☘️ 18 Chapter ☘️

329 75 8
                                    

       

       "සිහියක් නැතුව උන්න ඔයාව මගේ දෝතට අරන් මන් කොයි තරම් නම් ඇඩුවද කියලා මන් දන්නෙ නැ යීබෝ.. ඒ තමා මගෙ ජීවිතේ මන්  අසරනම උනු දවස.. හැම කෙනෙක්ම එතන වෙනදේ ගැන කලබල වෙනකොට මගෙ මුළු හිතම කලබල උනේ ඔයා ගාව. "

"දන්නවද මන් මෙ අත් දෙකට ඔයාව උස්සලා ගත්තාම මට දැනුන දේ? ඔයාගෙ පන නැති අත් පා වාරු නැතුව ඔහේ එල්ලෙනකොට අනිත් හැම කෙනෙක්ගෙම කෑගැසීම් වගෙම ලුසිගෙ පපාගෙ තර්ජන මැද්දෙ මන් ඔයාව උස්සන් ආවෙ පිස්සෙක් වගෙ යීබෝ. ඒ හැගීම ඔයා දන්නෙ නැ..."

"එතනින් එහා..."

"සමහර දේවල් ගස්සන්න ලෑස්ති වෙනකොට අපි ඒ දේවල්වලට පරක්කු වැඩි වෙනකොට කරන්න තියන එකම දේ බලන් ඉන්න එක.. "

"එද සුදු ඇදක් උඩ හිටපු ඔයා ආයෙම නැගිට්ටෙ සතියකට පස්සෙ වෙනකොට මන් සතුටු උනාවත් ඒ සතුට එක තප්පරයක්වත් තිබුනෙ නැ යීබෝ.. ඔය ගිහින් තිබුනා.. "

"ඔයා ඔයගෙ බනීව දාලා තනියම ලෝකෙක ඉන්න පුරුදු වෙලා තිබුනා .. ඔයා ඔයාවම අමතක වෙන තරම් මට ආදරේ කරලා තිබුනා.. මනස උමතු වෙනකන්ම ඔයා මට ආදරේ කරලා තිබුනා වෙනකොට මන් ඔයාට දුන්න ගින්දරටම ඔයාට සිහියක් නැතුව තිබුනා.. මානසික වෛද්‍යවරයෙක් විදිහට මගේ පලවෙනි රෝගියා උනෙ ඔයා එ ඔයා යිබෝ..."

"ඇයි එහෙම කරේ?"

                             ❤😉

Waiting For Forever  ( One Shot )Onde histórias criam vida. Descubra agora