Bölüm 9

720 38 61
                                    


Hürkan'ın ağzından

Öpüşme olayının üstünden tam iki hafta geçti. Hâlâ düşündükçe kafayı sıyıracak gibi hissediyorum. Emre'ye aramız açılmaz dememe rağmen iki haftadır doğru düzgün yüzüne bakamadım. Toplasak yarım saat bile konuşmadık. Her yanıma geldiğinde iliklerime kadar yanıyorum. En azından sınav haftası diye mantıklı bir neden sunabilmiştim.

Öpüşmeye gelirsem, ben gay miyim? Acaba cidden gay miyim, yoksa sadece o anın büyüsü müydü? Düşünürsek lisenin başında bir süre kız arkadaşım olmuştu yani o zaman biseksüel miyim? Eşcinselliğe karşı falan değilim ama öyle bir şey olsa şimdiye kadar fark etmez miydim? Ya da Emre benim fark edişim mi? Ona karşı bir şeyler hissediyor muyum? Kafam karışık ama onunla vakit geçirmek için her şeyden kendimi mahrum bırakabilirim galiba. Neden ona yazmıyorum ki? Belki ona yazarsam sorularıma yanıt bulabilirim. Her anımı son kezmiş gibi yaşamam gerek, buna inanıyorum. Birazdan başımıza ne gelecek belli olmayan bu dünyada istediklerimizi ertelersek pişman olabiliriz.

Telefona uzanıp komidinden aldım ve mesajlardan onu buldum.

Hürkan: Uyudun mu? (23.28)

Emre: İşteyim yani uyanığım Hürkan bey. (23.30)

Emre: Mesajınızı gören cennetlik vallaha. Hiç sohbet edemeyeceğiz sanmıştım halbuki. (23.30)

Hürkan: Sadece biraz düşünmeye çalıştım bir şeyleri. (23.30)

Emre: Neyi? (23.35)

Hürkan: Son yaşadığımız şeyleri. (23.35)

Emre: Hani yaşadığımız şeyler aramızı açmayacaktı? (23.36)

Hürkan: Hayır saçmalama, aramız açılmadı ama bilirsin işte Emre, yaşadığımız şeyler daha önce hiç hissetmediğim şeyler hissettirdi bana ve bu garip geliyor. Bu yüzden sadece biraz düşünmek istedim. (23.37)

Emre: Ee 2 haftalık bu süreçte bir sonuca varabildin mi? (23. 40)

Hürkan: Bence bu mesajla konuşulacak bir konu değil. Yanına geleyim. (23.40)

Emre: İşteyim ama şuan müsaitim gel, hem içki ısmarlarım. (23.41)

Hürkan: Tamamdır, yarım saate yanındayım. (23.42) ✓✓

Hemen hazırlanıp evden çıktım ve taksiye binip kulübe gittim. İçeriye girdiğimde uzaktan Emre'yi gördüm. Kahretsin yine ve yine çok seksi. Siyahlar içinde hızlıca içki hazırlarken ayrı havalı oluyor. Yanına yaklaştıkça onunla çok samimi şekilde konuşan kumral tenli, yakışıklı çocuğu gördükçe kalbimin hafiften sıkıştığını hissettim. Neden böyle hissediyorum? Kıskanıyor muyum ben?  Yanlarına gidip oturdum ve onları izlemeye başladım. Çocuk utanmasa yüzünün içine içine girecek kadar yakın duruyor ve o da ne hikmetse hiç çekilmiyor. Yani olabilir sonuçta sevgilisi değilim..? Emre müşterinin isteği üzerine içki hazırlamak için çocuğun yanından ayrılıp önümden bir şeyler alıp karıştırmaya başladı.

''Aynısından olsun.'' dememle beni görünce kocaman gülümseme bahşetti. Böyle gülümserken nasıl sinir olabilirdim ki ona?

''Hoş geldiniz Hürkan bey, ben de sizi bekliyordum.''

''Beklerken de işinden eksik kalmıyorsun galiba?'' diye ima yapınca o çocuğa baktı sonra geri bana döndü.

''Berkay'ı mı kastettin şuan?'' derken önlüğünü çıkarmaya çalışıyordu.

𝘊𝘢𝘯'𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘮𝘺 𝘦𝘺𝘦𝘴 𝘰𝘧𝘧 𝘺𝘰𝘶 || 𝘔𝘦𝘯𝘨𝘰𝘭𝘢Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin