6 PAT

0.4

Kırk yılın başı biraz sosyal olayım dedim onda da düştüm. Ne güzel şansım var değil mi? Dirseğime bakmadan soyulduğunu anlamam zor değildi. Etrafta telefonumu arıyordum ama yok.

''İyi misin?'' dedi beni düşüren herif. Yüzüne bile bakma gereği duymadan, yerde telefonumu arıyordum.

''Yarım saattir orada duruyordum ve senin öküz gibi açtığın kapıdan dolayı yere düştüm. Sence iyi miyim?'' dedim.

''Bu kadar mızmızlanman saçma. Alt tarafı yere düştün.'' diye konuştu.

Doğru ya, alt tarafı yere düştüm! Umarım kanalizasyona düşer ve bokların arasında boğulursun! Yüzüne baktım ve evet, beni düşüren fazla karizmatik biri olduğunu öğrendim.

''Kırk yılın başı dışarı çıkıyorum ve onda da senin yüzünden yere düşüyorum. Beni fark etsen ve şu kapıyı biraz daha yavaş açsan olmaz mıydı?'' Tanrım, neden bu kulun bu kadar bahtsız?

''Tamam bak ne diyeceğim. Özür dilerim. Tamam mı, sorun çözüldü mü?''

Telefonumun sesini duyunca, çimenlerin arasında olduğunu gördüm. Ceyda arıyordu. Sikerler, parti falan artık umurumda değil.

Telefonu alıp kalktım ve sokağa doğru yürümeye başladım.

''Partiye gelmemiş miydin?'' Karizmatik çocuğun arkamdan bağırması, umursadığım son şey bile değildi.

İnanın nereye yürüdüğümü hiç bilmiyorum. Tek bildiğim şey, yakınlarda mağaza ve kafelerin bulunduğu bir cadde olduğu. Caddeye çıktığımda Ceyda beni yine aradı. Ona haber vermem gerekiyor.

''Alo.'' dedim.

''Neredesin? Seni kaç defa aradım ama açmadın.'' dedi.

İşte bu soruya bir yalan bulmam gerekiyor. Ders yapıyorum desem bir daha benimle buluşmak istemez, hastayım desem inanmaz...

''Amcam geldi bir anda. Babamla ilgili konuşmak istiyormuş.'' diye konuştum.

''Siktir et o zaman partiyi. O adamla konuşman şu an en önemli şey.'' Lütfen vicdan azabı çekmeyeyim.

''Sonra görüşürüz.''

''Görüşürüz canım.''

İşte bu kadardı. Kime hangi yalanı söyleyeceğimi gayet iyi bilirim. Şu an eve gidemem. Gidersem niye bu kadar erken geldiğimi soracaktı annem ve hiç uğraşamam.

  En azından bir saat geçsin öyle giderim. Yolun tam ortasında süs havuzu vardı. Orada bir saat oturmam sorun olmaz.

Havuzun kenarına oturdum ama hiç rahat değilim.

''Hilal?''

Sesin geldiği tarafa baktığımda, biraz uzağımda motorsikleti ile duran, Hamza denilen çocuğu gördüm.

Gerçekten şansımı sikeyim. Ayağa kalkıp yanına ilerledim.

''Senin partide olman gerekmiyor muydu?'' dedi.

'' Evet ama vazgeçtim. Sen bunu nereden biliyorsun?'' dedim.

Beyaz dişlerini gösterip gülümsemesi aşırı hoşuma gitti. Tabii ya, bu beni gördüğünü Ceyda'ya söyleyecek ve Ceyda benim sıkıcı olduğumu düşünecek. Aman ne hoş!

''Ceyda seni bizimle tanıştırmak istediğini ve partiye çağırdığını söyledi. Belli ki, sen diğerleri ile tanışmak istemiyorsun.'' diye konuştu.

''Aslına bakarsan istiyorum ama biraz kötü bir gün geçiriyorum.'' Bu çocuğa neden açıklama yaptıysam.

''Seninle tanıştığım zaman, içine kapanik bir insan olduğunu düşünmüştüm ve yanılmadım gibi hissediyorum. Demek istediğim şey, dünü ve yarını düşünürsen sürekli üzülürsün. Partiye gidiyorum. İstersen beraber gidebiliriz?''

