neighbors

🪷.34-f-

୨⎯ "12.09.22" ⎯୧

Knock knock~

Kapının çalınmasıyla Felix elindeki dergiyi koltuğuna bıraktı ve kapıya ilerledi. "Hyunjin gelmiştir." diye düşünerek kapıyı açtı.

Ancak karşısındaki Yeji'ydi.

"Yeji?"

"Felix abi? Gelebilir miyim?"

Felix şaşkınlığın verdiği etkiyle on saniye Yeji'nin yüzüne baktı.

"Tabii geç."

Yeji kollarını kendine sararak içerideki koltuğa oturdu.

Felix de karşısına oturunca aklındaki görünmez bulutları sildi.

"Özür dilerim. Çok ayıp ettim. Çocukluk ettim. Babam bu zamana kadar hep benimle ilgilendi. Ben istemesem de alışmıştım. Sen hayatına girince doğal olarak ilgisi yarıya bölündü. Başta hoşuma gitse de zamanla o hissi özledim. Babama bunu anlatacağım zaman da Ryu'nun ölümü üstüne geldi ve ben hata ederek size patladım. Çok özür dilerim. Affeder misin bilmiyorum ama bu hisler çok canımı sıkmaya başladı. İçimde tutmak istemiyorum artık."

Felix yerinden kalkıp Yeji'ye sarıldı.

"Sorun değil fıstık. Herkes hata yapar. Ve sen bunu kabul edip özür diledin. Seninle gurur duyuyorum."

Felix geri çekildi.

"Aslında ben de bir konu hakkında seninle konuşmak istiyorum."

"Tabii?"

"Babana evlilik teklifi etmek istiyorum. Biliyorum burada bu yok ama en azından kendi aramızda bir etkinlik düzenleriz diye düşündüm. Sence nasıl olmalı?"

"Bu çok hoş~ Bence sahilde olabilir. Sen babama evlilik teklifi edersin akşam. Bir iki gün sonra da aynı yerde aramızda eğlence yaparız."

"Bu çok güzel! Teşekkür ederim."

"Rica ederim. Ben kalksam iyi olur. Okullar açılacak diye babam erken yatırıyor. İyi geceler!"

"İyi geceler."

- Ertesi gün

Felix sabah erkenden kalkmış ve günlük rutinini iki katı olarak yapmaya başlamıştı. Duşunu aldıktan sonra yüzüne bakım yapmış, kıyafetlerini hazırlamış ve şimdi saçını yapıyordu. Sarı saçlarının arasına minik örgüler kondurmuş, sprey boyayla onları gri yapmıştı. Saçı bitince gözlerinin altına birer taş yapıştırmış ve hafif tonlamalarla gözlerini belirgin hale getirmişti.

Kıyafetlerini de giyip onu bekleyen Hyunjin'i almak için yukarı çıktı.

Kapıyı çaldığı gibi açan sevgilisi onu süzüp bir ıslık çalmıştı.

"Bu ne güzellik hayatım."

"Bugüne özel denedim bir şeyler."

"Hala söylemedin ne olduğunu."

"Sürpriz nedir bilir misin Hyun? Onu yapıyorum işte."

"Aman be anca üz sevgilini."

Felix dayanamayıp Hyunjin'in dudağına bir öpücük kondurdu.

"Sus biraz sevgilim. Tadını çıkar."

Arabaya binmektense yürümeyi tercih ettiler. Akşama doğru olmasından dolayı güneş batmaya başlarken gökte turuncu, pembe ve sarının oluşturduğu hoş bir görüntü vardı. Sahilin sakin kısmına ilerleyen çift biraz ilerledikten sonra durdu.

"Hyunjin, arkanı döner misin?"

Hyunjin anlamasa da istenileni yaptı.

Felix de cebindeki beyaz kutuyu çıkardı.

"Dönebilirsin."

Hyunjin dönünce elindeki kutunun kapağını açtı. İçindeki gümüş renginde olan alyans Hyunjin'i bekliyordu.

"Hyunjin, benim güzel sevgilim, hayatımı kolay hale getiren insan. Benimle evlenir misin?"

Hyunjin kendini tutamış ağlarken "evet" diyebilmeyi başarmıştı. Felix yüzüğü Hyunjin'in parmağına taktıktan sonra dudaklarına yaklaştı. Acele etmeden yavaşça öpüşen çift, aşklarını tüm göğe kanıtlamıştı...

୨⎯ "12.09.22" ⎯୧

••••••••••••••

bitti...
yaklasik uc aydir bu fici yaziyorum ve gercekten cok icime sindi. okuyan ve destek verenlere tesekkurler. baska ficlerde hyunlix'le gorusmek uzere
hoscakalin!