İyi okumalar...
Yoongi'nin arkadaşlarını bir araya toplamıştım.Onlarında bu hastalığı bilmeye hakları vardı fakat ilk önce onlardan bir söz almam gerekiyordu.
"Ne olursa olsun burada konuştuklarımız burada kalacak ve Yoongi'nin asla bu konuşulanlardan haberi olmayacak."Üçü de anlamamış bir şekilde bana bakıyordu,ciddi olduğumu görünce hepsi bir ağızdan "Söz"dediler.
"Şimdi beni sözümü kesmeden dinleyin.Yoongi'nin bir hastalığı var ve bu hastalık tedavi edilebilen bir hastalık değil.Yoongi vücudundan sol elini kendine ait olarak hissetmiyor ve ondan kurtulabilmek için her şeyi yapıyor,elini kesmeye çalışmak gibi.Hastalığını size nasıl anlatabileceğimi bilmediğim için Yoongi üzerinden gittim, umarım anlatabilmişimdir."
Namjoon göz yaşları içinde,"Şimdi senin dediğin gibi Yoongi hyung elini mi kesmeye çalıştı?."Kafamı suçlu bir çocuk gibi onaylayıcı bir şekilde salladım.
"Bakın arkadaşlar size dediğim gibi lütfen burada konuştuklarımız burada kalsın ve asla Yoongi'nin haberi olmasın.Bana zaten kızgın daha da kızmasını istemiyorum."Hepsi beni dalgın bir şekilde onaylayıp kendileri ile yüzleşmek için inzivaya çekildiler.
Büyük ihtimalle bu zamana kadar nasıl anlamadıklarını düşünüp,kendilerini suçluyorlardı.Aslında onlar suçlu değildi,Yoongi de suçlu değildi tüm suç;Yoongi'ye asla ilgi göstermeyen anne ve babasın da idi.
Boğazımı temizleyip motive edici konuşmama başladım."Arkadaşlar sizce de bu kadar ağlamak yetmedi mi?Hepimiz kendimize gelip Yoongi'ye destek olmalıyız,zor da olsa onu bu hastalıktan kurtarmalıyız.Gözünüzde ki yaşları silin de,Yoongi'yi nasıl kurtacağımız hakkında konuşmaya başlayalım."
Motive edici konusmam işe yaramış gibiydi hepsi tek tek sözümü dinleyip oturdukları yerde diklenip düşünmeye başladılar.Sanırım Jin'den bunun dersini alıp kendimi daha da geliştirmeliydim.
𝑸𝒖𝒊𝒅 𝒊𝒈𝒊𝒕𝒖𝒓 𝑻𝒂𝒆-𝒓𝒊 𝒇𝒂𝒄𝒆𝒓𝒆𝒎?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑨𝑷𝑶𝑻𝑬𝑴𝑵𝑶𝑷𝑯𝑰𝑳𝑰𝑨 ✓
Hayran KurguTae-ri 'nin tek istediği normal insanlar gibi mutlu mesut yaşamaktı,ama bu dünya ona bunu çok görmüştü.