İyi okumalar...
02.10.2009
"Hala daha nasıl yemek yiyebiliyorsun?Yemek yemeye utanmıyor musun?Herkes bana 'oğlun ne kadar kilo aldı bir hastalığı mi var?' diyor.Sen ne yapıyorsun habire yemeye devam ediyorsun.Adam akıllı piyano çalabildiğin de yok zaten.Sana notasını verdiğim kağıdı o şişman ellerinle çalabilene kadar yemek falan yok sana."Yine ve yine günüme annemin bu güzel cümleleri ve beni başkaları ile kıyaslayışı ile başlamıştım.Kim annesinden sabah sabah bu sevgi dolu sözcükleri duyuyordu ki çok şanslı bir çocuktum.
Güne böyle başlamak kadar zevk veren hiç bir şey yoktu.Bugün ki Yoongi azarlama terapisini bitiren annem sonunda odamdan çıkıp beni ve ayıcığımı yanlız bırakmıştı.
Herkes neden bu kadar kötü günlük?Buna annem de dahil.Babamı özledim ayda yılda bir kere eve geliyordu,zaten gelse bile benimle ilgilenmiyordu sadece annemin dediklerini yapıyordu.Çok mükemmel ötesi bir anne ve babaya sahiptim.
Konuşabileceğim hiç kimse yoktu.Okulda da kimse benimle konuşmuyordu herkes beni sorunlu bir çocuk olarak biliyordu.Her gün bana kilolu diyip dalga geçiliyor bu da yetmezmiş gibi bana vuruyorlardı.Peki ben sevilmeyecek kadar kötü bir insan mıydım?
Odamdaki banyoya girip aynanın karşısına geçtim şimdi herkesi daha iyi anlayabiliyordum.Bu yüz ve fizik ile kim beni sevip benimle konuşmak istesin ki.Ben de başkasının yerinde olsan benimle konuşmazdım ama yine de bir kaç kişi benimle konuşsaydı çok güzel olabilirdi.
Aynadan kendimi inceleyince kusurlarım apaçık ortada idi.Sanki benim onları fark etmemi istermiş gibi.
Burnum yüzüme oranla çok büyüktü gözlerim desen fiziğimi hiç saymak bile istemiyordum.Yağ tulumunun biriyim işte.
Yanlışlıkla kestiğim için sol elimde küçük bir yara vardı.Vücudumda hiç bir yerimi sevemiyorum günlük hele hele sol elimi.Bana o kadar uzak geliyor ki.Bana sol elini kesip alalım deseler hiç düşünmeden kestirir idim sanırım.
En yakın zamanda kendimi düzeltme yemin ederim kendimi düzelteceğim günlük.
𝑳𝒖𝒓𝒂𝒓𝒆 𝒐𝒎𝒏𝒊𝒃𝒖𝒔 𝒇𝒂𝒄𝒊𝒍𝒆 𝒆𝒔𝒕, 𝒔𝒆𝒅 𝒏𝒐𝒏 𝒔𝒆𝒎𝒑𝒆𝒓 𝒇𝒂𝒄𝒊𝒍𝒆 𝒔𝒆𝒓𝒗𝒂𝒓𝒆...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑨𝑷𝑶𝑻𝑬𝑴𝑵𝑶𝑷𝑯𝑰𝑳𝑰𝑨 ✓
FanfictionTae-ri 'nin tek istediği normal insanlar gibi mutlu mesut yaşamaktı,ama bu dünya ona bunu çok görmüştü.