KARTAL BEY

BÖLÜM 12: KARIM OL

İnstagram – Tiktok: aysegulkalayzengin

Twitter: aysegulkalay_

***

Yeni bölümden herkese selamlar...

Umarım bölümü beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar!

***

"KARIM OL"

"Ana! Dilşah! Türkan abla! Zerrin! Ağaç oldum burada, hadi!"

Kartal'ın sinirleri tepesindeydi. Hayır, ne günah işlemişti de Allah bunca kadını onun başına bela diye vermişti? En berbatlarıysa, karşısında sırıtarak elma yiyordu. Belli ki onun sinirli hâlleri, Bülbül'ünü pek bir eğlendiriyordu.

"Sırıtma, asabım bozuluyor!"

Zeliş, dayanamayıp seslice güldü. O sırada boğazından inmeyen elma parçası, boğazında takılı kalmış ve onu boğmaya başlamıştı. Kartal, telaşla yanına gidip sırtına vurdu ama Zeliş öksürdükçe öksürüyor, morardıkça morarıyordu. En sonunda elma parçası ağzından çıkmayı başarınca, Kartal derin bir nefes aldı ve kendini duvara yasladı.

"Korkudan öldüm be! Sana yasak bundan sonra elma yemek!" Derin nefesler alan Zeliş, şaşkınca doğruldu yerinden. "Ne demek yasak? Olmaz! Ben elma yemezsem ölürüm!"

Kartal, Zeliş'e göz ucuyla baktı ve bıkkınlıkla söylendi.

"Biraz önce yediğin için ölecektin!" Zeliş, kaşlarını indirdi ve dudaklarını büktü. "Sana güldüğüm için oldu yoksa olmazdı. Hep senin yüzünden!"

"Bu da mı benim suçum?"

"Senin suçun tabii! Kendine yasakla elmayı!"

"Yarabbi, sen bana sabır ver!"

"Ben hazırım!" diyen Dilşah, neşeyle indi aşağı ama suratları beş karış olan ikiliyle, kaşlarını çattı. "Ne oldu yine?"

"Abine sor, anlatsın!" diye çemkiren Zeliş'e, Kartal'dan yanıt gecikmedi. "Asıl sen Şımarık Bülbül'e sor, o daha iyi bilir ne olduğunu!"

"Olur mu hiç? Burada Beyimiz dururken, bir şeyi bilmek bizim ne haddimize!"

"Sen de bu çene oldukça, benim Beyliğim halt etmiş! Susmak bilmeyen, Bülbül!" Zeliş, ağzını şaşkınca açtı. Bu adam ona resmen hakaret etmişti. "Ben mi susmak bilmiyorum? Acaba konuşturuyor musun hiç, sıra veriyor musun insana? Bunu bir düşün derim!"

"Zeliş! Abi! Ne oluyor size? İkinizde bir susun! İlkokul çocukları gibi neredeyse birbirinizin kafasına silgi atacaksınız. Abi, oldu olacak Zeliş'in saçını da çek!" Kartal ve Zeliş, aynı anda Dilşah'a bağırdı. "Sen sus, Dilşah!"

"Bu ne bağırış çağırış? Büyümediniz gitti!" diye isyan ederek yukarıdan inen Seyran Hanım, yine Kartal ile Dilşah'ın kelime yarışına girdiğini zannetmişti. Kartal, annesinin inmesiyle kendini toparladı ama göz ucuyla Zeliş'e kötü bakışlar atmayı da ihmal etmedi. Tabii Bülbül'ünün ondan aşağı kalır yanı yoktu. Adamı gözleriyle oyacak yeteneğe sahipti.

"Hadi yola düşelim, oğlum. Geciktik zaten."

Kartal, suratsız bir ifadeyle annesini onayladı ve kapıya doğru ilerledi. Annesi evden çıkınca, Dilşah'ta hareketlendi ama Zeliş'in kımıldamadığını görünce ona döndü.