𝑺𝒆𝒎𝒑𝒊𝒕𝒆𝒓𝒏𝒂

7 2 1
                                    

İyi okumalar...

"Yoongi lütfen bırak o bıçağı."Yoongi elinde ki bıçağı bileğine daha da bastırmıştı.Beni duymuyor gibiydi,kriz anlarında hep böyle mi oluyordu?Dışarı ile bağlantısı tamamen kesiliyor muydu?

Daha da derine kesmeye başlayınca kalakaldığım yerden hızlıca Yoongi'nin yanına gidip, sıkı sıkıya tuttuğu bıçağı elinden aldım.Bıçağı ona en uzak bölgeye fırlatıp dolu gözlerim ile bileğine bakmaya başladım.Yoongi kendine bunları yaparken annesi ve babası işte idi,onlar kesinlikle Yoongi'yi hak etmiyorlardı.

Kanayan bileğine saçıma toka yaptığım fuları saracak iken Yoongi beni durdurdu."Onu sarma boşuna kirlenmesin."Yorgun sesini duyunca tutmakta zorlandığım göz yaşlarım firar etmişti.Onu dinlemeden fuları sıkı bir biçimde koluna bağladım.Tabii ne kadar dolu gözlerim ile ne kadar bağlayabildiysem.

Yoongi,elini çeneme koyarak bileğinde olan bakışlarımı kendi yüzüne çıkardı."Özür dilerim, gerçekten nasıl oldu bilmiyorum; bıçağı elime ne zaman aldığımı dahi hatırlamıyorum."Sağ eli yanağımdan aşağı inen yaşları teker teker silerek, her sildiği yeri okşuyordu.

Daha dayanamayıp çok özlediğim dudaklarına kapanmıştım.Ona bir şey olursa klasik bir cümle de olsa gerçekten yaşayamadım.

Dudaklarımız ayrılınca Yoongi beni kendine çekerek kolları arasına aldı."Bunu binlerce kez daha söyleyebilirim hayatıma girdiğin için teşekkür ederim."

Yoongi yatağına uzanmış beni de göğsüne çekmişti.Şu anda resmen beraber yatıyorduk ama ne benim ne de onun umurundaydı.

"Tae-ri yarın benimle beraber gelir misin?"Sorgular bir şekilde kafamı olumlu anlamda sallayıp,"Nereye gidiyoruz ki?"

Yoongi bilmiyormuş gibi dudaklarını büzüp, saçımı karıştırdı."Gidince görürsün.

𝑺𝒊𝒄 𝒒𝒖𝒐 𝒊𝒕𝒖𝒓𝒐𝒔?

𝑨𝑷𝑶𝑻𝑬𝑴𝑵𝑶𝑷𝑯𝑰𝑳𝑰𝑨 ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin