neighbors

🪷.6

୨⎯ "24.06.22" ⎯୧
  "Ben bize içecek bir şeyler getireyim." Felix, Hyunjin'e yanına gelmesini işaret etse de anlamamıştı. "Hyunjin bardağı almaya boyum yetmiyor!" Hyunjin yerinden kalktı ve mutfağa geçti. "Sonunda geldin. Yeji seninle bir şeyler konuşmak istiyor. O yüzden senden ricam kızı geçiştirme ve dinle." "Sen biliyor musun?" "Yorum yok Hyunjin. Hadi al bardağını gel benimle."

  Biraz sessizlikten sonra Yeji elindeki bardağı masaya bıraktı. "Baba sana bir şey anlatmam lazım." "Dinliyorum." "Ben.. ben birinden hoşlanıyorum." Bunu söylerken Yeji kıpkırmızı olmuş, Hyunjin ise ne diyeceğini bilmediği için Felix'e bakıyordu. "Kimmiş o?" "Ryujin.." Hyunjin'in içtiği meyve suyu boğazında kalmıştı. Felix kalkıp sırtına vurunca biraz düzelmişti. "Kızdın mı?" "Hayır... hayır Yeji kızmadım. Bu kızılacak bir şey de değil zaten. Ama beklemiyordum bunu." "Ancak Yeji'nin sorunu burada bitmiyor." "Anlatmak ister misin kızım?" "Benden biraz uzak duruyor.." "Yeji önemli detayları atlıyorsun." Yeji sessizce konuştu. "Babama öpüştüm mü diyeyim." "Oyun oynarlarken aralarında bir şey yaşanmış. Küçük bir öpücük gibi." Hyunjin kendini oturduğu koltuğa atmış, bayılma numarası yapıyordu. "Ben yaşlı bir adamım Yeji bunları duymamam lazım." "Hyunjin!" Felix'in sinirlenmesi Hyunjin'i anında kaldırmıştı. "O günden beri Ryu bana biraz daha uzak." "Belki Ryujin'in de sana karşı hisleri vardır ama senden çekindiği için söyleyemiyordur. Ya da o olaydan sonra biraz rahatsız olmuştur. Bunu konuşmadan bilemeyiz." "Yarın bana kahvaltıya gelin. Ryujin'i de çağır Yeji. Kahvaltıdan sonra da konuşursun istersen." Yeji yan yana oturan "arkadaşlar"ın yanına gitmiş ve ikisine sarılmıştı. "Sen şimdi eve çık Yeji. Ben on dakikaya geliyorum." Yeji babasına göz kırpıp evden ayrılmıştı. "Sana ne kadar teşekkür etsem az kalır Felix. Hayatıma girdiğinden beri bana pek çok katkın oldu." Hyunjin birden Felix'e sarılmıştı. Bunun üzerine Felix de onun saçlarını okşadı.

  Felix kendilerine biraz şarap doldurduktan sonra laf lafı açmıştı ve Hyunjin iki saat daha oturmuştu. Saat sabaha karşıydı artık. "Eve çıkma istersen. Yeji uyumuştur ses duyarsa korkar. Bende kalabilirsin." "Sana yük olmayayım." "Saçmalama Hyunjin. Ben teklif ettim zaten." Felix, Hyunjin'i elinden tutmuş ve koridordaki odaya götürmüştü. "Apartmanın en az odalı evi benimki. İki odayı birleştirip bir tane yaptım. Bu yüzden sadece benim odam var. İçeride yatmanı istemiyorum. İstersen yanımda..." "Sorun değil yatarım." "O zaman sana kıyafet vereyim." Felix yüzündeki sırıtmaya engel olamıyordu. "Kapri mi istersin eşofman mı?" "Şort yok mu?" "Var. Veririm." Felix kıyafetleri verip kapının önünde bekliyordu. "Girebilirsin." Felix kapıyı açtığında tişörtsüz bir Hyunjin görmeyi beklemiyordu. "Tişört olmadı mı?" "Hayır ben sadece yatarken tişört giymeyi sevmem." "Peki o zaman." "İyi geceler Lix." "İyi geceler Hyunjin."
୨⎯ "24.06.22" ⎯୧

Birazcik ara veriyorum buraya. Umuyorum ki o zaman kadar 100-150 okuma olur💗😋