~TUANA'DAN~
Berk ve Alp ne yaptı çok merak ediyordum. Okul bittiği gibi eve gitmiştim. Kumsal evde yoktu, bana mesaj da atmamıştı. O asla önemli bir şey olmadıkça dışarı çıkmazdı. Onun adına korkmaya başlamıştım. Rehberime girip Kumsal'ı aradım... Aradım ama açmadı.
~KUMSAL'DAN~
Alp ve Berk'le süren atışmalardan sonra onları uğurladım. Yarım saat sonra Kaan aradı. Ne kadar açmak istemesem de sövmek için açtım.
Kaan: Kumsal çabuk bana gelmen gerekiyor Alp ile tartışırken bıçaklandı. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Kumsal: Allah belanı versin polisi arasana. Geliyorum konum at !
Kaan: Tamam gel hemen.
Whatsapp'tan 1 yeni mesaj.
+90 ??? ??? ?? ?? Kişisinden bir yeni mesaj
Allah'ın belası konum attığı gibi evden çıktım neden beni aradığı ya da eve çağırdığı hakkında en küçük bir fikrim yoktu. Ama konu Alp'ti. Attığı konuma gelmiştim. Zili çaldım, Kaan kapıyı açtığı gibi eve girip telaşla Alp'i aramaya başladım. Salona girdiğinde karanlık basit bir oda beni karşıladı. Kaan'ın beni belimden tutup kendine çekmesiyle kendime geldim.
Kaan: Güzel olduğun kadar gerizekâlısında. Alp ile tartıştığım falan yok ama bu geceyi duyduktan sonra, belki tartışırız.
Kumsal: Ne gecesi ya eve gideceğim ben.
Kaan: Ben isteyince.
Kumsal: Seni bekleyemem, bırak beni. Pişman olacağın hareketlerde bulunma.
Kaan: Olmam ben merak etme. Sen baya korkmuş gözüküyorsun. İnat etme işte otur dibime sarhoş olana kadar içelim.
Kaan her nefes alışımda bana daha çok yaklaşıyordu. Dediği gibi korkmuştum. Burdan hemen gidip Alp' in kucağında ağlamak istiyordum. En sonunda Kaan'ın baskısına dayanamayıp masadaki meyve tabağının içinde keskin bıçağı elime aldıp Kaan doğru tuttum.
Kumsal: Benden ve sevdiğim insanlardan uzak dur. Şimdi eve gideceğim bu olay ikimizin arasında kalacak.
Kaan: Kumsal hadi ama gerçekten meyve bıçağıyla mı beni korkutmaya çalışıyorsun. Ver şunu da biraz eğlenelim.
Bıçağı benden almaya çalışıyordu bende vermemekte inatçıydım. Kargaşanın içinde bıçak Kaan' a saplanmıştı. Bir Kaan' a bir ellerime baktım. Ellerim kan içindeydi. Kaan ise yerde kıvranıyordu. O anki korkuyla. Ambulansı aramak yerine rehberime girip Alp'i aradım.
Alp: Alo Kumsal.
Kumsal: Alo
Alp: İyi misin sesin boğuk geliyor.
Kumsal: Hayır hiç iyi değilim, Kaan beni evine çağırdı, tartışırken bıçak saplandı. Yerde yatıyor, ne yapacağımı bilemedim. Yalvarırım hemen gel çok korkuyorum elim ayağım birbirine dolaştı.
Alp: Tamam, ağlama sakin olmaya çalış. Geleceğim hemen bana konum at ve sakın ambulansı arama ölmüş olabilir.
Kumsal: Ölmez dimi Alp... Alp..
Hemen konumu attım 3 dakika sonra Berk' le geldiler. Kapıyı açtığımda, Alp telaşla bana sarıldı.
Alp: Tamam güzelim ağlama hallediceğiz şimdi. Berk baksana yaşıyor mu ?
Berk, yerde bilinci kapalı yatan Kaan' ın yanına geldi, bileğinden nabzını kontrol etti.
Berk: Yaşıyor, ne yapıcaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAKİ IŞIK
Novela Juvenil''Beş yaşında mahalle maçı yaparken, birbirimizi böyle seveceğimizi hiç düşünmemiştim.'' Kumsal, mantığıyla hareket eden depresif genç kız. Alp, Kumsal'ın bebeklik arkadaşı duygularıyla hareket eden bir delikanlı. Hep birbirlerinin yanında olan iki...
