PANGALAWANG GLORYA (Love Beyond Infinity) / (manxman)

Chapter 14 - CAUGHT IN THE ACT

Hindi naging ganoon kadali para sa aming apat na magkakaibigan ang mag-adjust sa bagong routine sa aming mga buhay. Lalo na kami ni Ken dahil sa loob ng tatlong taon ay magkasama kami at magkatabing natutulog sa iisang kama kaya naman nasanay na ako na kayakap ko siyang matutulog sa gabi at ang kanyang gwapong mukha na may kasamang matatamis na ngiti ang masisilayan ko sa aking paggising sa umaga kalakip ng kanyang pagbati ng isang magandang araw sabay halik sa aking mga labi.

Amputeks!. Namimiss ko yun mga pards. Ikaw man ang lumugar sa sitwasyon ko, you would still feel the same as I do, right? Isali mo pa sina Marc ar Enzo na talaga namang hindi masusukat ang ibinigay na pakikisama at wagas na pakikipagkaibigan sa akin habang magkakasama kaming nakatira sa condo. Kaya naman hindi kaagad nagsink in sa utak ko na we already left our condo and went home. Bakit kanyo?  May mga incidents wherein I still go to the condo after my class sa pag-aakalang doon pa rin kami nakartira. Matatauhan na lang ako pag binati ako ng guard ng condo o ng building personnel na nasa reception kung sino ang dadalawin ko doon.

Tawa ng tawa si Marc one tme we decided to meet and hang out in our favorite resto dahil kinuwento ko sa kanila yung incident na yun. Pero wag ka, hindi lang naman ako ang gumawa nun, even Enzo and Ken. Kinuwento rin nila na minsan nga raw unaware sila na they're driving their way back to our condo after office hour at bigla na lang daw sila matatauhan na hindi na nga raw pala kami nakatira sa condo ngayon kapag malapit na sa lugar namin dati.

No regrets naman kaming apat kahit ganoon ang nangyari dahil naging malaking tulong iyon para madaling makarecover si Ken from his depression dahil natutukan siyang mabuti nina Tita Lian at Kuya Kurt sa kanyang theraphy. Of course, as Ken's best friends and my other role as his partner, we also did our part for Ken to recover fast from depression. Hindi man kami nagkakasama ng weekdays dahil busy sa work ang dalawa and Ken took a leave for a meantime at madalas nasa bahay lang siya nila, at ako kailangan magfocus sa studies dahil gagraduate na ako in a month or two kaya tinatapos ko na lahat ng mga kailangan ko isubmit, we promised na yung weekends ay sadyang nakalaan para sa aming apat. At madalas we spent it sa bahay nina Ken para maalalayan siya and to help him boost his morale to fight over his self-depression. Kung hindi kina Ken, we spent it over either in our house or Marc's or Enzo's places. Kaya naman wala pa halos one month ay nanumbalik na uli sa kanyang sarili si Ken na may kumpiyansa at tiwala. Sabi nga niya nung nag-open up siya sa aming tatlo nina Enzo at Marc na tinanggap na niya ng maluwag sa puso niya ang pagkawala ng dad niya and that finally he let go Tito Aris in peace. Bagong Ken na raw siya after noon, isang matapang at matatag na Ken. We were happy for him lalo na ako kasi tinupad niya yung promise niya sa akin na lalabanan niya ang depression as long as I stay for him and with him with our love for each other as his stronghold. 

********************

I was busy packing up my things dahil kakatapos lang ng last subject ko that Friday late afternoon when my cellphone buzzed me with my message alert tone.  I pulled it out of my jean's pocket to check from whom was the text message came from.

"Done with your last class Jaylog ko? " -  that was what Ken's message to me that I quickly texted him back for reply

( EXCHANGE OF TEXT MESSAGES)

' Yup!. Just packing up my things then off to go.  Y  Kentot ko? ' my replied

(my message alert tone )

'Hurry up bebe ko.  Im hir at d parking lot waiting for u!  :) ' - Ken's message

'K,  baby ko. Plabas na ko ng rum. W8 lang Kentot...  :)" my reply

'Awryt... Mwah! ' - text uli ni Ken.

Hindi ko na nireplayan ang huling text ni Ken.  Instead,  I got up from my seat, took my bag and walked my way out of our classroom while waving and saying goodbyes to my other classmates who were still inside the room busy chit-chatting among themselves.