الفصل الرابع و الثلاثون.
فى الصعيد .
صدفه: نعم يا سيادة الرائد.
احمد : صدفه فى ست عندكم فى الصعيد محتاج اقابلها بس انا مش لاقي حد غيرك يقدر يقوم بالمهمة دي عشان هي اللى هتقدر توصلني لناس تانيه
صدفه و هي تعقد حاجبيها بعدم فهم: كيف يعني و مين الناس اللى رايد تعرف أماكنهم انا مفهماشي.
احمد : ابني اتخطف يا صدفه .
خرجت شهقه من جوفها: ..يا مري ولدك الصغير ؟.
احمد بصوت متألم: ايوه .
صدفه : طيب يا حضرة الرائد شوف رايد تعمل اي و انا انفذه .
احمد: تعرفي نجع ****** .
صدفه : إيوه إقريب من إهنه .
احمد : حلو اوي الست هناك بصي .........و قص عليها ما يجب فعله .
صدفه : حاضر أن شاء الله من لما يشجشح الصبح اروح لها و نشوف اي آخرة الحكايه دي عاد و ابنك يرجعلك بخير .
احمد : يارب يا صدفه و هبقى على تواصل معاكي .
صدفه : أن شاء الله .
احمد: سلام ..
عند زين .
زين : فى اي يا عسكري مالك على الصبح كده ما تتعدل .
العسكري : زين باشا فى واحده شكلها مش مظبوط انا مش عارف ادخلها لحضرتك أو لا
زين : طيب انت مقولتش من بدري ليه .
العسكري بتلعثم: ما هو شكلها ميطمنش بصراحه .
زين بنبره آمره : دخلها يا عسكري و بعد كده متدخلش فى حاجة ملكش فيها .
العسكري و هو يؤدي التحيه العسكريه: تمام يا فندم.
و بعد قليل دخلت تلك التي تسير بطريقه دلال مقززه مع تلك العبائه الملتصقة بشده على جسدها حتى تكاد تنفجر و رأسها التي تضع عليها شبيه بحجاب و ليس حجاب حتى و تلك العلكه التى بفمها
ليلى بدلع مقزز : العوافي يا حضرة .
زين بهدوء : اهلا يا ...
ليلي بتميع: ليلى محسوبتك ليلى هيهي.
زين بنبره جامده جعلتها تتصنم : ما تتظبطي يا بت بدل ما ارميكي فى الحجز و نخلص من القرف ده .
ليلى بخوف : يا باشا ليه بس انا كنت جايه و قصدى خير.
زين : و اقسم بالله لو اتعدلتي و اتكلمتي عدل ما هتخرجي من هنا و بطلي لف و دوران.
ليلى و هي تجلس و تتصنع الخجل: اصل بصراحه انا عاوزه ابلغ عن جوز امي عشان بيتعرض لي و بيحاول أنه يعني ..
زين برفعة حاجب: و انا داقق عصافير يا بت عشان اصدق.
ليلى ببكاء مصتنع و هي تقف: معلش يا باشا عشان عطلتك كنت فاكره ان الحكومه هتجبلي حقى بس يظهر أن الحق هيبقى يوم الحساب تشكر يا باشا.
زين : فى داهيه جاتكوا القرف أشكال و** *
و بعد قليل .
زين و هو يخرج من المكتب : يا عسكري .
العسكري : أوامرك يا باشا .
زين : ابعتلي مينا على مكتب احمد .
العسكري : أوامرك يا باشا.
زين : ابو حميد اخبارك .
احمد بوجه متألم و نبره متألمه أكثر: اهو عايش .
زين: والله هيرجع خلاص قربنا .
احمد : أن شاء الله.
بعد قليل دلف مينا .
مينا : زين انت عاوزني .
زين : عاوزك تفضيلي كاميرات المكتب و تجبلي كل المعلومات عن البت اللى كانت عندى فى المكتب .
مينا : حاضر بس فى اي.
زين : مفيش بس عاوز اتاكد من حاجه.
مينا : تمام عاوز حاجه تاني .
زين: لا شكرا اتفضل .
احمد بعدم فهم: فى اي يا زين .
زين : هفهمك كل حاجه بس فى وقتها .
احمد و هو ينظر للامام بشرود: أن شاء الله .
عند رهف .
كانت رهف تتمدد على الفراش لا تعي ما يحدث حولها .
ليان : يا حبيبتي لازم تقومي كلي اي حاجه على الاقل مش هينفع تفضلي كده غلط .
رهف بدموع و هي تضع يدها على أعينها: مش عاوزه ...مش عاوزه حاجه يا ليان سيبوني فى حالي بالله عاوزه مالك ......و اجهشت فى بكاء مرير
سميره: يا بنتي اهدي والله هيرجع بخير بس لازم تتقوي مينفعش كده.
رهف: لا مش عاوزه حاجه .
رفيف : طيب يا حبيبتي مينفعش يلاقيكي كده و احمد كمان متبهدل حرام عليكم نفسكم .
رهف بصراخ: قولت مش عاوزه حد خلاص بجد خلاص ابعدوا عني بقى .
فريده بدموع: اهدي يا قلبي والله هيرجع .
رهف و هي تنظر لها و تبكي : عشان خاطري يا ماما خليهم يخرجوا مش عاوزه حد فيهم .
فريده : بس يا .....
احمد بوهن: سيبوها يا جماعه انا هبقى معاها روحوا انتوا و انا اسف تعبتكم معايا .
سميره: تعب في بس يا احمد ربنا يرجعوا بالسلامه يا حبيبي.
ليان : احمد خليها تاكل بالله .
رفيف : ربنا يرجعه بالسلامه.
احمد : يارب،و حاضر يا ليان ، يارب يا رفيف .
فريده : احنا هننزل يا حبيبي بس لو احتاجت حاجه قولي .
احمد : حاضر يا ماما من عيوني بس انزلي ارتاحي و خلي الكل يرتاح يا ماما
فريده : حاضر . و ذهب الجميع.
و بعد أن ذهبوا .
جلس احمد بجانب رفيف: اي يا حبيبي مش بتاكلي ليه .
رهف : احمد عشان خاطري جبلي ابني عاوزه مالك بالله .
احمد و هو يحتضنها: حاضر من عيونى هجيبه والله بس اهدي .
رهف: انا خايفه عليه اوي يا احمد ..
احمد : خلاص قربنا والله مبقيش حاجه.
رهف : طيب امتى يا احمد امتى .
احمد : قريب اوي ماتخافيش .
رهف و هي تشعر بشيء سائل على شعرها : احمد ....احمد انت بتعيط لا يا احمد اوعى و ببكاء اوعى اشوفك بتعيط تانى انت القوه اللى فينا احنا بنستقوى بيك يا احمد .
احمد ببكاء: والله مش قادر مبقتش قادر حاسس اني متكتف من ناحية شغلي و من ناحية ابني انا تعبان.
رهف ببكاء : اهدي يا حبيبي اهدى عشان خاطري.
و ظلوا فى بكاء هما الاثنان .
( كل انواع الفقد مؤلمه فما ظنك بأباً و أماً فقدا صغيرهما ) ..
عادت ليان إلى منزلها و ابدلت ثيابها و حضرت الطعام و كانت شارده اثناء تناوله و لاحظ زين ذلك .
زين : ليو مالك.
ليان و هي تنفى برأسها :مفيش حاجه .
زين: طيب كلي .
ليان : حاضر .
بعد أن انتهوا كانت ليان تجلس بجانب زين و أيضاً شارده و لكن لمَ
زين و هو يمسد على شعرها: مالك يا ليو .
ليان : مليش يا حبيبي فى اي .
زين : و السرحان اللى انتي فيه ده اي .
ليان بابتسامه: مفيش بس عادي انا مش سرحانه و لا حاجه.
زين : ايوه سرحانه فى اي .
ليان بدموع: زين انا مش هبقى ام صح.
زين و هو يحتضنها: ليه يا قلب زين بتقولي كده انتي هتبقى اجمل ام فى الكون ليه بتفكري فى كده .
ليان ببكاء : انا حرمتك من أن يكون عندك بيبي بس والله مش ذنبي انا تعبانه اوي والله.
زين : حبيبي بيبي اي بس دلوقتي انا كفايه عليا انك معايا مش عاوز غيرك .
ليان : بس انت من حقك يكون عندك بيبي اتجوز يا زين عشان خاطري.
زين بصدمه : انتي بتقولي ايه يخربيت دماغك .
ليان ببكاء: بقولك اتجوز عشان ده حقك يا زين انا مش عارفه مالي بس والله انا تعبت ..
