Bölüm 2

1K 60 32
                                    

Ertesi gün erkenden sınıfa gelir Hürkan. Ders saati gelene kadar defterine gömülür ve durmadan bir şeyler yazar.

Emre'nin ağzından

Babamın çenesiyle güne başlayıp her zamanki ufak çaplı kavgamızın ardından hiçbir şey yiyemeden kendimi evden dışarı attım. Babamla aram uzun süredir pek iyi değildi ve bu klasik kavga rutinlerine artık alıştım. Arabama binip okula geldim. Saate baktığımda daha dersin başlamasına 15 dakika vardı. Sınıfa çıkıp uyumayı planlaştım ki sınıfa girdiğimde sınıfta tek olmayacağımı gördüm.

Cam kenarında benim sıramın önünde kendi halinde takılan çocuğa doğru adımlamaya başladım. Çantamı sırama attım ama hiç tepki vermeden kulağında kulaklığıyla, önündeki defterle uğraşıyordu. Bir anda defterini önünden çekince ilk irkildi sonra kaşları çatıldı. 

''Defterimi geri alabilir miyim?'' diye ters bir tepki vermişti kulaklığını çıkarırken.

''Sana da günaydın Gürkan. Gördüğün üzere aşağımdaki kişilerle de iletişim kurabiliyormuşum.'' diye karşılık verdim.

''Hürkan, H ile.'' dedi nefes vererek.

''Ha Gürkan ha Hürkan ne fark eder sanki.'' diye dalga geçmeye devam ediyordum. Deftere bakarken içimden 'Ne ters çocuk, her şeye alınıp duruyor.' diye geçirdim.

''Bu notalar ne?''

''Nota işte müziklerim için. Sanki çok anlayacaksın ya.'' diyerek defteri elimden çekti.

Tek kaşım kalkarak,

''Tanımadığın biri hakkında nasıl bu kadar emin konuşabiliyorsun? Benim de kendimce bildiğim ufak tefek şeyler var.'' 

''Neymiş o ufak tefek şeyler?'' diyen Hürkan'a göz kırptım ve,

''O da bana kalsın.'' diyerek yanından ayrıldım.

Hürkan'ın ağzından

Arkasından gidişini izledim. O kadar canımı sıkıyordu ki 'Keşke hiç iletişime geçmeseydim dün.' diye düşündüm. Defterimi sıraya koyup kulaklığımı geri taktım. Bir süre sonra sınıf dolmaya başlayınca zilin çaldığını anlamıştım. Kaan ile gelip arkama oturan Emre'ye bakış attıktan sonra derse giren hocaya döndüm ve notlarımı almaya başladım. Dersin ortasında arkadan dürtüp notları isteyen Kaan'dan sonra o da bana baktı. Dik ve alaycı bakışları rahatsız etmeye başlamıştı. Bilerek ona bakmamaya çalışıyordum ama en sonunda gözlerimi gözlerine diktim ve,

''Daha fazla bakışlarınla rahatsız etmeye devam edecek misin?'' dedim biraz sinirli şekilde.

Sinirlendiğimi belli etmem hoşuna gitmiş gibi karşımda sırıtmaya başladı hafiften.

''Kusura bakmayın gergin beyefendi.'' dedikten sonra derse döndü.

Okul bitene kadar daha iletişime geçmedik ve sorunsuz şekilde evime dönüp yatağa uzandığım gibi uyuyakaldım.

---------------------------------------------------------

BÖLÜM SONU

BÖLÜM SONU

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝘊𝘢𝘯'𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘮𝘺 𝘦𝘺𝘦𝘴 𝘰𝘧𝘧 𝘺𝘰𝘶 || 𝘔𝘦𝘯𝘨𝘰𝘭𝘢Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin