Chapter 17

1.9K 33 8
                                    

Hector

May pakpak ang balita.

Agad na kumalat ang balita na naaksidente si Roldan kaya ganun ang naiasal ni Keith ng makita ko ito. Mula nang makita ko ito pauwi sa paaralan ay balisa na ito at pugpog ng iyak ang mukha ng akay ni Nicanor palabas sa eskinita.

Ako ay paalis na ngayong Linggo para tumulong sa aming negosyo sa probinsya at malamang ay magtatagal ako roon; ngunit mayroong pumipigil sa aking pag-alis — ang hayok ng aking laman sa katawan ni Keith.

Di ko alam kung kailan ito nagsimula. Noon akala ko na ako'y nahalina sa kanyang ina. Hayag sa buong baryo ang pagkakakilanlan ni Rosa, na may kati ito sa katawan na batuta lang ang makakatanggal. Isama mo na rin ang perang pwedeng ikiskis kung sakaling hindi mapunan ng kaselanan; at may angkin ako sa dalawang nabanggit, kaya makailan akong nagparamdam ng aking intensiyon. Kung pagbibigyan lang ay matagal ko nang natikman ang buhang na butas ni Rosa ngunit dahil kay Roldan ay di ako nagkakaroon ng pagkakataon na maromansa kahit makaisa man lang ito.

Isa pa, alam ko din kung paano magalit si Roldan. Tikas na maamo ito sa panlabas ngunit kahalintulad nito ang isang balawis na nilalang na di kayang pigilan kapag nagkataong ito'y makawala sa pagkakagapos. Ako mismo ay nakasaksi kung pano nito patumbahin ang anim na katao na minsanan niyang nakainuman nang bastusin ng mga ito si Rosa. Noo'y bumantog ang mga haka-haka ng kumalat ang balita na nagpagamit ang kaulayaw nito sa naging amo nito sa bayan.

Kilala sa barangay na mabuting tao si Roldan kaya naman napawalangsala naman agad ito dahil marami rin ang nakasaksi kung bakit niya nagawang magwala.

Mula noon ay napunta ang aking paningin sa anak ni Rosa na talagang kawangis niya na nagkaroon lang ng lawit sa hita.

Kung pagbabasehan lang ang panlabas na kaanyuan ay tila di mo ito mapagkakamalang nahahanay sa lipunan ng mga salat. Ang puti at paniguradong banayad nitong kutis na pihadong magmamarka kung sakali mang latayan ito ng aking bibig at dila. Ang bibig nitong naniningkad rosas at ang malasin ang butas ng palaupuan nito na kahit may harang pa ay nag-iimbita ang pagkaumbok.

Napakarami din ang nahumaling sa bata sapagkat kinakikitaan ito ng mga mabubuting katangian. Lalo pa nang lisanin ito ng kanyang ina ay mas lalo itong nakikitang nagsisipag upang matulungan si Roldan.

Kahit ako man din ay tila nadala. Tinangka kong bigyan ito ng mga gawain upang mas mapadalas ko itong makita. Sa mga manggagawa ko pinapaalam na anyayahan si Keith na magtrabo dito at huwag sabihin nanggaling sa akin ang paanyaya ngunit palaging tumatanggi ang bata.

Sa aking tantiya ay si Roldan ang dahilan kung bakit umaayaw ang bata sapagkat sadyang malapit ang bata sa amain nito.

Marahil ay dulot din ito ng minsang pagsamantalahan ko ang ito ng maikandog ko ng maalaska namin na makipag-inuman.

Doon, sa tagpong iyon ay akin ding napagtanto na may dalang sidhing libog ang bata sa aking sistema.

Lalaki man ay tila nilamon na ako ng aking kayamuan na maangkin at punlaan ang kanyang bahayan.

Pagkatapos ng gabing iyon ay tinangka kong ibaling ang init ng aking katawan na iparaos sa mga kababaihan ngunit ni isa ay walang nakapawi, nakatugon, at nakapagbigay-lugod sa aking nagpupuyos na kalibugan.

Kung gaano nangayupapa ang aking kapalaluan dahil tanging nakakapagpalabas lamang ako sa pagsasalsal sa imahinasyong kaniig ang bata.

Kung paano tumirik ang aking alaga kapag nakikita ko ang bata o kahit marinig man lang.

P*TA! Isang bata at lalaki ang nagdulot sa akin nito.

TANG*NA! Kahit isang putok lang o kahit isang gabi lang na makasiping ang bata, maibsan lang ang tila nagkandabaliw kong utak.

Tito Tatay MahalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon