neighbors

🪷.15

୨⎯ "21.07.22" ⎯୧

saat: 03:17

Yeji telefonunu açtı ve "Babis💖" yazısını tıkladı.
Neredeyse hiç beklemeden telefonu açılmıştı.

"Efendim Yeji? Bir sorun mu var?"
"Baba... beni almaya gelir misin?"
"Neredesin canım?"
"Sahildeki dondurmacıdayız."

Karşıdan ses gelmiyordu.
"Alo? Baba?"

Şarjı bitmişti ve 'babası' ona sesleniyordu.

"Yeji hadi canım."
Yeji ağlamak üzereydi. Hızlıca tuvaletten çıktı ve arabaya ilerledi.

"Bir şey mi oldu?"
"Hayır sadece karnım ağrıyor."
"İlacın var mı?"
"Bu öyle bir ağrı değil."
"Ha anladım."

Sadece bunu söylemişti 'babası'. Yeji tekrardan Hyunjin'i düşündü. Hyunjin onun regl olacağı zamanları bile biliyordu artık. Ve her regl olduğunda sevdiği için ona kurabiye yapardı. Her ne kadar "fazla pişmiş" de olsalar Yeji onları yerdi. Fakat şimdi bu adam bu konunun hakkında konuşmanın bile yanlış olacağını düşünüyordu muhtemelen.

Hyunjin kızıyla olan konuşmasının birden kesilmesi üzerine endişelenmişti. Evden çıkacakken Felix'in uyanmasıyla durdu.
"Nereye?"
"Yeji aradı. Dondurmacıdaymış. Sonra birden ses kesildi."
"Şarjı bitmiş olabilir. Hem bu saatte dondurmacı kapalı oluyor. Çoktan eve geçmişlerdir."
"Haklısın. Fakat evine gidebilir miyiz?"
"Kızın orada iyi değil. Seni aradı. Tabii ki gidebilirsin."
"Felix"
"Efendim?"
"O adam beni tanıyor bu yüzden evine almaz."
"Ben ne güne varım?"

Hyunjin bunu duyunca rahatladı.
"Teşekkür ederim."
"Rica ederim. Hadi gel gidelim artık."

Hyunjin otoparktaki motorunu çıkardı.
"Motorun mu vardı?"
"Arabayla gitmek yavaş olur."
"Yine de uçmana izin vermeyeceğimi bil sayın Hwang."
"Emredersiniz bay Hwang."

Felix duyduğu söz karşısında durmuştu.
"Bay Hwang?"
"Beğenemedin mi?"
"Bayıldım."

Felix, Hyunjin'in yanağına minik bir öpücük kondurduktan sonra motora ilerlemişti.

——
Adresin önüne geldiklerinde Hyunjin bir saniye bile kaybetmek istemediğinden anına motordan inmişti.

"Güzel sürüyormuşsun."
"Öyle mi?"
Hyunjin bu lafı biraz farklı bir yere çekmişti. Felix de sert olmayan bir şekilde omzuna vurdu.
"Buraya Yeji'yi almaya geldik canım. Başka zaman hünerlerini gösterirsin."

Binaya girdikleri zaman Hyunjin gergin olduğu için Felix'in ellerini sıkı sıkı tutuyordu.

Asansöre binen ikili üçüncü kata geldiklerinde "15" nolu kapının önünde durdular.

"Hazır mısın?"
"Evet."

Felix kapıyı çaldı. Şanslarına kapıyı açan Yeji'ydi.
"Baba!"
Sıkıca karşısında duran babasına sarıldı.
"Hadi toparlan seni almaya geldik."
"İçeri geçebilirsiniz. Sigara içmek için parka gitti."
"Ne sorumsuz." dedi Felix sessizce.

Yeji eşyalarını aldıktan sonra evden ayrıldılar. Fakat bu sefer işler pek umdukları gibi olmadı. Binadan ayrılacakları sırada karşılarında Woo'yu görmeyi beklemiyorlardı.
"Noluyor burada?"
Yeji korkuyla Felix'in arkasına geçmişti.
"Kızımı almaya geldim. Artık ne yaptıysan beni aradı."
"Ona yanlış bir şey yapmadım."
"İlla dövmen veya hakaret etmen mi gerekiyor hayvan herif. Bir lafın bile rahatsız etmiş olsa yeter."

Woo, Felix'in arkasındaki Yeji'yi kolundan tutup kendini çekeceği sırada Hyunjin'in yumruk atmasıyla yere düşmüştü.

Felix de bu sırada hızla Yeji'yi oradan uzaklaştırmıştı.
"Beni burada bekle güzelim geleceğim."

Felix koşarak sevgilisinin(?) yanına gitti.
"Hyunjin lütfen! Benim için dur."

Bunun üzerine Hyunjin geri çekildi.
"Sakın bir daha kızıma yaklaşma. Şimdi mi geldi aklına? Korkağın tekisin. Onu bırakıp gittin. Ne yüzle babayım diyorsun ki sen?"
"Hyunjin lütfen gidelim."

Hyunjin, Felix'in elini tutarak Yeji'nin yanına gitti ve ona sarıldı.
"Geçti birtanem baban yanında. Hep burdaydım ve hep burda olacağım. Tamam mı?"
"Teşekkür ederim."

.
.
.
.

ay yarin mesgulum bu yuzden 480 kelimelik bolum yazdim
byeee