Una sa lahat ang paghingi po ng inyong lingkod sa lahat ng sumusubaybay at sumusuporta sa Pangalawang Glorya ng aking paumanhin kung masyado pong naging matagal ang inyong pinaghintay upang muling matunghayan ang kasunod na kaganapan sa akiing kwento. Paesnsya na po kung masyadong nadelay ang aking pag-aupdate.
Honestly, these past weeks I was into loss of interest and even my eagerness to continue writing dahil sa isang pangyayaring lubhang nakaapekto sa akin to the point of questioning my own writings in terms of its emotional contents, and as a writer. Hindi naging ganoon kadali sa akin ang pagtanggap dahil siguro nasanay na ako na laging magaganda at positibo ang aking nakukuhang mga reaksyon mula sa inyo na aking mambabasa, kaya naman nang may isang sumalungat sa aking nakasanayan hindi ako naging handa sa pagharap dito lalo at naging kampulan nito ay ang paghahambing ng aking gawa sa gawa ng aking mahal na kaibigan sa panulat. Bagamat alam ko na hindi intensyon ng taong iyon na magiging negatibo ang aking pagtanggap sa inaakala niyang positibong komento na kanyang ibinahagi.
Ganunpaman, kahit na natibag niyon ang pader ng aking gigil at enthusiasm para patuloy na ibahagi sa inyo ang aking kwento, isa pa ring pasasalamat ang nais ko iparating sa taong iyon dahil may natutuhan din naman ako sa insidenteng iyon
In my days of hibernation, hindi naging maramot ang mga tao sa paligid ko na bigyan ako ng mga encouagements upang muling buhayin ang ningas ng apoy sa aking puso para muling paganahin ang pluma na sumusulat ng bawat kabanata ng aking kwento. And even some of my readers here na tinuturing kong mga kaibigan ko na buong pusong nagbibigay ng kanilang suporta at boost para muli kong ituloy ang aking pagsusulat. Maraming salamat sa walang sawang pagbibigay ng lakas ng loob sa akin para muli akong magsulat at tapusin ang aking obra.
And to my Kentot, na laging nakagabay sa bawat kaganapan sa aking buhay ...si Ken ang muling nagbigay sa akin ng isang ganap na pagsang ayon upang ituloy ko pa rin ang pagbabahagi ng aming kwento. He gave me the sign I was asking from him if he still wants me to continue writing our story. At sa kanyang pagsang ayon, naramdaman kong muli ang sigla dahil i know my Kentot will just be here to guide me and take care of me. At alam ko ring hindi na niya muling hahayaang makaramdam ako ng agam agam dahil tulad ng aking si hubs na buong pagmamahal na umuunawa at sumusuporta sa aking layon na magbigay na isang makabuluhang inspirasyon sa bawat tao para patuloy na maniwala at manangan sa tunay na kapangyarihan ng pag-ibig.
Hgit sa lahat, I owe everything that my story has been receiving right now, the good reviews, the positive complimentaries, the invitations coming from other media networks , etc. - TO ALL OF YOU, MY READERS. IF NOT FOR THE CONTINUOUS SUPPORTS THAT YOU GUYS HAVE BEEN GIVING TO MY STORY, PANGALAWANG GLORYA, IT WILL NOT BE RECOGNIZED AND BE KNOWN. THANK YOU VERY VERY VERY MUCH TO ALL OF YOU !
I guess, I am bound to return to you guys the efforts you have given to my story by allowing all of you to experience once again the journey of kentot and jaylog, as they fought and stood firm for their love for each other... SO LET MY STORY CONTINUE....
GOD BLESS EVERYONE....
AGAIN, ANG AKING TAOS PUSONG PASASALAMAT SA PAGTANKILIK AT PAGBABASA NG AKING KWENTO MGA KAIBIGAN......
A R J A Y K E N T O T
BINABASA MO ANG
PANGALAWANG GLORYA (Love Beyond Infinity) / (manxman)
RomanceSi Arman Jaymes gwapo, matangkad, may nakakabighaning katawan, maraming kababaihan ang nahuhumaling, isang college student at kaschoolmate,dorm mate at best friend ni Kenneth Anthony. Nang dahil sa isang trip bunga ng kanilang kalasingan at pagkain...