''Ceyda'ya çoktan yalan söyledim. Eğer gelirsem, yalan söylediğimi anlar ve benimle konuşmak istemez.''

Biraz daha erken gelsen olmazdı değil mi kurt bakışlı? Gerçekten bugün beni hayat fazla zorluyordu. Kaskını bana attı ve son anda tuttum. Bu hareketinden dolayı şaşırdım.

''Bahanenin arkasına saklanma, sen bir yolunu bulursun.''

Madem kırık yılın başı dedik tadını çıkaralım bari. Ellerimi nereye koyacağımı bilemediğimden, omuzuna koydum. Güldüğünü hareket eden omuzlarından anladım.

Hızdan dolayı, açıkta kalan saçlarımın uçuşmasından kardeşim aklıma geldi. Tatildeyken o bisiklet sürüyordu ve ben de arkasında oturuyordum.

Bisiklet sürmeyi bilmiyordum. Çünkü hep korkuyordum. Bu yüzden, ne zaman sürse beni de çağırırdı.

Biraz önce yürüdüğüm sokaktan, motorla geçince yaklaştığımızı anladım.

Kaskı çıkarıp ona uzattım. Saçımın kabaran yerlerini düzeltti. Evet, o düzeltti.

Yanaklarımın kızardığını görmemesi için geri çekildim ve hapşırmış gibi yaptım. İyi oynuyorsun be kızım. Yarım saattir beklediğim kapıyı, Hamza'nın 2 kere tıklatması ile açıldı. Herkes tamamen oynuyordu.

''Hamza sen öndan gitsen olur mu?'' dedim.

Kafasını sallayıp uzaklaştı. Bahçe renkli ışıklar ve yüksek sesle doluydu. O dizilerdeki ortam tam olarak burada.

Kolumu yıkamak için eve girdim. Evin içi dışarıya aratmıyordu. Burada daha çok içen ve kafası güzel insanlar vardı. Lavaboya girdiğimde yerdeki prezervatif karşılamıştı beni.

Kolumu yıkarken bir anda Ceyda'yı görünce, bugünün kesinlikle bana oynadığını anladım.

''Hilal?'' şaşırmış bir şekilde konuştu.

''Selam.'' diyebildim sadece.

Yanıma gelip bana sımsıkı sarıldı. Bana suçlu bir mahkum gibi davranmasını beklerken, kesinlikle bu tepkiyi beklemiyordum.

''Gelmeyeceğini sanıyordum.''

''Amcamı, anneme postaladım ve buraya geldim.''

''İşte benim küçük çılgın kızım. Ne yapıyorsun burada?''

''Gelirken yere düştüm. Kolumu fena sürttüm. Kanamasın diye su tutuyorum.'' İyi gidiyorsun kızım Hilal. Kolumu tutup baktı ve dolaptan sargı bezini çıkardı. Söylediğim yalanlardan sonra böyle ilgi görmek kendimi bir şerefsiz gibi hissettirdi.

''Bu sargı şimdilik bizi idare eder. Madem geldin, seni diğerleri ile tanıştırabilirim. Eminim seni tanıdıklarına çok memnun olacaklar.''

Umarım Hamza iyi rol yapabiliyordur. Hızlı adımlarla bahçeye ilerledik ve beni sürükler gibi bir çardağı getirdi.

Hadi be! Günümün amına koyan herif!

''Yine mi sen!'' dedim.

Beni görünce, gri gözlerinin üstündeki kaşları çatık hale geldi. Sanki ben senden çok memnunum öküz!

''Bu kızla tanıştığım için mi memnun olacağım Ceyda?'' dedi.

''Yere düşürdüğün yetmiyormuş gibi bir de kabalık yapıyorsun!'' diye sert bir şekilde konuştum.

Hem kör hem de kaba! Ceyda aramıza girip bizi birbirimizden uzaklaştırdı. '' Siz nereden tanışıyorsunuz?''

''Bu öküz herif, kör olduğu için beni yere düşürdü ve günümün içine etti!''

Kendimi tiyatroda bir palyaço gibi hissediyorum.

Merhaba, Benim Ol adlı kitabım ile ilgili bir video paylaştım. İnstagram hesabımda(sinarya00) bulabilirsiniz. Yıldıza basmayı unutmayın milleeet!

5. Bölüm yükleniyor...