Roldan
Papasikat na ang araw, at ni katiting na tulog ay wala ako. Kasalukuyan akong nakahiga sa mayabong na damuhan malapit sa batis sa malayong parte ng bukirin. Noon ay palagi akong napaparito sa tuwing gusto kong mapag-isa at kailangang may isipin. Ang agos ng tubig at huni ng mga ibon sa papausbong na umaga ay parang oyayi na nagpapakalma sa magulo kong isipan.
Iminulat ko ang aking mga mata at napatingin sa malapad na kalangitan. Ilang minuto din akong nakatitig sa kawalan.
Napabuntong hininga ako at muling ipinikit ang aking mga mata.
Di ko alam kung papaano ko haharapin si Keith. Muntikan ko nang magahasa ang bata. Alam ko namang mali ang ginawa ko at nagpadala ako sa libog ng aking katawan na ginatungan pa ng espirito ng alak.
Halong hiya at kaba ang nararamdaman ko. Menor ang pinagtangkaan ko at lalaki pa kaya't pwedeng-pwede ako nitong ireklamo at ipakulong.
Pwede akong humingi ng paumanhin at idahilang nadala lang sa init ng alak. Na isa akong lalaki na nangangailangan ng masasandalan sa pagpapalabas ng init ng katawan. Alam kong alam niya ang pangangailangang ito dahil isa rin itong lalaki.
Kung sakali mang kumagat ito sa aking paliwanag ay pihado naman akong lilisanan din ako nito katulad ng kanyang ina. Ang dalawang taon ay kaunting sandali lamang ngunit sapat na ito para mapamahal na rin sa akin ang bata.
Kaya tumayo ako para humingi ng tawad sa bata at kung maaari ay kalimutan nalang namin ang mga nangyari at magsimulang muli.
Tinahak ko ang daan pabalik at sa bawat hakbang papasok sa eskinita papunta sa aming bahay ay siya namang pagdagundong ng tibok ng aking puso sa takot na baka sa aking paglapit ay siyang pagdakip sa akin ng awtoridad; ngunit kahit na sa malayo pa ay wala akong natanaw na bakas ng alagad ng batas. Kaya't papaano'y nakahinga ako ng maayos.
Bago pa man ako pumasok ay huminga ako ng malalim. Pagkapihit sa pinto ay ipinakita nito agad ang aking pakay - si Keith.
Nagkatitigan kami ng sandali at muli akong huminga upang kumuha ng lakas sa aking gagawin na paghingi ng kapatawaran.
Handa palang akong ibuka ang aking bibig nung tumakbo palapit sa akin si Keith at lumuhod sa aking harapan na nakaakap sa aking paa.
"T-t-tito..." utal nitong sambit nang tumingala sa akin. Wala namang kataga na lumabas sa aking bibig dahil sa pagkabigla dahil di ko to inaasahan.
"Patawad po sa ginawa ng aking ina. Alam ko po na wala po akong karapatan na manatili pa ngunit wala po akong alam na pwedeng puntahan. Wala po akong kamag-anak na pwedeng tuluyan..." pagpapatuloy nito sa garalgal na tinig. Pilit nitong pinipigilan ang pag-iyak.
"Kaya naman po handa po akong gawin ang lahat, huwag niyo lang po akong paalisin dito. Maawa na po kayo!" Tunghay ng bata habang umaagos ang mga luha sa pisngi nito.
Wala pa rin akong imik, kundi patuloy na nakatingin lang dito. Ang dapat na ako ang humingi ng tawad ay biglang bumaliktad.
Di ko inaaasahan ang sunod na nangyari. Kinalas ni Keith ang pagkakabutones ng aking suot na salawal at inilabas ang medyo matigas ko nang ari. Di ako nakapagpalabas kagabi kaya naman ay mabilis ang naging reaksyon nito sa paghawak ng mainit na palad ni Keith.
Kita sa mata nito ang pagsusumamo.
Naglalaban ang aking budhi. May parte na gustong ihinto ang gagawin ng bata; subalit aminado ako na sabik ako sa susunod na mangyayari. Ang mainit nitong kamay na nakapalibot sa naghuhumindig kong pagkalalaki at ang makita ang manipis nitong bibig na nakaawang na ilang pulgada lang ang layo bago lasapin ang ari ko.
Sa mga panahong nawala si Rosa ay nabaling ang atensyon ko sa anak nito. Kung gaano ito katulad sa wangis ng kanyang ina. Lalaki man ay lantad ang makinis nitong balat kaya naman napakaraming babae ang naririnig kong nagkakagusto sa kanya lalo pa't nagbibinata na ito.
Sa nakaraang gabi, ang kakaibang init na dala sa pagtingin sa bata ay akala kong dala lamang ng alak at hayok ng laman, ngunit ngayong ni katiting na epekto ng alak ay wala, napagtanto kong naghahangad na pala ako sa kanyang laman. Mali man kung ituring ngunit mas nangingibabaw ang aking pita. Kung kinakailangan na gamitin ang pangangailangan nito ng matitirhan ay susunggaban ko. Kung sa bagay, kasalanan din ito ng kanyang ina, kung kaya't siya ang magpupuno ng puwang na iniwan ng ina nito.
Napaiktad nalang ang aking katawan ng maipasok ni Keith sa kanyang bibig ang ulo ng aking kalakihan. Ang mainit nitong bibig at ang basa nitong dila na humahagod sa ilalim ng aking ari. Nakapikit ang bata at minsang may tumulo na luha sa kanyang mata. May kirot sa aking dibdib na nagdidikta na huwag ipagpatuloy ang aking hangarin; subalit heto na at may nangyari na kaya naman buong lakas ko itong paninindigan ng di tumatanaw sa magiging kalalabasan ng aking pagpapakatanga.
Nang di ko maramdaman ang paggalaw ng labi nito ay ako na mismo ang nagsimulang kumadyot sa bunganga nito. Marahil walang karanasan ang mata kaya kailangan kung dahan-dahanin.
Ang simbuyo na dala ng pagkantot sa bunganga nito ay nagdadala ng kakaibang kilabot sa buo kong katawan. Bunganga palang ay mas higit na ang dulot na libog sa akin. Nagayuma ako ata dahil sa dala nitong sarap; o di kaya'y nademonyo.
"Sisiguraduhin kong maliligayahan ka hanggang sa hahanap-hanapin mo ang batutang ito. Di katulad ng nanay mong buhang!" Saad ko sa aking sarili na ngayo'y hawak ang ulo ng bata habang patuloy sa pag-atras at abante sa bunganga nito. May kalayuan ang bahay namin sa ibang kabahayan kaya naman kahit na sa umagang tapat ay di ko inda ang mga ungol na kumakawala sa aking bibig.
Nang maramdaman ko ang nalalapit na paglabas ng aking katas ay hinablot ko ang aking pagkalalaki.
Ayaw ko pang magtapos lang dito.
Ang mga mata ng bata ay tila nagtatanong. Walang akong sinabi at kinarga ko lamang ito at inakay papunta sa aking kwarto. Inilipag ko ang bata sa higaan at pumaibabaw sa kanya habang puno ng bugho na tumingin sa kanyang mga mata. Mamasa-masa ang mga ito sa pigil na mga hikbi. Marahil ay alam na nito ang gusto kong mangyari.
"T-tito wag po..."
