BİLİNMEYENİ BULMAK (TAMAMLANDI)

4.BÖLÜM

Bu kitap düzenlenecektir.

✦

"Asrın!" diye bağırdım ama etrafta asla yoktu. Biraz geç uyanmıştım ve bugün de dersim yoktu o yüzden pek sorun yapmamıştım.

Mutfağa girip dolaptan peynir çıkarttım ve ekmek arası yapıp yedikten sonra salona geçtim ama bir an durdum.

Madem evde yoktu...

Hızlıca üst kata çıkıp bilgisayarlarla dolu odaya girdim ama hepsinde şifreler vardı. onları bulmakla uğraşmak istemediğimden çıkıp koridora baktım. Biraz aşağıdaki sesleri dinledikten sonra yatak odasına girdim.

Çift kişilik bir yatak vardı. Oda grili beyazlıydı. Dolap büyük ve siyahtı. İki komodin bir de ayna vardı boydan. Banyo kapısı hafif açıktı.

Derin bir nefes alırken etrafa baktım. Herhangi bir çerçeve bile yoktu.

Dolabını açarken biraz bakındım. Birkaç askıda gömlek ve takımlar vardı. Gerisinde tamamen kotlar ve tişörtler kazaklar doluydu.

Diğer kapağı açtığımda burada daha çok eşofmanlar vardı. Çekmecesini çektim. İç çamaşırlarını görünce hızla kapattım. Alt çekmecesinde çoraplar vardı.

Çekmecelerin yan kısmında ufak bir kasa vardı. Kaşlarımı kaldırırken yere oturdum ve kasayla uğraşmaya başladım. Altı haneli şifre olarak aklıma gelen her türlü şeyi denedim. Uzun bir süre uğraştıktan sonra ilk dört hanedeki sayıların 6159 olmasının mümkün olduğunu fark ettim. Biraz daha uğraşacağım sırada araba sesi duyduğum an hızla ayağa kalktım ve koşarak odama girdim. Hızla silaha baktım.

Yatağa oturduğum sırada kapı sesi duydum. Sonra merdivenlerden çıktığını. Odasına gitti. Derin bir nefes aldım.

Birkaç saniye sonra birden bağırdı.

"Masal!"

Olduğum yerde sıçradım. Elim hemen komodindeki silaha gitti. O an kapı açılırken silahı da alıp ayağa kalktım. Bana baktı. Bir an bile durmadan bana doğru geldi.

"Asrın..."

"Sıkmazsan pişman olacaksın." dedi ama gelmeye devam ediyordu. Silahı kaldırdım ama durmadı. Dibime kadar gelirken silahı indirdi sertçe. Silahı elimden alıp yatağın üzerine atarken beni ittirdi. Sırtım duvara değerken titredim.

"Asrın..."

"Odamı mı karıştırdın?" dedi direkt. Yutkundum.

Siktir. Siktir. Siktir. Siktir...

"Asrın ben..."

"Evet ya da hayır Masal. Odamı mı karıştırdın?" derken dişlerini sıkıyordu.

Ölecektim. İşte son andaydık. Evet.

Nasıl fark etmişti?

"Evet." dedim kısık bir sesle.

"Sesin çıksın."

"Evet." dedim yeniden.

"Asla elindekiyle yetinemeyen ufak, meraklı kızlara ne olur biliyor musun Masal?" dedi ve çenemi tutup kafamı kaldırdı.

"Yemin ederim bir şey yapmadım..."

"Kasayı buldun, açmaya çalıştın ama yeterli ekipmanın ve zamanın yoktu. Benim gelmem yakındı. Korkup yarıda bıraktın. Biraz dursan bulurdun değil mi?" dedi. Yutkundum.

"Bir şey yapmadım." dedim sessizce.

"O aptal cesaretin şimdi mi bitiyor, sesin çıksın Masal." dedi.