Red Lights | Hyunchan

4

anyeong✌

yb diye zorbalaniyom hemen yazip yayinlicam

umarim begenirsiniz

iyi okumalar⛓⛓

~~~~

"Gerçekten çok iyiydiniz Bay Hwang. Sizi daha çok görmek isteriz." Hyunjin, bunu belki bininci kez duyduğundan birkaç teşekkür mırıldandı ve saygıyla eğildi. Bir süre de boş konuşmasını dinlemek durumunda kalınca sıkıntıyla etrafına bakındı. Birinin acilen onu bu adamdan, hatta bu ortamdan kurtarması gerekiyordu. 

Tam o an göz göze geldiği Seokjin, aklını okumuş gibi yanlarına adımlamaya başladı. 

"Hey, Bay Choi! Sizi burada görmek ne hoş, gelmeyeceğinizi bildirmenize rağmen." Seokjin, tehlikeli sayılabilecek bir edayla konuşunca ortama aniden düşen gerginlik, Bay Choi olduğunu öğrendiği adamın yüzündeki gülümsemenin silinmesiyle daha da arttı.  Adam birkaç saniye Seokjin'i süzdükten sonra yüzüne Hyunjin'in hayatı boyunca gördüğü en sahte gülümsemelerden birini yerleştirdi. Aynısını Seokjin de yaptığında konuşma cesaretini almış gibi kafasını kaldırdı.

"Evet, Bay Kim. Aslında bu gece için çok daha önemli planlarım vardı. Ancak üzülerek söylemeliyim ki birileri planımı çok hain bir şekilde baltaladı. Umarım bu habersiz ziyaretimi mazur görürsünüz." adamın bu aşırı saygılı tavrı karşısındaki adamın sadece mekan sahibi olmadığını, düşündüğünden daha da önemli biri olduğunu anlamasını sağlarken bahsi geçen baltalama işini Seokjin yapmış gibi hissetmişti. Yine de bunu sesli dile getirme cesareti göstermeden Jin'e döndü.

"Ben gideyim hyung. Biraz dinlensem iyi olacak." aniden gelen samimiyete kendi de şaşırmıştı ancak Jin bunu hiç garipsemeden elini omzuna koydu.

"Daha sonra mutlaka yanıma uğra. Eline oldukça güzel fırsatlar geçmiş olabilir." kulağına söylediği şeylerle heyecanla kafasını salladı ve başka biri daha tebrikle kendisini rehin almasın diye neredeyse koşarak mekandan çıktı. 

~~~~

Sonunda eve gelebildiğinde arkasından pıtı pıtı gelen ev arkadaşı Felix'i umursamadan kendini koltuğa attı. Merak ettiğini biliyordu ama ağzını açacak hali yok gibiydi. Yine de bu saate kadar kendini bekleyen arkadaşına kıyamayıp kafasını kaldırdı.

"Çok yorgunum Lix. Yarın detay vereceğim ama şu anlık herkesi etkilediğimi bilsen yeter." Felix neredeyse ışık hızında ayağa fırladığında yerinde zıplayan Hyunjin, şok içinde arkadaşını izledi.

"İşte bu ya! Biliyordum, siktin attın yine! Kimin arkadaşı ya?" Hyunjin yanındaki yastığı zıplayıp duran sarışına fırlattı ve kafasını tekrar geriye attı. 

"Bağırıp durma. Yorgunum diyorum uyuyacağım." dediğini yaparak koltuğa tam uzandığında üstünde hissettiği ağırlıkla Felix'in örtü örttüğünü anladı. Şu zamana kadarki en kolay uykuya dalışı yaşarken de yüzünde halinden memnun bir ifade vardı.

~~~~

Ertesi sabah okula neredeyse sürüne sürüne gitmemiş gibi bir neşeyle arkadaşlarının yanına oturduğunda, bütün kantinin gözü üzerindeydi. Okulun sosyal medya hesaplarında da gösterisinden kesitler paylaşılmıştı. Hyunjin'in yaptığı her şeyde olduğu gibi bu da yoğun ilgi görürken girişte kendisiyle fotoğraf çekinmek isteyen bile olmuştu. Ya da zaten fotoğraf çekinmek isteyen insanlar nihayet geçerli bir neden bulabilmişlerdi. 

"Helal lan Hyunjin. Şu ekibin gurur kaynağısın yemin ediyorum." Changbin, gururlu bir baba edasıyla arkadaşına bakarken Jisung ve Felix onaylayan mırıltılar çıkardı.