BÖLÜM 18: KARDEŞ

8.4K 428 22
                                    


İnstagram – Tiktok: aysegulkalayzengin

Twitter: aysegulkalay_

***

Yeni bölümden herkese selamlar...

Umarım bölümü beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar!

***

"KARDEŞ"

"Elin nasıl oldu?" Kartal'ın telaşlı sorusuna, gülümsemeden edemedi Dilşah. "İyi abi, acımıyor bile..."

Kartal, kardeşinin sargılı elini tuttu ve içi acıyarak baktı. Dilşah, sabah mutfakta dikkatsizce elini keserek Kartal'ın yüreğini derinden hoplatmıştı. Kartal için kardeşleri hassas bölgeydi. Onların ruhuna ve tenine değen en ufak bir çizik, ilk önce Kartal'ın kalbini incitiyordu.

"Nasıl bu kadar derin kestin anlamıyorum ki! Daha dikkatli ol bundan sonra..."

"Olurum abi, telaşlanma."

"Nasıl telaşlanmayayım? Senin canın acıyınca ben ne hâle düşüyorum, haberin var mı?"

Dilşah, Kartal'a sıkıca sarıldı ve dün akşamdan beri kendini ilk kez huzurlu hissetti. Şu hayatta belki güvenebileceği tek adam, abisiydi. Onu kaybetmek, asla tahammül edebileceği bir şey değildi!

"Kıskanırım ama!" diye takılarak merdivenden inen Şahin, Dilşah'a doğru kollarını açtı. "Biz abi değil miyiz?"

Dilşah, dün akşamdan beri ilk kez gülerek Kartal'ın kucağından çıktı ve Şahin'in kollarına koştu.

"Abisin! Hem de en yakışıklı, en karizmatik ve en genç abisin!" Kartal, bu durumdan memnun olmayarak boğazını temizledi. "Haine bak! Bundan sonra cep harçlıklarında azalma olursa hiç şaşma, Dilşah Hanım."

"Ben veririm, minnetin dağ başına Kartal Bey!" Şahin'in meydan okumasıyla, Kartal Dilşah'ın bileğini tutarak ondan çekti. "Kardeşimden uzak dur, Şahin. Git Serhat'a yap abilik... Herkesin kardeşi kendine!"

"Öyle kardeş düşman başına!" O sırada merdivenlerden inen Arslan'ı görünce, kendine hedef olarak onu buldu, Şahin. "Hah! Bak mesela Serhat, Arslan'ın kardeşi olsaydı çok iyi anlaşırlardı."

"Ne anlaşacağım lan senin o zibidi kardeşinle?" diye kızan Arslan, geçirdiği kötü gecenin etkilerini üzerinden atamamıştı. Abisine sarılı gördüğü Dilşah'ın ise onu bulmayan bakışlarını umursamamaya çalıştı.

"Huyunuz aynı ya, ondan dedim Arslan. İkinizde çapkınlıkta sınır tanımıyorsunuz."

Dilşah, Şahin'in cümleleriyle abisinin kolunu sıktığını fark etmemişti. Kartal ise Dilşah'ın canının acıdığını düşünüp telaş yaptı.

"Elin mi acıyor? Hastaneye gidelim mi, ağrı kesici yaparlar." Dilşah, daha çok abisine sokuldu ve mırıldanarak cevap verdi. "Canım acımıyor. Sen bana sarıl yeter."

Kartal, gülümseyip kardeşini kanatlarının altına aldı ve onu hiç bırakmayacak kadar sıkıca sarıldı. O sırada sıkılan Şahin, yukarı doğru baktı.

"Hanımlar hâlâ hazır değil herhâlde."

"Aşk olsun Şahin abi, ben hanım değil miyim?" diye itiraz eden Dilşah'a gülümsedi. "Değilsin tabii... Oğlan çocuğusun! Seni seneye askere yollayacağız!"

KARTAL BEYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin