Reminder: this scenery isn't real and we'll never be, this pov is just in my imagination, all grammar errors are fixed so enjoy.
———
Ward's pov:
Huminto ako sa paglalakad at hinarap ko sya, Ngumiti sya at parang naiinis ako, kanina pa sya sunod Ng sunod sa'kin at Hindi ko mapigilang mairita sakanya, bakit kasi sya sunod Ng sunod?.
"Oh?"
"Wag ka nga, kanina ka pa, stalker kaba?" Tanong ko sakanya at nilapitan ko sya.
Tumawa sya, at sinuklay nya Ang buhok nya gamit ang mga daliri nya, maganda naman sya, baliw lang siguro.
"Sige na, sagutin ko na ako" utos nya.
Napa bugtong hininga ako at nilibutan ko lang sya Ng mata ko, Hindi nya siguro alam ang hindi ano?.
"Don't you know what, No, means?" Inis Kong tanong sakanya.
Tumango sya at tumawa, she's crazy isn't she?.
"Hindi, Hindi talaga ako susuko" sagot nya.
Inikotan ko sya ulit Ng mata ko at huminga ako Ng malalim, ilang beses na kami ganito, ilang beses ko na sinabi sakanya na Hindi pwede, pero Ang tigas talaga ng ulo nitong babaeng ito.
Umiling ako at napansin ko na Nandito Pala kami sa Isang park, evening nadin at Ang kalangitan ay kulay orange at pink narin, Ang Ganda Ng paligid, kami lang Dito at Wala akong nakikitang mga taong nag lalakad, Teka, bakit Nandito kami in the first place?.
"So?"
"I said, no, Angee, how many times do I have to tell you that I have no trace of any feelings for you, pasensya na pero Hindi talaga kita gusto, at my boyfriend narin ako so tantaran mo na ako, please" Nakapikit Kong Sabi sakanya.
"No, At hindi mo talaga alam Ang salitang, Hindi ako titigil?" Tanong nya.
Ang sarap paluin nitong babaeng to, gusto ko syang sabunotan pero Hindi ko kaya, I have grown attached to this girl even if I don't admit it.
"Give me a chance please, Ward, alam ko Wala ka talagang boyfriend, excuse mo lang Yan eh, please give me a chance sa pagliligaw ko Sayo" wika nya at nagkibit balikat.
Oh my god!, Seryoso talaga tong babaeng to!?, Hindi nya talaga ako tantaran ano?.
"Fine, kung Hindi kana mag papakita saakin" Sabi ko at tinignan sya Ng maigi.
Maganda Naman sya, my itsura sya, magaling mag Dala Ng damit, good posture, at mabait, Hindi ko din alam Kong bakit Hindi ko sya gusto, well that's what I think, my heart says the opposite otherwise.
"Yay!!, Thank you!!" Sigaw nya at nag talon talon pa na parang bata, but she's cute Naman.
"Ok, now leave me alone" sabi ko at tumalikod na ako para maglakad papalayo sakanya, thank God she didn't follow me this time.
—
Ilang months nadin ang lumipas at tuloyan na akong naiirita at maiinis sa babaeng Yun, she keeps on sending me flowers in my office at susunduin nya ako palagi sa work place ko, she keeps on calling me, texting me, but other than that it was fine, naiirita lang ako Kasi Ang overprotective nya, Wala Namang kami.
YOU ARE READING
Make It Possible || Wangee Oneshots ||
FanficLanguage: Taglish Inside this book are full of wangee pov's and oneshots that are made originally by me... And some aren't... These pov's aren't real and is just my imagination, please read comfortably and enjoy :))