𝑨𝑷𝑶𝑻𝑬𝑴𝑵𝑶𝑷𝑯𝑰𝑳𝑰𝑨 ✓

𝑬𝒕 𝑽𝒊𝒕𝒂𝒎

İyi okumalar...

Buluşma yeri olan Sunshine kafeye geldiğimizde diğer dörtlünün de geldiğini,hatta ve hatta masa bile tuttuklarını görmüştük.

Jungkook bizi fark ettiğinde elini sallayıp bizi yanlarına çağırmıştı.

"Hoşgeldiniz."Namjoon'un gamzelerini belli ederek konuşmasıyla,hepimiz hafifçe gülerek kafa selamı vermiştik.

Masaya yerleştiğimizde derin bir sessizlik etrafı kaplamıştı.Herkes birbirini çok sevmişti fakat kimse konuşacak bir konu bulamadığı için başka işler uğraşıyordu.

Tam sessizliği bozmak için ağzımı açacağım sırada.Tanıdık başka bir ses gelince kararımdan vazgeçmiştim.Yoongi'nin sesi...

"Hiçbirimiz konuşmazsak nasıl anlaşacağız?"Yoongi'ye katılıyordum.

"Yoongi haklı, saçma da olsa bir şeyler konuşmak hem kafamızı dağıtır hem de birbirimizi daha iyi tanımamıza yardımcı olur."dedim.

Taehyung konuşmak icin boğazını temizleyince şaşırmıştım.Annesinin yanından geldiği günden beri ağzını bıçak açmıyordu.Onunla ne kadar konuşmaya çalışsakta hiç bir türlü bize cevap vermemişti.

Dün onu anlatması için zorladığımda,bana bağırıp yanından kovmuştu.Ne kadar Taehyung'a kırgın olsam da onun için endişeleniyordum.

Taehyung'un yüz ifadesi ciddileşince düşündüğüm gibi o günü anlatacağını anlamıştım.

"1 hafta önce annemin yanına gittiğimde"dolan gözlerini temizlemiş ve düğümlenen boğazını çözebilmek için yumruk yaptığı eliyle 2-3 kere göğsüne vurdu.Ağlamak istemediği zamanlarda böyle yapardı, ağlamasına iyi geleceğine inanırdı.

Kendini biraz daha toparladığında devam etti,"Her zamanki gibi beni tanımadı ama bu sefer,bu sefer bakışları bir farklıydı.Benden nefret ediyormuş gibiydi.Annem bana ilk defa öyle baktı, bakışları altında nasıl ezildiğimi size anlatsam bile anlayamazsınız.Bana hiç bir şey demeden öylece bir süre boyunca baktı.
5.dakikanın sonunda eline ne geçerse bana fırlatmaya başladı.Komodinin üzerinde ki çiçek vazosu dahilinde.Bana böyle davranması koymadı,bana hemşireler beni odadan çıkarırken dedikleri koydu.'Sen katilsin,sen benim kocamı öldürdün.'dedi bana."

Taehyung daha dayanamayıp hıçkırıklara boğulunca,yerimden kalktım tam ona sarılacak iken,Jungkook benden hızlı davranıp çoktan kollarını Taehyung'un boynuna sarmıştı bile.

"Taehyungie hyungie hyung üzülme,annen seni tanısaydı öyle der miydi?"

Taehyung, Jungkook daha da eğilip beli ağırmasın diye ayağa kalkıp sarılışına karşılık verdi.

Göz yaşlarımı silip onların bu güzel anını gururla izledim.Umarım Jungkook'ta Taehyung'u seviyordur aksi halinde Taehyung'u bu sefer toplamak pek kolay olmayabilirdi.

𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤 𝐦𝐢𝐥𝐞𝐬 𝐚𝐝 𝐚𝐦𝐨𝐫𝐞𝐦 𝐬𝐮𝐢 𝐝𝐞𝐩𝐮𝐭𝐚𝐭𝐮𝐬 𝐟𝐮𝐢𝐭...