Keith
Ang sarap sa pakiramdam. Ang maiinit na kamay na sa akin ay yumayapos pagkatapos ng aming pagniniig. Kahit na nasa panaginip lang ay maramdaman ko man lang ito.
Alam kong wala akong panama kung ihahanay sa mga babae. Siguro naman ay talagang parausan lang ako. Marahil ay nakakita na ito ng maaaring palabasan ng init ng katawan.
Di ko alam kung saan ako pupunta kung sakaling wala na akong pakinabang.
Kasalanan ko din naman dahil sa pag-aakalang may kakaibang koneksyon sa amin. Ito ang unang pagkakataon na makaramdam ng presensya ng isang ama - o di kaya'y mas higit pa. Masaya ako na makita siya, sabik sa bawat araw sa tuwing darating ito mula sa trabaho at ang makasiping siya.
Noong una akala ko'y isang paghanga lang ngunit sa mga nangyari sa amin ay napagtanto kong nagmamahal na pala ako. Ang pag-aarugang hindi ko nakikita sa aking ina noon ay pinakikita't pinaparamdam sa akin ni tito Roldan.
Sa una naming pagtatalik, buong akala ko na dala lang ng natural na sistema ng tao ang sarap ng pagtatalik ngunit sa makailang ulit na naganap sa amin ni Roldan, alam kong merong nag-iba sa katawan ko. Ang paghahanap ng makakapuno sa bugho ng pagnanasa na bumabalot sa pagkatao ko. Pag-aakala ko'y makikita ko din ito sa ibang tao, ngunit sa ginawa ni mang Hector ay napagtanto ko na kay Roldan ko lang ito dama.
Sinubukan ko namang alisin ito sa sistema ko lalo pa't amain ko ito. Ang agwat ng aming edad. Bukod sa lahat, lalaki din ito. Ngunit nilamon na ako - at alam kong di ko matatakasan.
Kaya kung panaginip man ito ay sana di na magtapos o kaya naman ay di na ako magising kailan man.
Bigla akong nakaramdam ng masakit na pintig sa aking ulo marahil dala ng alak kagabi. Napahawak ako sa aking sentido habang nanatiling nakapikit ang mga mata.
Napabalikwas ako at napahawak sa isang dibdib. Agad naman akong napadilat at napaupo.
Di panaginip ang lahat. Di man malinaw ang lahat ng nangyari kagabi, sigurado akong totoo ang mga panaginip ko.
Pareho kaming walang saplot. At randam ko din ang mumunting kirot sa aking likuran.
Dahil sa biglaang kilos ko ay napukaw ko din ito sa kanyang pagkakahimbing.
Napatitig kami sa isa't isa ng matagal.
Nakita ko nalang ang pagtangka nitong pag-abot sa aking mukha ngunit iniiwas ko ang aking sarili.
Masaya ako sa muli nitong pagtanggap ng aking katawan ngunit ayaw kong isipin na nagawa niya ito dahil sa pagkakataong lasing ako.
Kumunot ang noo at bumalot ang kakaibang ekspresyon sa mukha nito - magkahalong lungkot, takot at pagkabigla. Inihilig nito ang katawan at umupo patalikod sa akin sa gilid ng kama habang nakayuko.
Di ko alam ang gagawin.
"Patawad kong nagawa kitang pagsamantalahan - muli. Kaya— kaya naman kung gusto mong lumisan ay di kita pipigilan." Sambit nito sa halos pabulong nitong tinig ngunit sapat para marinig ko.
Lumisan? Ito na nga ang ikinababahala ko!
Agaran akong lumapit at yumapos sa likuran nito.
"Wag po! Ayaw ko pong umalis!" Tugon ko sa garalgal na tono dahil ilang sandali ay dadaloy na ang mga luha ko.
"Sigurado ka ba? Hangga't may pagkakataon ay lumayo ka na dahil kung napagdesisyunan mong manatili ay paniguradong di ko maipapangakong makakapagpigil ako.
Alam kong mali ang ginagawa ko. Sinubukan ko namang pigilan, dahil baka katulad ng iyong ina ay lisanin mo din ako; ngunit kakaibang bugho ang dinala mo sa akin mula nung una kitang matikman.
