angels of death | taekook

yaşam

selamlar bölümü atmaga çok üşeniyorum yardım🧜🏻‍♀️🧜🏻‍♀️
bölüm taehyung'un ağızından👯‍♀️ hadi itiraf edin hangisinin anlatımını seviyorsunuzz👩‍💻👩‍💻

Jungkook'un hediyesini vereli iki gün oluyordu, mutluluk'dan kaç saat yerinde duramamıştı, tanrım çok tatlıydı.

Sonradan kendini biraz mahcup hissetmişti ama onu öperek bundan kurtulmasını başarmıştım, şimdi ise üniversitesine yakın bir okul bakıyorduk, başından beri bana taşınmamasını istememin tek sebebi de oydu. üniversitesine yakın bir evi almayı beklememdi.

Şu an hoseok hyungla kalıyordu çünkü biraz daha benim ile kalıp onu ihmal ederse gerçekten trip yiyecekti. ona nasıl yeni bir eve taşınacağımı söyleyeyim diyip duruyordu, sonuçta norveç'dan yeni dönmüştü.

Ancak kabullenmeliydi çünkü çok zamanımız kalmamıştı.

Bu konuya girmek dahi istemiyorum ancak bugün seokjin hyunglar beni çağırmıştı, az çok konunun ne olduğunu tahmin ediyordum. asansöre binip gizli ortak evin numarasına bastım, içimde garip hisler vardı.
kapısı açıldığında hepsinin çoktan geldiğini fark etmiştim, sanırım biraz geç kalmıştım. "taehyung." beni sonradan gören seokjin gerilmişti.

"Efendim hyung." diyerek yanlarına oturdum, ancak hepsinin bakışını üzerim de çok net hissediyordum.

"Jungkook çok tatlıymış taehyung." jimin ise beni rahatlatmaya çalışır gibi dizimi okşayıp konuştu.

"Ama hala daha sana nasıl baktı anlam veremiyorum." herkes gülmüştü ancak hepsinin ki yalancı bir gülmeydi.
ortam da bir sessizlik oluştuğun da seokjin lafa girdi.

"Taehyung, uzatmayacağım ne kadar zamanınız kaldığını en iyi sen biliyorsun. biliyorum sende çok zorlanıyorsun, artık sadece anı yaşamak istiyorsun ancak jungkook'u da düşünmeliyiz. sen gittikten sonra nasıl yıkılıcak? sen onun canını nasıl alacaksın? veyahut ona canını vermeyi şimdiden düşünüyorsun değil mi?"

Boğazım düğümlendi, yemin ederim bunlar hep aklımdaydı ama dile getirince canımı daha çok yaktı.

"Düşünüyorum hyung evet, çünkü o hayatını yaşayamadı. ben yıllarca yaşadım ama yaşayamadı. Mutlu olamadı hyung, sevgi nedir tatmadı, kimse ona sarılmadı, kimse ona şefkat ve merhamet göstermedi. Özellikle de hiç ailesi varmış duygusunu hissetmedi."
kafamı eğmiş yere bakarak konuşuyordum.

"Ama ben yıllarca yaşadım, sevgi gördüm sizden, sizler bana sarıldınız benim yanım da oldunuz ve siz bana aile'den daha çok aile gibi hissetirdiniz, ben her duyguyu yaşadım hyung, sayeniz de hepsini yaşadım. sadece aşkı tatmamıştım o da jungkook'um sayesinde oldu. ben ona hayatını yaşatmak istiyorum, biliyorum az bir zamanım var ama bunu üzülerek veyahut düşünerek harcamak yerine ona yaşamadığı bütün her şeyi tattırmak istiyorum. o çok özel hyung, o kadar özel ki sevmeye bile kıyamıyorum." ağlamamak için kendimi sıkıyordum.

Hepsinin gözü üstüm de iken jimin bana sarılmıştı, her zaman söylüyorum jimin'in yeri bende hep çok farklıydı.

"Tercihlerine karışamam taehyung ancak pişman olmanı  hiç istemem. inan o kadar ağır bir yük ki çok         yorulucaksın." karşım da ki yoongi konuşmuştu, biliyordum aramız da en tecrübeli oydu.