Hector
Akay sa aking mga bisig ang himbing na bata habang binabaybay ang hagdan papunta sa aking kwarto.
Di ko maintidahan ang aking nararamdaman. Kaba sa kadahilanang menor ang pagsasamantalahan ko. Kaba dahil sa tagpong matapos ang aking nais ay siyang pagkasira ng buo kong pagkatao.
Di lingid sa lahat kung gaano ako kahayok sa laman, kahit di man ako ang mag-alok ay mga babae na mismo ang lumalapit dahil sa aking estado ng pamumuhay.
Iba ngayon, batang lalaki ang pinagbalingan ng aking paningin na nang mag-umpisa ay di ko na kaya pang talikuran. Kung paano rumagasa ang bugho na aking nararamdaman. Kung paano ko halayin at pagnasaan ang katawan nito. Kung paano maghumindik ang aking kaselanan sa tagpong aking marining palang ang halina ng boses nito. Kung paano, na kahit sa panaginip ay laman pa rin ito ng aking pithaya.
Datapwa't, ang lahat ng aking mga alinlangan ay parang bulang pumutok sa ere dahil lang sa kasalukuyang dampi ng balat nito ng aking pag-akay.
Tatlong baitang bago ko matuntong ang ikalawang palapag ay muli akong sumilay sa mukha ng bata.
Tila mula sa isang kwento ng isang tulog na prinsesa ang kahalintulad nito.
Siya ang aking prinsesa at ngayon ay aking asawa na aking tangan para sa unang gabi ng aming pagsasama.
Tuluyan kong naabot ang aking kwarto at malumanay na inilapag ang bata sa kama. Napakagat nalang ako ng labi sa tulog na ada sa aking harapan. Ang balat nito na kanyang minana sa kanyang ina at ang kabuuan nito na tila bang isang regalo na nag-aantay lang na pagbuksan.
Aking kinalas ang aking saplot at iniwan ang aking salawal.
Pumagitna ako sa bata at pinagmasdan ang mukha nito.
Aking hinalikan ang noo nito at sinamyo ang mabango nitong buhok. Halata na sa kanyang paglisan sa kanilang tahanan ay nakapaglinis ito ng katawan sa siya namang tama sa pagkakataon.
Napadagan naman ako paharap sa gilid.
"Di ko alam kung ano ang ginawa mo sa aking sistema. Kung bakit ikaw lang ang nais ng aking pita.
Kung sa iba man ay tanging pagkasulasok lamang ang aking nararamdaman.
Siya ngang tunay na isa kang ada, at ako'y iyong naengkanto." Sambit ko rito habang pisil ng aking hinlalaki ang kanyang pisngi.
"Kung pagbibigyan ng pagkakataon ang una nating pagkikita at mga tagpo sa ating buhay ay aking babaguhin ang lahat-lahat. Ipapakita ko sayo ang pagsamyo upang ako'y iyong hindi katakutan o layuan; at nang sa gayon, ay magkaroon ako ng pagkakataon na mapalapit sayo at sa takdang panahon ay ika'y maging akin." Marahan naman akong napatawa sa aking mga tinuran.
Sabihin man ng karamihan na ako'y isang ganid sa laman at tanging salapi ang kapit sa batas, bagaman, kung pagbibigyan ng pagkakataon ay gusto kong makita ang aking tunay na mamahalin at siyang magmamahal sa akin ng buong-buo.
Di mo rin maalis sa akin na minsan na noo'y kami'y inalipusta kaya naman nang makaahon ay gusto kong ipakita na di ako isang hamak lamang na madaling maliitin.
Sa ganid at kasakiman, ako ngayon ay isang lango at marubdob na nahumaling isang batang lalaki.
"Heto ako at baliw na nangangarap, ngunit nangyari na ang dapat na mangyari.
Hindi ako diyos para baguhin ang takbo ng panahon o kaya naman baguhin ang nakaraan.
Kaya naman patawad Keith kung sa ngayon ay magagawa kong pagsamantalahan ang iyong katawan sapagkat di ko na kaya pang pigilan itong aking nararamdaman. Na kahit una at maging panghuli man ay maibsan at mapunan ang aking kahungkagan."
