If Yesterday Could Disappear

Chapter 12

Naiinip kong binaba ang cellphone ko at liningon ang pintuan kong saan lumabas si Penny kanina. When is she gonna be here? Ilang minuto na siyang nasa labas at gumagawa ng kape ko, may pilahan ba sa gawaan ng kape dito sa kompanya namin?

All the stars of Crystal Entertainment came today for a photoshoot. Malapit na kasi ang anniversary ng kompanya at naisipan nilang pagsama-samahin ang mga bituing nagpalago pa lalo ng kanilang kompanya. I have no choice but to come, even though my whole body hurts from the stunts I did yesterday.

Liningon ko ang lalaking kasama ko sa dressing room at nakitang nakatutok lamang ito sa kaniyang telepono at naglalaro ng piano tiles.

"You fired your assistant again?" Ngumisi ako dito. Napansin ko kasi na ang manager na lamang nito ang kasama niya hanggang pagpasok at wala ng iba pang nag-asikaso sa kaniya kundi siya lang.

Binalingan ako nito ng tingin bago ibalik ang atensyon sa linalaro. This brat,

"I see, they found you a new slave again." He chuckled.

Dahil sa lagi kaming pinagsasama sa dressing room ng kompanyang ito, napagtanto naming magka-ugali nga kaming dalawa at parehong kinamumuhian ng madla dahil sa mga ugaling taglay namin. But who cares? He can sing and I can act, Im rich and he's richer— San namin gagamitin ang opinyon ng tao sa amin?

"Oh God Kenneth, She's annoying." I groaned.

"Why don't you get rid of her like how you got rid of the others," That wasn't even a suggestion, that was the plan all along.

Asan na ba yung assistant kong iyon? Naaamag na ako dito! Tumayo ako sa upuan ko at bwisit na umalis sa dressing room namin. The crowded hallway came to my sight and it made me more irritated. Ang iingay pa nila at sumasayaw sayaw sa paligid, atleast they should put those coffee's down—

Alot of the Actors, Actresses and Singers here are doing tiktoks, dancing and doing shitty stuffs. God these people,

Hindi ko na pinakialaman pa ang mga ito at hinanap ang walwalera kong assistant. Baka nakikipag-chissmiss pa ang gagang iyon, habang tinutuyot na ang lalamunan ko.

Kumaliwa ako at napahinga ng malalim ng makita Itong gumagawa ng kape at pawisan. I frowned seeing her looking like shit, kanina pa siya umalis tapos gagawa palang siya ng kape? What was she even doing?

Lalapitan ko na sana ito ng mag-salita ang mga kasama nitong nakatayo roon at magtawanan.

"Kawawa naman, kanina pa siya inuutusan na gumawa ng kape," one of them laughed covering her mouth with her palm.

Napakunot ako sa narinig at lumingon sa paligid ko at doon nakita na halos lahat pala ng nadaan ko ay may hawak hawak ng mga kape. What the hell? Has she been making coffee for them, tapos wala manlang nakarating sa akin?

"Ganiyan din kasi ang trato ni Celine sa kaniya, kaya inuutusan nalang namin siyang gumawa ng kape ng mga artista namin, atleast may silbi diba?" The other one scoffs as she drinks the coffee in her hands.

"Celine is so cold-hearted, hindi ko nga alam kong bakit nagtitiis pa yang babaeng yan sa kaniya eh"

Oh really? Is that a compliment? Well, tama naman siya— I just don't like someone talking like that behind my back, why don't she say that infront of me.