neighbors

🪷.3

୨⎯ "23.06.22" ⎯୧

Felix masanın üzerinden karnelerini almış ve çantasına koymuştu. Krem rengi bir tişört ve siyah kumaş bol bir pantolon giymişti. Şekerimsi parfümünü de sıkıp evden ayrılmıştı. Ayakkabılarını giydikten sonra Jeongin'in evinin kapısını çalmıştı. Yarı uyanık Jeongin yüzüne zor bakıyordu. "Günaydın Jeongin. Bugün karne günü belki unutmuşsundur. Hazırlan ben seni arabada bekliyorum." "Hyung ben üniversiteye gidiyorum.." "Nasıl ya? Sen o kadar büyüdün mü?" "Günaydın canım. Biraz boşuna uyandırdın beni." "Kusura bakma Jeongin. Her neyse çıkmam lazım çocuklarım beni bekler." Felix kulaklığını takmış asansör beklerken omzuna dokunulmasıyla kulaklığını çıkardı. "Yeji?" "Günaydın Felix abi." "Günaydın. Nasılsın?" "Süperim! Yaz tatili geldi çünkü. Sen nasılsın?" "İyiyim ben de. Ama biraz üzgünüm çünkü çocuklarım mezun oluyor." "Çocukların? Evli misin? Yuh ay öyle demek istemedim. Kaç tane? Yeji susman lazım. Özür dilerim." Felix biraz güldü. "Anaokulu öğretmeniyim ben Yeji. Ve evli değilim." Çoktan apartmandan çıkmışlardı. "Babam beni bekliyor. Gitmem lazım." "Görüşmek üzere."

Felix arabasına bindi ve okula sürmeye başladı. Önündeki araba dikkatini çekmişti. Bugün Yeji'nin bindiği arabaydı. Plakasındaki "HWG" yazısı olması bunu kanıtlıyordu. Yoldaki trafik nedeniyle biraz geç kalmıştı. Hyunjin birden arabasından indi ve ileri yürümeye başladı. Felix hâlâ onu görebiliyordu. Hyunjin karşısındaki adamla kavga etmeye başlayınca arabasından hızla indi ve yanlarına gitti. Cüsse olarak şu an onlardan minik kalıyordu. Hyunjin'i kolundan tuttu ve kendine çevirdi. "Bakın yol açıldı hadi arabanıza geçin." Hyunjin sinirle kolunu çekti. "Sen buna karışma." "Farkındaysanız şu an trafiği siz devam ettiriyorsunuz. Okula yetişmem lazım. Lütfen bu çocukça davranışınızı bitirin ve arabanıza geçin. Felix arabasına binip tekrar yola koyulmuşken Hyunjin'in arabası artık tam arkasındaydı. Okulun önünde durup arka koltuktan çantasını aldı ve içeri girdi.

Karneleri dağıtıp fotoğrafları çekildikten sonra elindeki hediyelerle yürümek biraz zordu. Okulun güvenliğinin orada tartışma olduğunu görünce ilerledi. "Bir sorun mu var?" "Bu beyefendi sizi görmek istedi. Fakat okula yabancı alamayız." Hyunjin sinirle konuştu. "Size onu tanıyorum demiştim." "Sorun yok. Kendisini tanıyorum." Hyunjin, Felix'in elindeki birkaç poşeti aldı ve arabaya ilerlediler. "Neden geldiniz buraya?" "Dün ve bugün için özür dilerim. Eğer siz de isterseniz bir kahve içebiliriz." "Açıkçası beni kovan ve kaba davranan biriyle kahve içme fikri biraz tuhaf ama hatanızın farkındasınız. Bu yüzden olur." Felix arabasına bindiğinde Hyunjin hâlâ dışarıda bekliyordu. "Gelmiyor musunuz?" Hyunjin de arabaya binince merkezdeki kafeye sürdü Felix. "Güzel bir tanışma gerçekleşmedi aramızda. Ben Lee Felix. 26 yaşındayım." "Hwang Hyunjin. 28 yaşındayım. Yeji'nin de babasıyım." "Yeji'nin babası olmak için genç değil misiniz?" "Açıkçası olay pek öyle değil." "Anlatmak isterseniz dinlerim. Fakat önce bir şey sormak istiyorum. Hep böyle sinirli misinizdir?" "Açıkçası hayır. Bu aralar biraz gerginim." "O zaman bunları kahve içerken dinlemek isterim." Arabadan ayrılan ikili kafeye ilerlerken, Yeji ve arkadaşları da olacaklardan habersiz aynı kafede oturuyordu.

୨⎯ "23.06.22" ⎯୧
Baktim fic okunuyor salayim dedim taslagi!! Nasilsiniz bu arada🫶🏻🌷