Roldan
Mag-aalas onse na nung ako ay makauwi. Paniguradong tulog na si Keith.
Kahit malayo pa man sa bahay ay nakita kong bukas pa ang ilaw. Napakunot naman ang noo ko dahil ito ang unang pagkakataon na iniwan nitong bukas ang ilaw hanggang sa ganitong oras. Napadaan ako sa nag-iinuman kila ni Berting. Nang makita ako ay tila nawala ang espirito ng alak sa kanila at tumahimik bigla. Nakita ko nalang ang maigting na titig ni Hector. Pinagsawalang bahala ko nalang iyon dahil alam ko naman ang katayuan nito lalo pa't nakainom.
"Pareng Roldan, musta na?! Tagal mo nang di nasasama sa amin ahhh? Tara inom muna pampainit lang." sambit ni Nanding na halos pumikit na ang mga mata. Bago pa man ako tumanggi ay muli pa itong nagsalita. "Ahahaha, wala ka naman palang pagpaparausan ng init mo. Naghanap na pala ng mas malaki ang asawa mo! Ahaha-hik! Di mo pala asawa yon! Hik-hik!" Napakuyom ako ng kamao ngunit nagpigil ako. Pagkatapos ng pagsambit nito ay nakatulog ito ng humihilik. Napatawa naman ang tatlong gising.
Tuturan na sana ako sa bahay ng magsalita si Hector. Muli kong ibinalik ang aking paningin sa kanilang gawi. Ngayon ay si Hector nalang ang gising dahil nakatulog na din si Berting at Lando na kanina'y pumipilantik na ang mayayabong na mga mata dahil sa antok na dala ng alak.
Nakadantay ang kanang kamay nito sa pasandalan ng bangko at ang kaliwang kamay ay nakadantay sa hita nito habang hawak ang baso ng alak. Nilagok nito ang alak at nilagay ang baso sa lamesa at tumingin ng deretsahan sa akin.
"Ang sarap ng anak-anakan mo. Tignan mo oh! Tigas na tigas si junior. Siguro kasing sarap ng nanay niya ang batang iyon." Suminghot ito ng hangin. "Amoy ko pa nga ang bango nito habang nakakandong siya sa akin kanina.
Sayang nga at di natapos." At isang ngisi ang gumuhit sa labi nito habang ipinasok nito ang isang kamay sa loob ng kanyang salawal.
Biglang lumagitgit ang mga ngipin ko sa galit ngunit ni isang ekspresyon ay wala akong ipinakita. Isang malamig ngunit puno ng bugho na tingin ang ibinalik ko at kita kay Hector ang pagkabigla at takot.
Di ko alintana na magagawa ni Keith ang mga tinuran ni Hector. Merong mali.
Sana di tama ang hinala ko na pinupunterya ni Hector si Keith. Na sana dala lang ng alak ang pakiramdam nito.
Bantog ang pangalan nito sa pagiging manyak ngunit di ko akalain na pati sa lalaki ay papatol ito.
Tila tinamaan naman din ako ng mga sarili kong mga pangungusap. Kung magkagayon ay kinakitaan din niya ng ganda ang bata. Ako man ay nagawa kong pagsamantalahan ito. Akala ko noon dala lang ito ng pagmamahal ko at nasa sa kanyang ina kaya tila hinangad ko din ang bata. Kamukha niya ang kanyang ina ngunit ang kakaibang presensya nito ay mahirap ipagsawalangbahala. Kaya naman nung una ko siyang matikman ay tila may nagpuyos sa loob ko na gustong kumawala. Ang mga halinhing nito sa tuwing bumabaon ang aking kahabaan sa kaibuturan nito; at ang nasang muling masabisab ang mga labi nitong noong nakaraan ko lang natikman. Sa panahong napagtanto kong nilisan kami ni Rosa ay walang bahid ng lungkot na sumilay sakin kundi saya sapagkat maari ko nang angkinin ang anak nito saan at kahit kailan ko gustuhin.
Nabalik naman ako at nalirip ko din, noon ko pa napansin ang paminsan-minsang pag-aligid ni Hector sa bahay. Noong una'y akala ko si Rosa ang habol nito subalit ngayon ay napagtanto kong si Keith ang tunay nitong pakay.
Kailangan kong makita si Keith kaagad. Tinalikuran ko si Hector. Bago pa tuluyang umalis ay pinaalahanan ko ito.
"Binabalaan kita Hector. Lubayan mo si keith."
Di ko na hinintay pang magsalita si Hector at binaybay na ang daan sa bahay. Nagmadali ako sa paglalakad. Mula sa labas ng bahay ay nakiramdam ako, ngunit wala akong ingay na narinig sa loob. Marahan kong binuksan ang pinto at sumilay sa akin ang tulog na bata sa hapagkainan.
