Why not both?

Rozdział 16/4

KWIECIEŃ

Słońce chowało się za horyzontem oblewając niebo przyjemną pomarańczą. Flora zapaliła w domu świece, Skrzat upewniał się, że wszystko jest dopięte na ostatni guzik a państwo Macmillan wyczekiwali gości przy oknie sięgającym od podłogi do sufitu. Chloe w swoim pokoju pakowała prezenty dla Freda i George'a. Zamówiła dla nich jedwabne krawaty i złote spinki do mankietów. Dodatkowo przygotowała album ze zdjęciami, które udało im się wspólnie zrobić. Westchnęła i spojrzała za okno. Powoli oswajała się z myślą, że potrzebna im będzie przerwa. Słowa Ginny dodawały jej otuchy. Przecież się odnajdą jeśli są sobie pisani, prawda?

Założyła satynową koszulową sukienkę. Długie rękawy rozszerzały się, a złote nici połyskiwały, gdy przylegający materiał poruszał się razem z nią. Uśmiechnęła się do odbicia w lustrze. Czarne włosy upięła w wysoki kucyk, wypuściła pasemka, które okalały twarz. Usta pomalowała na czerwono, jedną z francuskich pomadek, którą dała jej matka.

Na dole nastrojowe dźwięki gitary cicho niosły się po pomieszczeniu. Gdy stukanie do drzwi zakłóciło spokój Chloe zaczęła schodzić do gości. Nim zrobiła ostatni krok cała rodzina Weasleyów przeszła już przez próg.

-Witajcie! - Thomas wyszedł by powitać przybyłych - czyli to cała twoja gromadka? Wspaniałe dzieci! No i ci dwaj - podszedł i objął ich w ramionach poklepując - najstarsza duma rodziny - zaśmiał się i popchnął ich w stronę jadalni - idźcie śmiało, czujcie się jak w domu.

Pani Macmillan przywitała wchodzących gości i wskazywała im miejsca przy stole.

-Molly! Jak dobrze was widzieć - podeszła by uściskać panią Weasley.

W tym samym czasie bliźniacy wraz z Chloe zajęli miejsce z tyłu, sadzając ją między siebie.

Gdy goście zajęli miejsca Skrzat pstryknięciem palców rozpalił ogień w kominku, który zaczął wesoło trzaskać. Wino zaczęło latać wśród zebranych i rozlewać się do kieliszków. Flora pilnowała by każdy był zadowolony. Thomas wstał i odchrząknął, zastanawiał się chwilę zanim zaczął.

-Więc... pewnie wiecie, że spędzamy dużo czasu za granicą. Ty, Arturze, na pewno doskonale wiesz jak to jest... No i w związku z tym, że stajemy się coraz starsi, zaczynamy dostrzegać jak wiele uciekło nam w życiu i niestety pieniądze nie dadzą tego, czego teraz najbardziej nam brak - pani Weasley kiwała głową w zrozumieniu - zależy nam na odbudowaniu więzi z rodziną. Przede wszystkim chcemy uczestniczyć w życiu Chloe - uśmiechnął się do córki - ale też poznać krewnych bliższych i dalszych. Bardzo ucieszyliśmy się, gdy zobaczyliśmy was na dworcu. Dziękujemy, że przyjęliście nasze zaproszenie. Wasze zdrowie! - podniósł kielich do góry.

Wszyscy zawtórowali i upili swoich trunków. Podczas posiłku swobodne rozmowy towarzyszyły gościom. Pani Macmillan opowiadała Molly o przeróżnych przepisach i potrawach jakie próbowali podczas delegacji. Thomas opowiadał zafascynowanemu Arturowi o mugolskich przedmiotach, które były specyficzne dla każdego z krajów.

Ciepłe dłonie wylądowały na jej kolanach. Uśmiechnęła się na myśl, że oni naprawdę funkcjonują jak jeden organizm. Obracała kieliszek w dłoniach, powoli upiła wina. Dłonie wędrujące po jej udach tylko budowały napięcie jakie między nimi było. Nagle w ich obecności przestała być taka pewna swojej decyzji. Myślami zdecydowanie nie była przy stole. Posyłała puste uśmiechy i spojrzenia do gości, którzy próbowali wciągnąć ją w rozmowę.

Długo zajęło wszystkim zjedzenie posiłku, rozmowy przeciągały się w nieskończoność. Przy tak dużym gronie nie miała ochoty na jakieś poważniejsze tematy. Bliźniacy nawet nie próbowali podejmować jakichś ciekawszych motywów, przecież cała trójka wiedziała, że spędzi noc na rozmowach. Z wyczekiwaniem zerkała na stół, kiedy w końcu miejsce będą mogły zająć słodkie dania i kawa oraz jeszcze większa ilość wina i whisky. Zerknęła na Skrzata i Florę dając im znać, że mają iść za nią. Przeprosiła bliźniaków i odeszła do kuchni.