زين و هو يُعدل وضعها أمامه و يقبل يديها واحده تلو الأخرى: حبيبي اهدي كده و بصيلي
ليان بوجه كالاطفال: نعم .
زين : انتي عارفه اني بحبك صح .
ليان و هي تؤمىء له: ايوه .
زين : و عارفه اني معشقتش غيرك صح .
ليان : صح .
زين : و عارفه اني استحاله ابقى مرتاح مع غيرك صح .
ليان : صح .
زين بابتسامه و يضع كفيها بين يديه : يبقى لازم تبقى عارفه اني يوم ما يبقى عندي ولاد هيبقوا منك انتي مش من حد تاني انا مليش غيرك يا ليان و متقوليش حاجه شبه كده و كمان لو مبقاش عندنا ولاد خالص عادي المهم أن انتي جنبي اي حاجه تانيه تولع تمام .
اخذت تبكي و لم تستطيع أن ترد عليه.
زين و هو يحتضنها: والله العظيم لو جبتي سيرة الجواز ده تاني لاولع فيكي .
ليان ببكاء: رهف صعبانه اوي عليا و خايفه على مالك اوي انا والله بحبهم بس نفسي يبقى عندي بيبي شبههم يا زين و افرحك شبههم.
زين : انتي وجودك في حياتي فرحه اساسا اوعي اشوف دموعك تاني و صدقيني مالك هيرجع و احنا كمان قريب اوي هيبقى عندنا بيبي يا ليو .
ليان : أن شاء الله.. زين .
زين : حياة قلبه .
ليان : زين خليك خليك معايا بالله .
زين : انا مش مع حد غيرك يا ليو .
ليان : هتسبني .
زين: مقدرش .
ليان : بحبك .
زين : اقسم باللي خلقني بعشقك .
عند يزن .
ايلين : حبيبي عامل ايه.
يزن : الحمد لله يا روحي انتي عامله ايه.
ايلين : الحمد لله مال صوتك .
يزن : مفيش بس والله تعبت شكل الجوازه دي حد باصص لينا فيها .
ايلين : ليه بس .
يزن : كل ما المعاد يقرب حاجه تحصل اي ده انا تعبت .
ايلين بحزن : كل تأخيره و فيها خير ماتخافش .
يزن : والله مش خايف بس
ايلين : ادعي مالك يرجع بخير بس و كله هيبقى كويس ماتخافش .
يزن : يارب .
و أخذوا يتحدثون وسط تذمر يزن على كل ما يحدث .
عند رفيف.
ياسين : مالك يا رفيف.
رفيف و هى تحتضن لمار بشده: خايفه اوي على مالك يا ياسين ده لسه صغير اوي ده فى عمر لمار .
ياسين و هو يربت على رأسها: أن شاء الله هيرجع يا حبيبتي بس اهدى .
رفيف بدموع : كان ممكن ده يحصل للمار يا ياسين كانت ممكن تتاذي كده .
ياسين و هو يحتضنها: اهدي ماتخافيش مكانش فى حاجه هتحصل و أن شاء الله مالك يرجع يا حبيبي.
رفيف : انا خايفه .
ياسين : من اي يا حبيبتي.
رفيف : خايفه تبعدوا عني انا مليش غيركم .
ياسين و هو يقبل يدها: احنا كلنا جنبك نامي دلوقتى و اهدى كل اللى جاي خير ماتخافيش.
رفيف بدموع و هى تدفن رأسها بصدره: يارب يا ياسين يارب
عند ادهم .
ادهم : مالك يا روڤانا .
روڤانا: مفيش يا ادهم ليه .
ادهم : حاسك عاوزه تتكلمي قولي .
روڤانا: مفيش حاجه بجد كبر دماغك.
ادهم : امممم مش مرتاح .
روڨانا بشرود : ماتخافش .
و بعد مده تحدثت روڤانا .
روڤانا: ادهم .
ادهم : عيونه .
روڤانا: انت ممكن تسبني بسبب اللى حصل معايا قبل كده.
ادهم و هو يقبل يدها: انا مليش دعوه ب اللى حصل قبل كده انا ليا باللي حصل قبلي انا ليا وجودك معايا و بس .
روڤانا: بس انا خايفه .
ادهم و هو يطمئنها : و انا بحبك.
صباحا.
ذهب زين الى عمله و تلقى ما كان يشك به فقرر مجاراتهم على طريقتهم..
يتبع ...
#nada anwar 🖤.
