Ailesi için okuldan atılmayı göze alan bir kız Hogwarts'a adapte olabilecek midir? Yoksa geçmişi yakasını bırakmayacak mıdır?
.
Sirius Black'in fanfic yazmaya aklındakiler izin vermiyor.
Bir bakın derim.
~Her zamanki halim.
Not:
İlk bölümlere ta...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belle yatakta birden gözlerini açtı ve tavana baktı. Kötü bir kabus, evet kötü bir rüyadan başka bir şey değildi. Bugüne de kötü bir rüyayla başlayacaktı demek ki.
Kalktı banyoya gitti doğruca. Saçlarını açık bırakarak yattığı için çok da dağılmamıştı. Eh, yüzü de normal gibiydi. Yüzünü yıkayıp geri içeri girerken tıkalı burnu kendisini rahatsız hissettirdi. Sessizce çekmeceden yaptığı karışımı çıkararak kafasına dikti ve bitirdi. Ama galiba karşımda bir şeyleri yanlış yapmıştı. Çok da umursamadı.
Saate baktı yorgun gözlerle. Daha 5.30'du. Evans ve Samantha görse rekor diye tarihe geçirirlerdi. Bunu düşünmesi yüzünde bir gülümseme oluşturdu. Yatağına oturdu. Sonraysa kalktı.
Düzelteyim bari, diyerek yatağını düzeltti. Ve zaman geçsin diye bunu eliyle yaptı. Hoş, o hep eliyle yapardı.
Sonra tekrar sıkıldı. Önce banyoya girdi ve kendisi için terapi olan diş fırçalama seansını gerçekleştirdi. Çıkıp pencereden bakınca biraz üşüdüğünü hissetti. Siyah arkası büyük baskılı bir sweatshirt buldu dolabından ve altına ise yine simsiyah bir straight jean geçirdi. Sweatshirtün içinin yumuşak olması tenini okuyordu. Beklemeden siyah ayakkabılarını da giydi.
Tekrar aynaya bakmaya gitti. Saçlarını açık bıraktı. Düzgünce durduklarından emin olduktan sonra kapüşonu kafasına geçirdi ve yüzünün biraz kapanmasını sağladı. Zaten hâlâ biraz üşüyordu, havanın geleceği yerleri kapatmak iyi bir fikirdi.
Aşağıya indi. Ortak salon bomboştu ve kelimenin tam anlamıyla çıt yoktu. Ah, böyle oldukça güzeldi. Ama gürültülü hali de eğlenceliydi. Yavaş yavaş yanmaya başlıyordu şömine ama ona rağmen oda gayet sıcaktı.
Kırmızı sarı odada muzipliği belirten tek bir ses yoktu. Kanepeye geçti ve kafasını yasladı. Nefesini verdi yavaşça. Uykusu var gibiydi, ama yatsa uyuyamayacağını biliyordu.
Biraz orada oturarak oyalandı.
Bu sessiz ve sıcak oda güzel olsa da biraz sonra içini bunalttı ve dışarı çıkmak için adımladı. Olabildiğine sessizce portreden çıktı. Kendisine bir şeyler söyleyen Şişman Hanım'ı umursamadı bile. Astronomi Kulesine gitmeyi düşündü bir an. Ama kendisini her an oradan atabilecek gibiydi. O yüzden ormana gitmeye karar verdi.
-------------
Hogwarts'da hiçbir yaşam belirtisi yoktu. Koridor bomboştu. Tablolar uykudaydı. Ama yine de sizi kucaklayan bir tarzı vardı. Her zaman burada olduğunu söylüyormuş gibi.
