cemetery/kagehina

2

   Onu eve getirdiğimde saat 23.00'ı geçiyordu. Koltuğa yatırdım ve hava çok soğuk olduğu için sadece kabanını çıkartıp üzerine kendi yorganımı örttüm. Sonra kitabımı alıp balkona çıktım ve sigara yaktım. Sabaha kadar bir paketi geçmeyeceğime dair kendime söz verdim.

   50-60 sayfadan sonra hafifçe üşümeye başladım. Balkon cam olmasına ve ısıtıcıya rağmen hem de.
Kalkıp kahve hazırlamak iyi bir fikir gibi geldi.
Mutfağın salona açılan bir penceresi olduğu için ses yapmamaya dikkat ettim. Kahveyi hazırladıktan sonra tekrar salıncağıma kuruldum. Gözlük başımı ağrıttığı için kitap okumaya ara verdim bir müddet sonra. Saat 02.00'a gelmek üzereydi. İşle ilgili bir kaç evrakla ilgilenebileceğimi düşündüm.

    Odamdan dosyaları alıp tekrar yerime kuruldum. En azından o uyanana kadar oyalanabilirdim. Hemen uyanmasını umarak işe koyuldum.

                 ........

     Saat 06.30'a geliyordu sanırım. Hava çok yavaş aydınlanıyordu, hala karanlık sayılırdı. Bir süre sonra balkon camının ardında bir hareketlilik sezdim. Koltuğa baktım, uyanmıştı. Paniklemiş gözükmüyordu ya da baş ağrısından buna fırsat bulamıyordu. Ayaklandım ve yanına gittim. Beni görünce panikledi.

    "Hey dur- kimsin?"
   "Sakin ol öncelikle. Ben Kageyama, seni dün mezarlıkta sızmak üzere görünce endişelenip arabaya aldım ama uyanmadın ayrıca telefonun yoktu birine de ulaşamadım-"

    "Oh... Tamam anladım sağ ol." Sakinleşmiş görünüyordu. Bu kadar çabuk mu güvenmişti? Neyse diye düşündüm. "Sigaran var mı?" Diye sordu. "Önce adını söyle." Sırıttı. "Hinata Shoyo ben. Memnun oldum."

     "Ben de... Ve evet sigaram var, balkona gelsene."
"Hay hayy..." Dedi ve koltuktan kalktı. Birlikte balkona çıktık.

     "Osamu Dazai seviyorsun sanırım?" Dedi sehpada duran iki tane kitabı gösterirken. "Ehh sayılır." Dedim sigarasını yakaren. Güzel bir yüze ve orantılı bir vücuda sahipti. Çökmüş görünüyordu. Hikayesini anlatmasını istiyordum aksine insanları dinlemeyi sevmeyen bir tip olmama rağmen.

    "Ne bakıyorsun yüzüme?" Dedi. "Dalmışım."
"Öyle olsun bakalım." Aslında onda ve sözlerinde beni rahatsız eden bir şey vardı ya da aksine beni içine çektiği için rahatsız olmuştum. Kafam karışmıştı. Ona çok ısınamadım çünkü onu çözemedim.

     "Bak... Sarhoşken her ne söylediysem unut, benim hakkımda bir şey bilmeme gerek yok."

⊂(◉‿◉)つ