BİLİNMEYENİ BULMAK (TAMAMLANDI)

21.BÖLÜM

✦

Zaman dursun diye bir dizide bir laf vardı. Hayatımızda biraz sihir olsaydı şu an yapacağım tek şey bu olurdu.

O kurşun saplanmadan, kocaman bedeni bana çarpmadan önce yapacağım ilk şey bu olurdu. Ağzından kaçan inlemeyi duymamak için yapacağım ilk şey olurdu. Sarsılışını görmemek için yapardım. Her şekilde yapardım.

Onun aksine sadece kolunu sıyıran kurşunla ağzından ufak bir inleme kaçan karşımdaki adama bakmak aklıma bile gelmiyordu.

"Asrın." çıktı ağzımdan. Yine yapma der gibiydim. Asrın yapma. Olmaz Asrın saçmalama istersen?

Düşecek gibi olduğu an yavaşça oturmasına yardım ettim.

"Bir şey yok." dedim panikle. Kendi kendime konuşuyordum. Bir şey yoktu. Bir şey yoktu.

"Masal." diye fısıldadığını duydum.

"Özür dilerim! Özür dilerim koluna asıldığım için özür dilerim." dedim panikle. Benim yüzümdendi. Benim yüzümden.

"Asrın nolur yapma!" derken elim yarasının üstüne gitti. Üstündeki koyu gri kazak ıslanmıştı. Elime aşırı koyu renkteki kanı bulaştı. Diğer elini tuttum.

"Yapma." derken kafamı iki yana salladım. Nefes almaya çalıştı.

Siktir siktir siktir.

"Asrın hayır bak bir şey yok ufak bir yaracık!" derken ağlamaya başladım. "Özür dilerim nolur, nolur bir şey olmasın sana özür dilerim." dedim panikle. Tişörtü yırtmalı ve oraya tampon yapmalıydık değil mi? Dizilerde öyle oluyordu. İzlediğim tüm filmlerde öyle oluyordu. Her aksiyon filminde öyle oluyordu. Vuruluyorlardı sonra da orayı yırtıp tampon yapıyorlardı.

Ellerim kazağın yakasını kavrarken hızla iki yana çektim. Yırtılan kumaştan sonra dünya üzerinde gördüğüm en güzel tenin üstündeki kırmızılıklar yüzünden titredim. Gözler yarı kapalıydı.

"Affet beni nolursun affet beni Asrın." derken üstümdeki kapşonluyu çıkarıp top haline getirdim ve yarasına bastırdım. İnledi acıyla.

"Özür dilerim. Özür dilerim, nolur uyuma, korkuyorum nolursun," dedim. Bir eli elime uzandı. Tuttum. "Çağrı ambulans çağır yalvarırım!" diye bağırdım. "Gitme." dedi sessizce Asrın.

"Gitmiyorum." dedim hemen. Bu yaradan kan akması ne zaman duracaktı? Durmayacak mıydı? Çok kan kaybediyordu. Asır şehirdeydi. Asır kardeşi olduğuna göre kesin kan grupları aynıydı. Bence öyle olmalıydı.

"Gitme." diye fısıldadı yeniden.

"Çağrı nolur ambulans çağır!" diye bağırdım. Ses gelmedi. Arkama bakamadım zaten.

"Gitme."

"Asrın özür dilerim! Özür dilerim koluna asıldığım için özür dilerim ben yapmaz sandım Asrın nolur!"

"Gitme..." dedi yine. Gitmiyordum. Gitmeyecektim ki? Neden gidecektim?

"Gitmiyorum yemin ederim gitmiyorum hep burada olacağım..." dediğim sırada kollarımdan çekildim. Ne olduğunu bir an anlamadım. Asrın arkama baktı.

"Gitmeliyiz." dedi Çağrı .

"Çağrı hayır! Ambulans!" diye bağırıp ellerinden kurtuldum ama uzaklaşamadan Çağrı bir daha tuttu beni.

"GİDİYORUZ MASAL!" diye bağırdı.

"ASRIN ÖLME! ÇAĞRI BIRAK! AMBULANS ÇAĞIRALIM NOLURSUN!" diye bağırdım ama Asrın'ın gözleri kapanıyordu. Çırpındım.