθει;

Κ: Τι στο καλό?! Τι έγινε;

Δεν λέγανε τίποτα. Το αμίλητο νερό ήπιαν. Δεν έβγαινε λέξη. Τότε ο Τάσος πήρε το θάρρος και εξήγησε τι έγινε. Άρχισε να χαϊδεύει την πλάτη της Πολυξενης για να την ηρεμήσει. Καημενούλα... αλλά φαίνεται να έχει νεύρα με εκείνον. Τι έγινε μεταξύ τους;

Κ: Όσο πάει αυτή η κατάσταση το κεφάλι μου πάει να σκάσει! Λοιπόν εγώ λέω να τον αναφέρουμε.
Π: Μμμ είναι λίγο νωρίς, πρέπει να βρούμε και έναν ακόμα λόγο να τον αναφέρουμε.
Κ: Μα ήδη έκανε τόσα!
Τ: Κώστα εκείνη ξέρει καλύτερα από τέτοιες καταστάσεις, πίστεψέ με.
Κ: Εντάξει, με συγχωρείς Πολυξένη, σε αμφισβήτησα είναι η αλήθεια αλλά νομίζω η κατάσταση είναι στα χέρια σου ξες καλύτερα πως πρέπει να φερθούμε.
Π: Είναι εντάξει, θα περιμένουμε να χτυπήσει κάπου αλλού και εκεί θα είναι το μπινγκο! Θα τον αναφέρουμε στην αστυνομία μια και καλή! Εγώ δικηγόρος του πάντως δεν ειμαι στη δική!
Είπε και μας ανεβασε λίγο τη διάθεση.
Π: Είναι καλύτερα τώρα να συνέλθουμε όλοι και να ξεκουραστούμε..
Είπε και πήγε να πάρει το κουτί των πρώτων βοηθειών. Σηκώθηκε και ο Τάσος και πήγαν στο δωμάτιο της.

Άρχισε να του περιποιείται τις πληγές και επειδή είδα ότι ήταν σε πολυ κοντινή απόσταση τα πήρα και μπουκαρα στο δωμάτιο χωρίς προειδοποίηση.

Μ: Πολυξένη.. εμμ.. ε.. θέλω να μιλήσουμε!
Π: Ναι, φυσικά Μαρία
Τ: Εεε και εμένα ποιος θα με βοηθήσει;
Είπε παραπονεμένα. Έχει ανάγκη από κάποιον για βοήθεια.
Μ: ΚΩΣΤΑΑΑΑΑ
Φώναξα με όλη μου τη δύναμη. Τρόμαξα και οι δύο τους.
Κ: Ποιος πεθαίνει;;;;
Μ: Κανένας, ο φίλος σου θέλει βοήθεια, βοήθησε τον!
Κ: Μα δεν ξέρω από αυτά!
Μ: Ούτε η Πολυξένη ξέρει και πολλά άλλα τον βοήθησε! Αντε! Μην ακούσω κιχ!

Είπα και φύγαμε από το δωμάτιο της. Την έπιασα από τον καρπό και την τραβούσα στο διπλανό δωμάτιο.

Π: Μαρία τι έπαθες και με σέρνεις! Ξες και εγω έχω πόδια και περπατάω!
Είπε αρκετά νευριασμενη.
Όταν μπήκαμε στο αλλο δωμάτιο την καθησα στον καναπέ και εγω καθησα δίπλα της.